.. τι ταλαιπωρία.. Σήμερα είναι η πρώτη μέρα μετά από καιρό που κατάφερα να περάσω όμορφα στην πόλη, κοιτούσα αγοράκια, ψιλοτραγουδούσα, χαμογελούσα μετά από καιρό, μ'έλουζε ο Αττικός ήλιος που λάμπει σαν κανένας άλλος! Όμως ήρθε και το βραδάκι κι εγώ σαν [εδώ και 2+μήνες] κλασσικό ηλιακό ρολόι, ξαναμπήκα στο τριπάκι της μαυρίλας του ουρανού, του χάους, του "έκατσα και αυτό ήταν". Πώς θα περάσουν οι μέρες, οι μήνες, να ξυπνήσω ένα πρωί, να είμαι όρθια και εμπνευσμένη?.. Μήπως πρέπει να πάω στο Βόρειο Πόλο για το καλοκαίρι, που έχει πάντα μέρα? Μονη, εγώ και οι πιγκουίνοι? Τι πουλί πια τρώμε οι σκορπιοί [και με σκορπιό ωροσκόπο, δεν βλέπω παράθυρο..], πότε θα βγει ο ήλιος πάλι να ζεστάνει τισ ψυχούλες, να πάρει όλη την υγρασία?