Πολύ ωραία τα είπες!
Και όσο μεγαλώνουμε τόσο περισσότερο οφείλουμε να αποδεχτούμε τον πραγματικό εαυτό μας, γιατί αλλιώς μάς περιμένουν χρόνια με πόνο βουβό και βαθύ...
Ας μην το αναβάλλουμε λοιπόν-άλλωστε η αναβλητικότητα είναι χαρακτηριστικό των ενοχικών και φοβικών ανθρώπων-η αρχή είναι δύσκολη
denisco, το μόνο που έχω να σου πω είναι να το γράψεις πολλές πολλές φορές για να το
θυμάσαι καλά..γιατί κι εγώ έτσι την πατάω..όταν πρέπει το ξεχνώ και
κρατιέμαι κριαρίσια ( χειρότερο από το μουλαρίσια) από όλα τα
ξεπερασμένα..αρνούμαι (?) , φοβάμαι(?)
Δεν ξέρω τι διασχίζει το γαλαξία μερικές φορές με στόχο εμενα, αλλά όταν το κάνει, σκάει στα μούτρα μου.
Λέω - επιτέλους πως ήρθε η ώρα να μάθω - έμαθα..
Εννοώ να μην φοβάσαι να αφεθείς και να το κάνεις χαλαρά.. αυτό ειναι το normal.
Ναι, δεν είναι εύκολο..ακόμα και για τα τολμηρότερα των κριαριών ( α καλά Journey).
Το έμαθα με ταχύρρυθμα και εντατικά. Λέω να μην το ξεχνάω από δω και πέρα.
Pragmatika polu kalo!!! 8ewrw omws oti einai 8elei polu douleia me ton eayto mas gia na kataferoume na akoume ta pragmatika mas 8elw,na ta suneidhtopoihsoume kai na vroume thn dunamh na ta akolou8hsoume...eidika epeidh xronia oloklhra ma8ame na zoume me allo tropo..na akoume alles fwnes kai na antistekontaste se o,ti paei na diataraksei thn upoti8emenh "kalh" zwh mas!! Eimai nea se hlikia.. xairomai pou arxisa na douleuw me ton eauto mou twra..afou uparxoun an8rwpoi poy ftanoun sta 40..50 ++ gia na katalavoun oti kati den paei kala... Kati den tous afhnei na apolausoun ta mikra wraia ths zwhs... einai autos o eautos mas pou fwnazei kai mas sprwxnei stis allages pou toso den 8eloume na ginoun....kai telos 8elei arketo kouragio na apodexteis ton ali8hno sou eauto kai sigoura pernas apo diasthmata ponou kai 8lipshs...den einai eukolo alla mas aksizei na zoume kala me to egw mas! kai tote vlepeis ka8e mera na sumvainoun omorfa pragmata pou paliotera den edines ton xwro na symvoun!! )
είμαι σίγουρη ότι όλοι έχουμε κάτι διαφορετικό στο μυαλό μας.. όλους μια διαφορετική αλλαγή μας φοβίζει και νομίζουμε πολλές φορές ότι μόνο εμείς νιώθουμε έτσι. Και μια μέρα διαβάζεις τις σκέψεις κάποιου άλλου και βλέπεις ότι όλοι πάνω κάτω τα ίδια ζόρια τραβάμε, τα ίδια σκεφτόμαστε, τα ίδια μας αγχώνουν και μας πληγώνουν.. μπορώ να βάλω άλλα 5 αστέρια??
Η επιθυμια και η αλλαγη
Μόνο κακές έρχονται. Μακάρι να είστε πιο τυχεροί οι υπόλοιποι
Παρ' όλα αυτά 5 stars για την προσπάθεια
Δε μπορούσες να το γράψεις την προηγούμενη Παρασκευή?
Και όσο μεγαλώνουμε τόσο περισσότερο οφείλουμε να αποδεχτούμε τον πραγματικό εαυτό μας, γιατί αλλιώς μάς περιμένουν χρόνια με πόνο βουβό και βαθύ...
Ας μην το αναβάλλουμε λοιπόν-άλλωστε η αναβλητικότητα είναι χαρακτηριστικό των ενοχικών και φοβικών ανθρώπων-η αρχή είναι δύσκολη
θυμάσαι καλά..γιατί κι εγώ έτσι την πατάω..όταν πρέπει το ξεχνώ και
κρατιέμαι κριαρίσια ( χειρότερο από το μουλαρίσια) από όλα τα
ξεπερασμένα..αρνούμαι (?) , φοβάμαι(?)
Δεν ξέρω τι διασχίζει το γαλαξία μερικές φορές με στόχο εμενα, αλλά όταν το κάνει, σκάει στα μούτρα μου.
Λέω - επιτέλους πως ήρθε η ώρα να μάθω - έμαθα..
Ναι, δεν είναι εύκολο..ακόμα και για τα τολμηρότερα των κριαριών ( α καλά Journey).
Το έμαθα με ταχύρρυθμα και εντατικά. Λέω να μην το ξεχνάω από δω και πέρα.
δεν έχεις παρά μόνο να ''αφεθείς....''!
Σκορπιός δεν είσαι??? νοιώθεις βαθειά....
Δεν περίμενα κάτι λιγότερο!