θαρρείς και θαρρώ και μάλλον θυμόμαστε καλά και οι δυο πως ήταν 8 του νοέμβρη του σωτήριου έτους 2010 όταν πρωτομιλήσαμε εδώ μέσα-εμένα μου 'λειπε το παρθένι που μ' απαράτησε κι εσένα το κονέξιο με τον τοξότη.κι είχαμε κι οι δυο πολλά που μας έπνιγαν να ξεστομίσουμε.και συναντηθήκαμε.από κοντά. σόλωνος και ζωοδόχου πηγής γωνία. και τα ήπιαμε. και τα είπαμε.και δεν σταματήσαμε να τα λέμε από τότε. και περάσαμε από λαγούμια. και μοιραστήκαμε τα σκοτάδια μας. και παρεξηγηθήκαμε. και μαλώσαμε. και κοπιάσαμε να καταλάβουμε η μια την άλλη. και χτίσαμε το δικό μας κονέξιο. κι αύριο , μωρό μου, σε παντρεύουμε. και γινόμαστε οικογένεια. και συγκινούμαι. και κλαίω. και να 'μαστε καλά να κλαίμε πάντα από χαρά. 

σ' αγαπώ