χρονια πολλα και χρονια καλα...σε εσενα και σε αυτους που σε αγαπανε...

ειμαι λιγο μπερδεμένη αυτον τον καιρο...ειμαι ερωτευμενη με τον καλυτερό μου φίλο...ειμαι σε μια δουλεια που μου αρεσει αλλα δεν ξερω αν θα μπορεσω να μείνω..αλλα τουλαχιστον ειμαι υγιης και εχω ανθρώπους γυρω μου να με αγαπανε και να τους αγαπω..σπουδαιο πραγμα...

νιωθω να πνιγομαι απο χιλιαδες αισθηματα γι αυτον τον ανθρωπο και δεν ξερω πως να το αντιμετωπίσω...αλλα τουλαχιστον ελπιζω πως ολα θα πανε καλα...

υπαρχει ελπιδα ενας φίλος να γινει συντροφος??
υπαρχει ελπιδα να αντιμετωπισει τα δικα του προβλήματα και να προχωρησεί?

φιλια πολλα