Είναι η πρώτη φορά που γράφω στο site, οπότε ας αρχίσω με τα χαιρετίσματά μου στο community.

Γεια σας, λοιπόν. Απευθύνομαι σε εσάς που αντιμετωπίζετε το θέμα της αστρολογίας με την απαραίτητη ελαφριά σοβαρότητα (ή σοβαρή ελαφρότητα). Είναι εκνευριστικό το ότι όλοι (ή σχεδόν όλοι) ασχολούνται και όλοι το απαξιώνουν.

Η βασική μου ερώτηση έχει να κάνει με το κατά πόσο ο χαρακτήρας μας συμπίπτει/ταυτίζεται με τα χαρακτηριστικά του ζωδίου μας ή κατά πόσο είμαστε εμείς που "χτίζουμε" τον εαυτό μας πάνω στο ζώδιό μας, με τα χρόνια, στην προσπάθειά μας να ορίσουμε τον εαυτό μας. (Είμαι Σκορπιός, με ωροσκόπο Αιγόκερω.)

Η πληροφορία για τα χαρακτηριστικά του ζωδίου μας έρχεται σε πολύ μικρη ηλικία και φυσικά κατά κάποιον τρόπο περνάει στο υποσυνείδητό μας, οπότε, μεγαλώνουμε με αυτήν την πληροφορία και κατά ένα βαθμό διαμορφωνόμαστε αναλόγως. Ωστόσο, οι συμπληρωματικές (αν και εξίσου σημαντικές) πληροφορίες του ωροσκόπου, του πού έχεις την Αφροδίτη, τον Άρη κ.λ.π. έρχονται αργότερα, όταν αρχίζουμε να ψαχνόμαστε περισσότερο.
Μέχρι και πριν από 3-4 χρόνια ένιωθα χαρακτηριστικός Σκορπιός, στα καλά του και στα κακά του. Ήμουν όντως; Μου άρεσε το ζώδιό μου και είχα ταυτιστεί μαζί του; Δεν έχω ιδέα. (Παρόλο τον ορθολογισμό, δεν μπορώ να ακυρώσω κάποια βασικά χαρακτηριστικά του Σκορπιού, ειδικά περί ψυχολογικής έντασης, θανάτου-αναγέννησης, που ένιωθα ότι είχα και εξακολουθώ να έχω.) Μετά κάτι άρχισε να αλλάζει. Το χαρακτηριστικό περίγραμμα που είχα δώσει στον εαυτό μου άρχισε να γίνεται πιο φλου κι εγώ όχι και τόσο αναγνωρίσιμος Σκορπιός πλεόν. Ήταν οι εμπειρίες; Ήταν η πληροφορία του ωροσκόπου, που, λόγω ηλικίας, με έκανε να αυθυποβάλλομαι σε μία κατάσταση λιγότερο Σκορπιού και περισσότερο Αιγόκερου; 
Όσον αφορά λοιπόν τις συμπληρωματικές πληροφορίες που δίνει ο χάρτης, θεωρείται αυτονόητο ότι όταν τις μάθουμε θα αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας σε αυτές; Κι αν όχι, δεδομένου ότι ο χάρτης είναι σωστός, σημαίνει ότι δεν γνωρίζουμε καλά τον εαυτό μας; (πολύ απλοϊκή απάντηση για να είναι αληθινή)
 Τι σημαίνει όταν οι διαφορές μεταξύ αυτού που ξέρουμε ότι είμαστε και αυτού που θα έπρεπε να είμαστε βγάζουν μάτι;
Ως παράδειγμα, θα δώσω μία από τις βασικές "ανωμαλίες" του χάρτη μου: Αφροδίτη στον Τοξότη.
Ο χαρακτήρας του τυχοδιώκτη Τοξότη στα ερωτικά, που τα αντιμετωπίζει όλα ως εμπειρίες και πάει παρακάτω για νέες περιπέτειες, είναι σίγουρο ότι δεν μου ταιριάζει καθόλου. Ναι, οκ, όλοι πηγαίνουν παρακάτω αργά ή γρήγορα, αλλά το θέμα είναι πώς το βιώνουν. Κι εγώ θα έλεγα ότι δεν το βιώνω καθόλου ως Τοξότης. Για εμένα είναι περισσότερο μια σειρά από αποτυχημένες προσπάθειες για την εύρεση της μίας και μόνης βαθύτερης σχέσης που ψάχνω (και θα έλεγα ότι μου θυμίζει περισσότερο Σκορπιό).
Καταλαβαίνω ότι ο χάρτης δίνει πολύ περισσότερες πληροφορίες από αυτό το συγκεκριμένο παράδειγμα, και αν κάποιος μπορούσε να μου τον διαβάσει θα ήμουν υπόχρεη.
Ωστόσο, το ερώτημα παραμένει: Ανακαλύπτουμε τον εαυτό μας ή πατροναριζόμαστε πάνω στην αλήθεια που έρχεται από ψηλά; Η αλήθεια λένε ότι είναι πάντα κάπου στη μέση.
Ελπίζω να μην σας κούρασα, όλες οι απαντήσεις είναι ευπρόσδεκτες.
ευχαριστώ