εδωσα ξανα παρα πολλα κ εχανα την ταυτοτητα μου,κ αυτο δεν πρεπει να γινεται ουτε σε ερωτικη αλλα ουτε σε φιλικη σχεση.στις φιλιες μου το κανω συχνα,νιωθω πως πρεπει να σωζω τον αλλον,κ ενω ειμαι πολυ κοινωνικη παρασυρομαι κ εστιαζω μονο εκει.(φυσικα το αποτελεσμα ειναι ξανα να απογοητευω τον εαυτο μου επαναλαμβανοντας τα ιδια λαθη κ φυσικα να στεναχωριεμαι.βεβαια ειμαι πολυ ρεαλιστρια κ δεν αφηνω να με επηρεαζει πολυ,εχω την ικανοτητα να στεκομαι αμεσως στα ποδια μου αντιμετωπιζοντας τα δυσκολα,βρισκω παντα κατι θετικο!γιατι εισπραττω κ πολυ αγαπη απ τους γυρω μου.)αλλα δεν ξερω γιατι μου συμβαινει αυτο με τις φιλιες,ισως κ να οφειλεται στο περιβαλλον που βιωσα ως παιδι,με τον αλκοολικο πατερα μου κ τη μητερα μου να τον στηριζει αφηνοντας κ αυτη τον εαυτο της..κ υποσυνειδητα να μου βγαινει κ μενα κατι σε συνδρομο δυσκολων περιπτωσεων..η μητερα μου ειναι επισης ταυρος,15 μαιου 1958(ωρα γεννησης δεν γνωριζουμε).αν μπορει καποιος ας με ενημερωσει για τυχον δυσκολες οψεις,να ξερω τι να προσεχω,που να εστιασω κ να διορθωθω!! ευχαριστω πολυ εκ των προτερων κ συγγνωμη για την μακρηγορια μου..