Και τι έγινε αν κάποιες σχέσεις σακατεύτηκαν, αν άλλες έληξαν και αν άλλες δεν απλά δεν ήταν;
Και τι έγινε αν κάποιοι φίλοι χάθηκαν ή έφυγαν ή επέλεξαν άλλη πορεία;
Και τι έγινε αν κάποιος δεν με γουστάρει;
Και τι έγινε αν πρέπει να μείνω και μόνη;
Και τι έγινε αν χασω και την δουλειά μου;
Και τι έγινε αν πήρα και κανένα κιλό παραπάνω;
Και τι έγινε αν δεν του αρέσω;
Και τι έγινε αν δεν μου τηλεφωνήσει ποτέ;
Και τι έγινε αν δεν παω και τις καλύτερες διακοπές φέτος;
Και τι έγινε αν μερικές φορες δεν με καταλαβαίνουν;
Και τι έγινε αν μερικές φορές νιώθω σαν εξωγήινος;
Και τι έγινε αν στρεσάρομαι και αγχώνομαι;
Και τι έγινε που τρέχω σαν τον Βέγγο να τα προλάβω όλα;
Και τι έγινε που μεγαλώνω;
.......... κλπ κλπ 

Τίποτα δεν έγινε. 

Θα ήταν πολύ δύσκολα,
Αν είχα προβληματα υγείας...
Αν δεν προσπαθούσα για το καλύτερο...
Αν δεν άφηνα το παρελθόν... και αν δεν μάθαινα όσα μου δίδαξε...
Αν δεν αγαπούσα τον εαυτό μου...
Αν δεν με αγαπούσε κανείς...
Αν δεν συγχωρούσα...
Αν δεν ξεπερνούσα...
Αν μισούσα...
Αν δεν πίστευα στον εαυτό μου...
Αν δεν αγαπούσα...
Αν δεν καταλάβαινα τους άλλους...
Αν δεν είχα χιούμορ...
Αν έβλεπα το ποτήρι συνεχώς μισοάδειο...

Και πάλι...
Είμαι πολύ τυχερή που η ζωή μου συνεχίζεται... Με όλα τα ups & downs… με πολλές πολλές στιγμές που έφυγαν, ευτυχισμένες και μη, και άλλες τόσες που θα έρθουν... με μεγαλύτερη όμως εκτίμηση για την κάθε στιγμη... με μεγαλύτερη ακόμα εκτίμηση για την ζωή! Η ζωή είναι στιγμές. Τίποτα άλλο.
Μια γραμμή που σχηματίζεται απο πολλές πολλές τελείες-στιγμές.
Η ζωή συνεχίζεται.... Μέχρι να μπει και η τελευταία τελεία.
 
Ως τότε ας ζω λοιπόν την κάθε στιγμή όσο μπορώ πιο αισιόδοξα, με λιγότερο φόβο, περισσότερη τόλμη και τρέλα, περισσότερη αγάπη και λιγότερη μιζέρια...
Με περισσότερο χιούμορ και κατανόηση...
Με το δικό μου μοναδικό στυλ! Και σε όποιον αρέσω... (!)

:)