ΘΑ αισθανθώ λίγο μ@@^i  για τα συγκεκριμμένα 2 ποστ, αλλα δε βαριέσαι...άμα ντραπώ παρα πολύ λουφάζω μερικές μέρες μέχρι να καλμάρω.

Αισθάνομαι παρα πολύ θυμωμένος σήμερα.

Εχεις δει Ταύρο να θυμώνει? Αφροι στο στόμα, ατμοι βγαίνουν απο τα ρουθούνια...ακριβώς αυτό ήμουν πριν λίγο.

Την έκφραση "έγινε Βεζούβιος" την ξέρεις??? Αντικατέστησε με "Ολύμπους Μονς" - ο Βεζούβιος είναι πολύ μικρός.

Αν θες φαντάσου ότι ξερνας λάβα απο τα σωθικά σου ή ότι έγινε σεισμός 7 ριχτερ στο κέντρο της Μπαγκογκ, θα σου δώσει μια ιδέα. Στην πραγματικότητα δε με χάλαγε να ισοπέδωνα μια πόλη αυτή τη στιγμή. Φυσικά ξέρω στην ηλικία μου ότι αυτο θα μου έδινε προσωρινή μόνο ευχαρίστηση και δε θα είχε μακροπρόθεσμα επίδραση.

 Αλλα θα ήταν σημαντικος πειρασμός το να το έκανα. Δεν νιώθω καλά και δεν νιώθω σταθερός και αυτή είναι μια απο τις περιπτώσεις που επιλέγω να μην μιλήσω - δεν θα ακούσεις τίποτα καλό να βγαίνει απο το στόμα μου.

Με ενοχλεί ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ να μου προσάπτουν πράγματα για τα οποία προσπαθώ πάρα πολύ. Γιαυτο μην λές ότι οι Ταυροι είμαστε υπομονετικοί, είναι κάτι που έχει αποκτηθεί με ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ κόπο. Και μην προσπαθεις να δειξεις ότι γιαυτό πρέπει όσοι δεν έχουν υπομονή να παίρνουν τη θεση μας στην ουρά.

Υποφέρω ενα μεγάλο τμήμα των τελευταίων 3 χρόνων. Εχω φάει π@@τσ@ γιατι του άλλου του καύλωσε π.χ. να βάλει μια μαλακία του στύλ "της Αρνης το νερό"(17 Σεπτεμβρίου το βράδυ αν θυμάμαι καλά). Ακουσε το, θα πάρεις ιδέες για να κλαφτείς καλύτερα όταν χρειαστει. Ακούω συνεχώς επικρίσεις και ότι κάνω λάθος τα πράγματα ενώ βελτιώνομαι κάθε μέρα. Δεν έχω βρει σημαντική χαρά σε αυτό το χρονικό διάστημα. Επιλογή μου όμως, δεν ήθελα να παρατήσω αυτό που θέλω για μια πρόσκαιρη χαρά και μετά συνεχίζουμε βρε αδερφέ, δεν χάθηκε και ο κόσμος.

Το σκέφτομαι όμως τελευταία, όταν ο άλλος βιάζεται να διασκεδάσει, να ξεσαλώσει, να κάνει ότι περνάει απο το χέρι του για να περνάει αυτός καλά και ας πάνε να γαμηθούν οι άλλοι, κάπου μου ανάβουν και τα 425 λαμπάκια του συστήματος μου. Υπάρχει ένα προβληματάκι στο ότι δεν περιστιχοίζομαι απο αντίστοιχης ιδεολογίας άτομα και θα πληγωθούν αν τους φερθώ έτσι(συν του οτι θα δυσχεράνει τον τομέα της εργασίας μου), αλλά το δουλεύω όσο μπορώ.

Μην μου μιλάς λοιπόν για υπομονή. Έχω φτάσει στα όρια της εξάντλησης όλο αυτό τον καιρό, σε κάποιον που με ξέρει είναι παραπάνω απο εμφανές. Αλλά κυρίως, και πάνω απο όλα...

ΜΗΝ. ΜΟΥ ΛΕΣ. ΠΩΣ. ΝΙΩΘΩ.

Δεν μπορείς να ξέρεις.