Ουτε η τρέλα, ούτε η αυτοκτονία είναι σοβαρές λύσεις.
Πρέπει να αντιμετωπίσεις τα προβλήματα σου κατα μέτωπο, να ξέρεις τι είδους λύση θέλεις και μέχρι ποιου ορίου θα είναι αυτή. Είναι απαραίτητο να ορίσεις τον ευατό σου και τους άλλους και αφου είσαι μέσα σε οικογένεια να απαιτήσεις τη δική τους βοήθεια, με ευγενικό πάντοτε τρόπο. Ασε το Θεό στη ζωή σου και να ξέρεις ότι οι λύσεις δεν προκύπτουν απο τη μία μέρα στην άλλη. Απλώς είναι καλύτερα όταν αυτό συμβαίνει. Μην απελπίζεσαι αν τα προβλήματα σου δεν λυθούν αύριο. Όπως όταν χάνεις κιλά απο τη μια μέρα στην άλλη δε βλέπεις διαφορά, έτσι και τα προβλήματα δεν εξαφανίζονται μαγικά.
Η αλήθεια είναι ότι όταν συμβαίνει ένα κακό μετά ακολουθεί μια αλυσίδα από άσχημα...Αλλά όπως είπαν και οι άλλοι φίλοι, ένα - ένα τα προβλήματα θα λυθούν, χωρίς τρέλα, αλλά με ψυχραιμία.Οι καταστάσεις δεν έρχονται ποτέ όπως τις θέλουμε και ούτε τα πράγματα γίνονται όπως τα σχεδιάζουμε...Πάνω απ'ολα να έχετε αγάπη και σύμπνοια με τους δικούς σας ανθρώπους και όλα θα φτιάξουν...Καλή τύχη..
Καλή μου φίλη είχα πολύ καιρό να μπώ εδώ μέσα και μόλις μπήκα έπεσα πάνω στο πρόβλημά σου.Ξέρω πως είναι να το περνάς αυτό .Το έχω περάσει και το κακό είναι ότι το περνάω ακόμα.Διάβαζα το γραπτό σου και νομιζα ότι το έγραφα εγώ.Κοίτα επειδή είμαι μία απο τα ίδια , το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να μην σκεύτεσαι πολύ.Αστο και λίγο μόνο του.
Τα χρέη ,χρέη.Ολοι χρωστάμε και μας κινηγάνε και δεν ξέρω τι θα γίνει τελικά.Αν σου έλεγα τα δικά μου θα ξέχναγες τα δικά σου.Ομως κάνε ότι δεν βλέπεις και δεν ακούς.Αυτό θά σε βγάλει λίγο εξω από το πρόβλημα.Σκεψου πρακτικά και κοιτα τι μπορεις να κάνεις με τις δυνάμεις σου ,ζήτα βοήθεια όπου μπορείς ,αν και όποτε το κάνω κανενας δεν μπορεί ,αλλά ποτέ δεν ξέρεις........ Μάζεψε το κουράγιο σου και μήν κάνεις κακές σκέψεις,δεν ωφελούν σε τίποτα.
Τά έχω κάνει όλα αυτά απο το 1986 μέχρι σήμερα,μόνη με δύο παιδιά, καταλαβαίνεις πόσο έχω κουραστει.Τώρα θέλω να παντρέψω την κόρη μου και δεν έχω δεκάρα.Συνεχίζει η αναποδιά μου.........
Τώρα αν γίνουμε Αργεντινή θα δούμε τι θα κανουμε τότε.Μην κλαίς από τώρα.Κάνε κουράγιο δεν ξέρεις ποτέ .Κοίτα ψηλά και μην νομίζεις μιά δοκιμασία είναι΄όλα υπάρχουν και χειρότερα.Αρρώστιες ,και μη χειρότερα να λές.Είσαι νέα έχεισ αντοχές ,μάζευε την ενέργειά σου και μήν αφήνεις το φόβο να σε τσαλακώνει.Το βράδυ που ξαπλώνεις κάνε ασκήσεις ηρεμίας και μήν σκευτεσαι τα ίδια και τα ίδια .Προκαλείς αρνητικά με τις αρνητικές σκεψεις.Βγάλε το μυαλό σου από εκεί και αναιστητοποιήσου λίγο .Είναι μιά αμυνα αυτό.Ακουσέμε.Περιμένω απάντησή σου .Εύχομαι ότι καλύτερο.
Και γιά να σου δώσω να καταλάβεις πόσο σε καταλαβαίνω και την τρέλλα βίωσα και την αυτοκτονία .Ενα θα σου πώ θα μπορούσα να τα είχα αποφύγει με λίγο πιο έξυπνους χειρισμούς .Να έστελνα λίγο την σκέψημου αλλου .Αλλά που εγώ, τίποοοοτααααααααα.Ηθελα λύση εδώ και τώρα .Μεέπιανε πανικός και δεν με αφηνε με τίποτα.Θεωρώ ότι ήταν μιά αδυναμία μου που ντρέπομαι γιά αυτό.
Ενα θα σου πώ μπορείς τα πάντα !Μή μασσάς!Ολα περνάνε θα περάσει και αυτό.Θα βγείς πιό δυνατή,
Κάνε ασκήσεις ηρεμίας και προσευχή.Δυναμώνουν πολύ.Λύσεις θα βρεθούν να το ξέρεις.Εκεί που δεν το περιμένεις θα βρεθούν λύσεις μία μία,σιγά σιγά.
Προσωπικά, εμένα η απόγνωσή σου δεν μου λέει τίποτα. Είναι γενική κι αφηρημένη , που'λέγαν κι οι δασκάλοι μας στις μαθητικές αναμνήσεις. Αν όμως ήξερα, τί έχεις κάνει, πόσο έχεις προσπαθήσει- με κλίμακα απο το 1-10-- ποιό είναι το πρόβλημα και ποιοι στέκονται στο πλάι σου- αν υφίστανται, τότε θα σε καταννοούσα. Εχω ακούσει ανθρώπους να φτάνουν στα πρόθυρα αυτοκτονίας, νομίζοντας πως έχουν παλέψει, νομίζοντας πως έχουν προσπαθήσει, νομίζοντας πως έχουν φτάσει στο πάτο. Μίλα καθαρά- αν το επιθυμείς- κι εδώ είμαστε ν'ακούσεις και τον καλό και τον κακό το λόγο. Κι επειδή εδώ που φτάσαμε, δικαίωμα στην απόγνωση έχουν μόνο τα ''κρίσιμα περιστατικά'' όχι οι ερωτικές απογοητεύσεις και οι δεδομένες απώλειες της ζωής, λυπάμαι, αλλά κρατάω ''σειρά προτεραιότητας''. Εγώ. Και δεν εκπροσωπώ παρα μονάχα την αφεντιά μου.Πάντως, θα ήμουν προθυμη, να δω, πέρα απο το κλάμα σου και την ''πληγή σου''. Για τη σειρά προτεραιότητας και μόνο.Με αγάπη ειλικρινή. Ν.Ν.
Τα κερασάκια στις τούρτες έιναι για να να τα τρώμε λαθραία , ένας καλός τρόπος να εξασκούμε τα αντανακλαστικά μας και να το τσακώνουμε ενώ κάποιοι μεταφέρουν την τούρτα θριαμβευτικά..
Αν δε είμαστε και πολύ γρήγοροι μπορούμε να σύρουμε και το δάκτυλο πάνω στο γλασο και να το γλείψουμε επιδεικτικά την ώρα που οι άλλοι μας κοιτάνε αγανακτισμένοι.
Κοίτα να δεις, τα προβλήματα είναι για τους ανθρώπους και αν με ρωτάς εμένα προσωπικά έχω γανιάσει με δαύτα.
Ένα μεγάλο ποσοστό τους αφορά αυτό που οι άλλοι περιμένουν να κάνουμε στο πρόβλημα παρά ίσως το ίδιο το πρόβλημα.
Δεν εχω καταλαβει αν το προβλημα σου ειναι οικονομικο ή οικογενειακο, ερχονται στιγμες που παιρνουμε αποφασεις και παμε μπροστα,αν θες να πας μπροστα, ασε πισω οτι σε στεναχωρει και προχωρα. Χτησε μια υγιη ζωη βημα βημα.
.....
Πρέπει να αντιμετωπίσεις τα προβλήματα σου κατα μέτωπο, να ξέρεις τι είδους λύση θέλεις και μέχρι ποιου ορίου θα είναι αυτή. Είναι απαραίτητο να ορίσεις τον ευατό σου και τους άλλους και αφου είσαι μέσα σε οικογένεια να απαιτήσεις τη δική τους βοήθεια, με ευγενικό πάντοτε τρόπο. Ασε το Θεό στη ζωή σου και να ξέρεις ότι οι λύσεις δεν προκύπτουν απο τη μία μέρα στην άλλη. Απλώς είναι καλύτερα όταν αυτό συμβαίνει. Μην απελπίζεσαι αν τα προβλήματα σου δεν λυθούν αύριο. Όπως όταν χάνεις κιλά απο τη μια μέρα στην άλλη δε βλέπεις διαφορά, έτσι και τα προβλήματα δεν εξαφανίζονται μαγικά.
Τα χρέη ,χρέη.Ολοι χρωστάμε και μας κινηγάνε και δεν ξέρω τι θα γίνει τελικά.Αν σου έλεγα τα δικά μου θα ξέχναγες τα δικά σου.Ομως κάνε ότι δεν βλέπεις και δεν ακούς.Αυτό θά σε βγάλει λίγο εξω από το πρόβλημα.Σκεψου πρακτικά και κοιτα τι μπορεις να κάνεις με τις δυνάμεις σου ,ζήτα βοήθεια όπου μπορείς ,αν και όποτε το κάνω κανενας δεν μπορεί ,αλλά ποτέ δεν ξέρεις........ Μάζεψε το κουράγιο σου και μήν κάνεις κακές σκέψεις,δεν ωφελούν σε τίποτα.
Τά έχω κάνει όλα αυτά απο το 1986 μέχρι σήμερα,μόνη με δύο παιδιά, καταλαβαίνεις πόσο έχω κουραστει.Τώρα θέλω να παντρέψω την κόρη μου και δεν έχω δεκάρα.Συνεχίζει η αναποδιά μου.........
Τώρα αν γίνουμε Αργεντινή θα δούμε τι θα κανουμε τότε.Μην κλαίς από τώρα.Κάνε κουράγιο δεν ξέρεις ποτέ .Κοίτα ψηλά και μην νομίζεις μιά δοκιμασία είναι΄όλα υπάρχουν και χειρότερα.Αρρώστιες ,και μη χειρότερα να λές.Είσαι νέα έχεισ αντοχές ,μάζευε την ενέργειά σου και μήν αφήνεις το φόβο να σε τσαλακώνει.Το βράδυ που ξαπλώνεις κάνε ασκήσεις ηρεμίας και μήν σκευτεσαι τα ίδια και τα ίδια .Προκαλείς αρνητικά με τις αρνητικές σκεψεις.Βγάλε το μυαλό σου από εκεί και αναιστητοποιήσου λίγο .Είναι μιά αμυνα αυτό.Ακουσέμε.Περιμένω απάντησή σου .Εύχομαι ότι καλύτερο.
Ενα θα σου πώ μπορείς τα πάντα !Μή μασσάς!Ολα περνάνε θα περάσει και αυτό.Θα βγείς πιό δυνατή,
Κάνε ασκήσεις ηρεμίας και προσευχή.Δυναμώνουν πολύ.Λύσεις θα βρεθούν να το ξέρεις.Εκεί που δεν το περιμένεις θα βρεθούν λύσεις μία μία,σιγά σιγά.
Αν δε είμαστε και πολύ γρήγοροι μπορούμε να σύρουμε και το δάκτυλο πάνω στο γλασο και να το γλείψουμε επιδεικτικά την ώρα που οι άλλοι μας κοιτάνε αγανακτισμένοι.
Κοίτα να δεις, τα προβλήματα είναι για τους ανθρώπους και αν με ρωτάς εμένα προσωπικά έχω γανιάσει με δαύτα.
Ένα μεγάλο ποσοστό τους αφορά αυτό που οι άλλοι περιμένουν να κάνουμε στο πρόβλημα παρά ίσως το ίδιο το πρόβλημα.