Σε λίγες μέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από τότε που σας δόθηκα χωρίς καμιά επιφύλαξη∙ το πάθος σας μου φαινόταν τόσο φλογερό και τόσο ειλικρινές, που ποτέ δεν θα φανταζόμουν πως η εύνοια που σας έδειξα θα σας απωθούσε σε σημείο ώστε ν' αναγκαστείτε να διανύσετε πεντακόσιες λεύγες, να εκτεθείτε σε κινδύνους και ναυάγια, για να γλιτώσετε απ' αυτήν: κανείς δεν μου χρωστούσε παρόμοια συμπεριφορά.
Θέλω όλος ο κόσμος να το μάθει, δεν το κρατάω μυστικό, και είμαι πολύ χαρούμενη που έκανα ό,τι έκανα για σας, αψηφώντας κάθε είδους ευπρέπεια∙ στο έξης η τιμή και η θρησκεία μου θα υπάρχουν μόνο για να υπηρετούν τον τρελό μου έρωτα, αφ' ης στιγμής σας αγάπησα.
Πώς είναι δυνατόν με τόση αγάπη να μην μπορέσω να σας κάνω απόλυτα ευτυχισμένο; Λυπάμαι στο όνομα αυτής μου της αγάπης για όλες τις εξαίσιες ηδονές που χάσατε: είναι δυνατόν να μη θελήσατε ποτέ να τις απολαύσετε;
Πόσο πιο ευτυχισμένος είναι κανείς και πόσο πιο βαθύ είναι αυτό που νιώθει όταν αγαπά αληθινά παρά όταν αγαπιέται. Δεν ξέρω ποιά είμαι, τί κάνω, τί θέλω: χίλια δυο αντίθετα συναισθήματα με συντρίβουν.
Εχω απόλυτη επίγνωση ότι η αγάπη μου για σας αγγίζει τα όρια της τρέλας∙ όμως διόλου δεν παραπονιέμαι για τα βίαια συναισθήματά μου∙ έχω συνηθίσει τον κατατρεγμό τους και δεν θα μπορούσα να έξακολουθήσω να ζω δίχως αυτή τη χαρά που ανακαλύπτω και που απολαμβάνω, να σας αγαπώ μέσα σε τόσο πόνο.
Νιώθω τύψεις αν η κάθε στιγμή της ζωής μου δεν είναι αφιερωμένη σε σας∙ τί θα έκανα, αλίμονο, χωρίς το τόσο μίσος και τον τόσο έρωτα να γεμίζουν την καρδιά μου; Θα μπορούσα άραγε να έπιζήσω απ’ όλ’ αυτά που τώρα με απασχολούν για να περάσω μια ήσυχη κι ατάραχη ζωή; Αυτό το κενό κι αυτή η απάθεια δεν μπορεί να μου ταιριάζουν.
Μισώ την είλικρίνειά σας: σας ζήτησα εγώ ποτέ να μου γράφετε την ωμή αλήθεια; Γιατί δεν μ' αφήνατε στο πάθος μου; Δεν είχατε παρά να μη μου γράφετε∙ δεν γύρευα διευκρινίσεις.
Χρειάζεται τέχνη για να κάνεις τον άλλον να σ’ ερωτευτεί∙ μια κάποια επιτηδειότητα για να βρεις τρόπο να τον διεγείρεις, γιατί ο έρωτας από μόνος του δεν γεννάει έρωτα.