Η Αστρολογία πέρα από το γεγονός ότι μπορεί να κάνει προσωπικές προβλέψεις ή να ασχοληθεί με παγκόσμια γεγονότα, έχει και κάποιο βαθύτερο νόημα και μπορεί να μεταφέρει στο μικρόκοσμο μηνύματα του μακρόκοσμου. Έχουμε καταλάβει ότι ιστορικά γεγονότα, έχουν καταγραφεί στο ουράνιο στερέωμα και κάποιες φορές, οι πλανητικές επιρροές προκαλούν γεγονότα στη γη, τόσο σε προσωπικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο. Ο μικρόκοσμος είναι μέλος ενός ευρύτερου συμπαντικού συνόλου. Η Αστρολογία μας βοηθάει να κατανοήσουμε τις προθέσεις και τους σκοπούς ενός κόσμου που βρίσκεται πέρα από τα ουράνια σώματα, και στην περίπτωση αυτή, τα ουράνια σώματα λειτουργούν σαν ενδιάμεσος σταθμός και μεταδότης μηνυμάτων ανάμεσα στο μακρόκοσμο και το μικρόκοσμο. Εγκλωβισμένοι μέσα στην πλάνη της ύλης, όπως είμαστε, δεν είναι εύκολο να αντιληφθούμε τα μηνύματα που μεταφέρουν σε μας οι πλανήτες, τα αστέρια, οι αστερισμοί. Έτσι, τις περισσότερες φορές, κάποια γεγονότα της καθημερινότητας ή ακόμα και γεγονότα ιστορικά και μυθικά, τα ερμηνεύουμε κυριολεκτικά και μας διαφεύγει το βαθύτερο νόημά του.

Πρόσωπα μυθικά, που έζησαν και έδρασαν σε εποχές που δεν έχουν ακόμα προσδιοριστεί χρονικά, έμειναν στη ιστορία για τα κατορθώματά τους, τα οποία γνωρίζουμε και θαυμάζουμε. Ελάχιστα όμως έχουμε ασχοληθεί με το εσωτερικό νόημα που έχουν οι μυθολογικές αφηγήσεις. Και παίρνουμε σαν παράδειγμα τους άθλους του Ηρακλή. Ο θρύλος αναφέρει ότι οι άθλοι του Ηρακλή ήταν 12. Δεν έχουμε όμως αναρωτηθεί, γιατί 12 και όχι λιγότεροι ή περισσότεροι. Τον αριθμό 12 τον συναντάμε πολύ συχνά στη ζωή μας. Δώδεκα ήταν και οι μαθητές του Ιησού, δώδεκα και οι μήνες του χρόνου, δώδεκα και οι οίκοι στους αστρολογικούς χάρτες. Δώδεκα είναι και οι ζωδιακοί αστερισμοί. Δε θα αναλύσουμε τις ιδιότητες του αριθμού 12, αλλά θα επιχειρήσουμε να συσχετίσουμε τους 12 άθλους του Ηρακλή με τα 12 ζώδια. Η δωδεκαετής πορεία του Ηρακλή μέσα από τη σκληρή εργασία, για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του Ευρυσθέα, δείχνει τη σκληρή πορεία του ανθρώπου στην ατραπό της μαθητείας, για να ολοκληρωθεί σαν οντότητα και να ενωθεί με τη συμπαντική ενέργεια. Οι ταπεινώσεις, οι ταλαιπωρίες και τα διλήμματα που αντιμετώπισε ο Ηρακλής, είναι τα ίδια που αντιμετωπίζει κάθε μαθητής στην ατραπό της αυτογνωσίας. Οι σωματικές, ψυχικές και πνευματικές δυνάμεις, είναι τα μόνα εφόδια που διέθετε ο Ηρακλής προκειμένου να εκτελέσει τους άθλους του και αυτά είναι και τα πραγματικά εφόδια που πρέπει να διαθέτει κάθε μαθητής για να βαδίσει στην ατραπό και να φτάσει με επιτυχία στο τέρμα της, στην ολοκλήρωση. Εξάλλου, το νόημα της λέξης «Ηρακλής» φανερώνει και το σκοπό της περιπλάνησής του. ΗΡΑ και ΚΛΕΟΣ, δηλαδή η δόξα της Ήρας. Η Ήρα, σύζυγος του Δία και μητριά του, εκπροσωπεί το πνεύμα. Αναγραμματισμός της λέξης ΗΡΑ μας δίνει τη λέξη ΑΗΡ, αέρας, πνεύμα. Δόξα του πνεύματος είναι ο στόχος του ήρωά μας. Ας δούμε λοιπόν πώς οι 12 άθλοι του Ηρακλή αντιστοιχούν στα 12 ζώδια.
 
ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΟΦΑΓΑ ΑΛΟΓΑ ΤΟΥ ΔΙΟΜΗΔΗ - ΚΡΙΟΣ
Ο Ηρακλής πήρε τη διαταγή να συλλάβει τα άγρια και ανθρωποφάγα άλογα του βασιλιά Διομήδη, ο οποίος ήταν σκληρός και έστελνε κάθε ξένο να γίνει βορά στα άλογά του. Σ’ αυτό τον άθλο ο Ηρακλής είχε και ένα βοηθό, το φίλο του Άβδηρο. Κατόρθωσε με μεγάλες προσπάθειες να συλλάβει τα άλογα και τα παρέδωσε στον Άβδηρο να τα οδηγήσει στο βασιλιά Διομήδη. Ο Άβδηρος δεν είχε ούτε τη δύναμη, ούτε τις ικανότητες του Ηρακλή, έτσι τα άλογα τον σκότωσαν και έφυγαν. Ο Ηρακλής κατάφερε μετά από πολλές προσπάθειες να τα ξαναμαζέψει και να τα παραδώσει στο βασιλιά. Στο τέλος τα άλογα κατασπάραξαν τον ίδιο τον ιδιοκτήτη τους. Ο εσωτερικός άνθρωπος -Ηρακλής- στο ξεκίνημά του, στον Κριό, πρώτο ζώδιο, δεν έχει την πείρα που χρειάζεται για να βαδίσει στο εσωτερικό μονοπάτι, κάνει λάθος, εμπιστεύεται την προσωπικότητα -Άβδηρο- αλλά παίρνει το μάθημά του και επανορθώνει. Τα άλογα -πνεύμα- καταστρέφουν τα πάθη και την ύλη - βασιλιάς Διομήδης.
 
Ο ΤΑΥΡΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ - ΤΑΥΡΟΣ
Ο Θεός Ποσειδώνας, είχε χαρίσει στο Μίνωα της Κρήτης ένα πανέμορφο ταύρο, γεννημένο στον αφρό της θάλασσας, όπως είχε γεννηθεί και η Αφροδίτη, κυβερνήτρια του ζωδίου του ταύρου. Ο Μίνωας αγάπησε πολύ τον ταύρο και αντί να τον θυσιάσει στον Ποσειδώνα, τον άφησε να κυκλοφορεί ελεύθερος παντού, δημιουργώντας προβλήματα. Ο Ηρακλής διατάχτηκε να μαζέψει τον ταύρο από το νερό και να τον οδηγήσει στη στεριά, πράγμα το οποίο και έκανε.
Προηγούμενα όμως και αφού κατάφερε να τον τιθασεύσει, τον οδήγησε μπροστά σε μια πύλη με τρεις Κύκλωπες. Ο εξωτερικός άνθρωπος -Μίνωας- προσκολλημένος στην ύλη και την επιθυμία που εκπροσωπεί ο Ταύρος, αδυνατεί να υπακούσει σε πνευματικές επιταγές -θυσία του ταύρου. Το πνεύμα-Ηρακλής, τιθασεύει τις επιθυμίες, και τα συναισθήματα, ξεφεύγει από την πλάνη, οδηγείται στους 3 μυημένους -κύκλωπες- που βλέπουν με το πνευματικό μάτι και συνεχίζει την ανοδική του πορεία.

ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΜΗΛΑ ΤΩΝ ΕΣΠΕΡΙΔΩΝ - ΔΙΔΥΜΟΙ
Ο Ηρακλής παίρνει την εντολή να βρει τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων. Το μήλο συμβολίζει τη γνώση, έχουμε παρόμοιο μύθο με τον κήπο της Εδέμ και τα μήλα της γνώσης του καλού και του κακού. Στο μύθο της Βίβλου ο όφις - πλάνη, σχετίζεται με τα μήλα και στην περίπτωση του Ηρακλή, τα μήλα τα φυλάει ο δράκος, σύμβολο όμοιο με το βιβλικό φίδι. Η ιστορία αυτή γίνεται πολύ περιπετειώδης. Ο Ηρακλής συμβουλεύεται το Νηρέα, τον θαλάσσιο σοφό, που προσπαθεί να τον παραπλανήσει με ασαφή λόγια. Υπάρχει μια συνάντηση του Ηρακλή με το γίγαντα Ανταίο, γιο του Ποσειδώνα και της Γαίας, αλλά και με το Βούσιρη, που προσπαθεί να παρασύρει τον Ηρακλή με πονηρό σκοπό. Ο μόνος που πραγματικά δίνει σαφείς πληροφορίες στον Ηρακλή είναι ο Προμηθέας, δεσμώτης στο βράχο. Ο Ηρακλής βρίσκει τον Άτλαντα, που κρατάει στις πλάτες του το βάρος του κόσμου, τον αντικαθιστά και ο Άτλας φέρνει στον Ηρακλή τα χρυσά μήλα, που φύλαγαν ένας δράκος και τρεις παρθένες. Μεγάλη περιπέτεια. Στο ζώδιο των Διδύμων συναντάμε τα ταξίδια, την αναζήτηση της γνώσης, την έλξη των αντιθέτων, τη δυαδικότητα, την πλάνη και τα λάθη, αλλά και τη φιλευσπλαχνία -Προμηθέας. Ο Ηρακλής σηκώνει τα βάρη του κόσμου στις πλάτες του και προσεγγίζει τη γνώση - μήλα, ενώ προσφέρει ανιδιοτελή υπηρεσία στην ανθρωπότητα.

ΤΟ ΧΡΥΣΟΚΕΡΑΤΟ ΕΛΑΦΙ ΤΗΣ ΑΡΤΕΜΗΣ - ΚΑΡΚΙΝΟΣ
Σ’ αυτό τον άθλο, ο Ηρακλής παίρνει την εντολή από τον Ευρυσθέα, να πιάσει και να του πάει, το χρυσοκέρατο ελάφι της θεάς Άρτεμης. Αυτό το ελάφι ήταν ιερό και κανείς δεν είχε το δικαίωμα να το αγγίξει. Η θεά, δίνει την άδειά της στον Ηρακλή να το συλλάβει, με την υπόσχεση να το επιστρέψει πίσω σώο και αβλαβές, πράγμα το οποίο και γίνεται. Η Άρτεμις είναι θεά σεληνιακή και συνδέεται με το ζώδιο του Καρκίνου που κυβερνάται από τη Σελήνη. Ο Καρκίνος είναι ζώδιο της διαίσθησης, συνδέεται με το συναίσθημα και την ευαισθησία. Τα χρυσά κέρατα θα μπορούσαν να συμβολίζουν τη γνώση. Ο άνθρωπος -Ηρακλής- δε χρειάζεται τη μυϊκή του δύναμη για να εκτελέσει αυτό τον άθλο. Το συναίσθημα και η ευαισθησία είναι αρκετά.

ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ Της ΝΕΜΕΑΣ - ΛΕΩΝ
Το λιοντάρι αυτό φρουρούσε το παλάτι της Θεάς Σελήνης (προηγούμενο ζώδιο του Καρκίνου), η οποία από λάθος το έσπρωξε και το έριξε στη γη, όπου αυτό περιφερόταν και τρομοκρατούσε τον κόσμο. Ο Ηρακλής ήταν υποχρεωμένος να το πιάσει. Το λιοντάρι ως ζώδιο, συμβολίζει τον εγωισμό, την επιθετικότητα και την απόλυτη κυριαρχία πάνω στους άλλους. Ο Ηρακλής πέταξε τα όπλα του και αποφάσισε να αντιμετωπίσει το λιοντάρι σώμα με σώμα. Το βρήκε σε μια σπηλιά με δύο ανοίγματα. Έφραξε το ένα άνοιγμα και επιτέθηκε στο λιοντάρι από το άλλο άνοιγμα. Το αντιμετώπισε και το νίκησε. Ήταν μια άγρια πάλη, το ίδιο άγρια που πρέπει να είναι η πάλη με τον εγωισμό, την αλαζονεία, και την επιθετικότητα. Μετά από αυτή τη νίκη απέναντι στο λιοντάρι, ο άνθρωπος-Ηρακλής, αποκτά μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα με αυτοσυγκράτηση και αυτοέλεγχο.

Η ΖΩΝΗ ΤΗΣ ΙΠΠΟΛΥΤΗΣ - ΠΑΡΘΕΝΟΣ
Ο Ηρακλής παίρνει εντολή να βρει και να φέρει τη ζώνη της Ιππολύτης, βασίλισσας των Αμαζόνων. Οι Αμαζόνες, περήφανες πολεμίστριες, αγαπούν τον Άρη, θεό του πολέμου και μισούν τους άντρες. Ζευγαρώνουν μόνο για λόγους αναπαραγωγής, δεν είναι λοιπόν άτεκνες. Στη σημερινή αστρολογία, κυβερνήτης της Παρθένου είναι ο Ερμής, παλιότερα όμως ήταν η Δήμητρα και η Περσεφόνη. Τόσο η θεά Δήμητρα, όσο και η Παρθένος Μαρία, η βιβλική Παρθένος, δεν ήταν άτεκνες. Η βασίλισσα Ιππολύτη, θέλοντας να αποφύγει την αιματοχυσία, προσφέρει τη ζώνη της στον Ηρακλή - συμφωνία αρσενικού και θηλυκού, αρμονία και αγνότητα. Η θεά Ήρα όμως, μεταμφιεσμένη σε Αμαζόνα, καταφέρνει να παραπλανήσει τις Αμαζόνες και να προκαλέσει σύγκρουση ανάμεσα σε εκείνες και τον Ηρακλή. Στη σύγκρουση σκοτώνεται η Ιππολύτη. Ο σκοπός πετυχαίνει, όχι όμως αναίμακτα. Ο θεός Άρης έχει και πάλι θριαμβεύσει. Τίποτα καλό δεν πετυχαίνει χωρίς αιματηρές θυσίες.

Ο ΕΡΥΜΑΝΘΙΟΣ ΚΑΠΡΟΣ - ΖΥΓΟΣ
Στον Ερυμάνθιο, ένα τρομερό αγριογούρουνο καταστρέφει τα σπαρτά (καλλιέργειες -θεά Δήμητρα- ζώδιο της Παρθένου). Ο Ηρακλής, με εντολή του Ευρυσθέα, πρέπει να το φέρει ζωντανό στην Τίρυνθα. Στην περιοχή αυτή ζουν οι Κένταυροι, που δεν συμπαθούν τους ανθρώπους. Ο Ηρακλής όμως έχει εκεί δυο Κένταυρους φίλους, το Φώλο και το Χείρωνα, το δάσκαλό του. Όλοι μαζί κάθονται, τρώνε και πίνουν. Είναι χαλαροί. Ο Ηρακλής έχει χαλαρώσει μετά από τη μάχη με τις Αμαζόνες - Παρθένος, και δεν είναι συγκεντρωμένος. Το γλεντοκόπι ερεθίζει τους υπόλοιπους Κένταυρους, δημιουργείται παρεξήγηση και στη μάχη που ακολουθεί, σκοτώνεται ο Φώλος ενώ τραυματίζεται ο Χείρωνας. Ο Ηρακλής φεύγει, βρίσκει το αγριογούρουνο, το συλλαμβάνει με τέχνασμα, το δένει και το σέρνει μέχρι τον προορισμό του. Ο άθλος δεν απαιτεί μυϊκές δυνάμεις, μόνο ισορροπία δυνάμεων, ζωικής και πνευματικής. Ο Ζυγός, απέναντι από τον Κριό, πρέπει να δώσει το μάθημα ότι η χαλάρωση και η έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης έχουν τραγικές συνέπειες - τραυματισμός και θάνατος.

Η ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ - ΣΚΟΡΠΙΟΣ
Κοντά στην Τίρυνθα, μέσα σε ένα έλος (νερό -Σκορπιός- ζώδιο νερού) ζούσε ένα τέρας με εννέα κεφάλια, η Λερναία Ύδρα. Ήταν ένα φοβερό φίδι που τρομοκρατούσε τους ανθρώπους και ρήμαζε τα ζώα. Η ιδιομορφία αυτού του τέρατος ήταν ότι για κάθε κεφάλι που κοβόταν, φύτρωναν δύο στη θέση του, ενώ το κεντρικό κεφάλι ήταν αθάνατο. Ο Ηρακλής ήταν υποχρεωμένος να απαλλάξει την περιοχή από αυτό το τέρας. Με τη βοήθεια του Ιόλαου, κατάφερε να κόψει τα κεφάλια, αφού για κάθε κεφάλι που έκοβε, ο Ιόλαος έκαιγε τον κομμένο λαιμό. Το αθάνατο κεφάλι το έθαψε βαθιά στη γη. Εννέα κεφάλια, αριθμός συμβολικός, τρεις φορές η τριάδα, σώμα - ψυχή - πνεύμα. Ο βάλτος - νερό - σκορπιός, κουβαλά δηλητήριο, ο Σκορπιός κυβερνάει τον 8ο οίκο του θανάτου. Η εσωτερική φλόγα μπορεί να εξαγνίσει και να υποτάξει τα πάθη, να νικήσει το δηλητήριο της επιθυμίας. Οι επιθυμίες είναι πολλές, εννέα μας λέει ο μύθος. Η χειρότερη επιθυμία, το αθάνατο κεφάλι, θάβεται, δεν καταστρέφεται. Θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί κάτω από έλεγχο και η ενέργειά του να διοχετευθεί σε παραγωγικά κανάλια.

ΟΙ ΣΤΥΜΦΑΛΙΔΕΣ ΟΡΝΙΘΕΣ - ΤΟΞΟΤΗΣ
Εδώ ο Ηρακλής καλείται να απαλλάξει την περιοχή της λίμνης Στυμφαλίας, από κάποια φοβερά πουλιά, με σιδερένιο ράμφος και νύχια και ατσάλινα φτερά. Αυτά τα πουλιά προστατεύονταν από τον Άρη. Η θεά Αθηνά, με τη σοφία της, συμβουλεύει τον Ηρακλή για το πώς θα καταφέρει να εμφανίσει τα πουλιά και να τα εξοντώσει. Ο Ηρακλής ακολουθώντας τις συμβουλές της Αθηνάς, σκοτώνει τα τρία μεγαλύτερα πουλιά, με βέλη δηλητηριασμένα από το δηλητήριο της Λερναίας Ύδρας (προηγούμενος άθλος - ζώδιο του Σκορπιού), ενώ τα υπόλοιπα τα στέλνει μακριά, όπου ένας άλλος ήρωας, ο Ιάσονας, αναλαμβάνει την εξόντωσή τους. Η γνώση -θεά Αθηνά- αναλαμβάνει το σχεδιασμό και ο άνθρωπος - Ηρακλής, την εκτέλεση του σχεδίου. Υπάρχει σαφής στόχος - Τοξότης. Η σοφία καταφέρνει να εξουδετερώσει τις βλαβερές εξωτερικές επιδράσεις, και ο μαθητής διευρύνει τη συνειδητότητά του.

ΚΕΡΒΕΡΟΣ - ΦΥΛΑΚΑΣ ΤΟΥ ΑΔΗ - ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ
Ένας άγριος σκύλος, με τρία κεφάλια και ουρά φιδιού, φυλάει τις πύλες του κάτω κόσμου και κατασπαράζει όποιον επιθυμεί να βγει. Καθήκον του Ηρακλή είναι να φέρει στον Ευρυσθέα ζωντανό αυτό το σκύλο, τον Κέρβερο. Στο ακρωτήριο Ταίναρο, ο Ηρακλής, βρίσκει τη σπηλιά με την είσοδο του Άδη, και τον Κέρβερο να τη φυλάει. Ο Κέρβερος τρομοκρατείται με την εμφάνιση του Ηρακλή, και ζητάει να κρυφτεί κάτω από το θρόνο του Πλούτωνα. Ο Πλούτωνας με προτροπή της Περσεφόνης, δέχεται να παραδώσει τον Κέρβερο στον Ηρακλή, εφόσον ο Ηρακλής θα μπορούσε να τον πιάσει. Φυσικά, ο ήρωας τα καταφέρνει. Οι πλάνες δεν εξαφανίζονται τελείως, τα τρία κεφάλια, η έννοια του τρισυπόστατου και η φιδίσια ουρά, το φίδι της πλάνης, εμφανίζονται και πάλι. Όμως ο μαθητής έχει προχωρήσει πολύ στα εσωτερικά μαθήματα, και οι πλάνες που τολμούν να εμφανιστούν, φοβούνται και κρύβονται. Οι αδυναμίες υποχωρούν μέσα από τη γνώση του Κρόνου - κυβερνήτη του Αιγόκερω.

ΟΙ ΣΤΑΒΛΟΙ ΤΟΥ ΑΥΓΕΙΑ - ΥΔΡΟΧΟΟΣ
Ο βασιλιάς της Ηλείας, Αυγείας, έχει πολλά κοπάδια βόδια, και πολλούς στάβλους που δεν καθαρίζονταν ποτέ. Η δυσοσμία και ο κίνδυνος για αρρώστιες έκαναν απαραίτητο τον καθαρισμό των στάβλων, έργο που διατάχτηκε να εκτελέσει ο Ηρακλής. Οι στάβλοι βρίσκονταν ανάμεσα σε δύο ποτάμια. Η  γραφική  αναπαράσταση του Υδροχόου, είναι δύο παράλληλα ποτάμια. Ο Ηρακλής είχε την ευφυΐα να χρησιμοποιήσει τη ροή των ποταμών για να παρασύρει μακριά τις ακαθαρσίες. Προηγούμενα είχε κάνει συμφωνία με το βασιλιά, να πάρει σαν αμοιβή για τις υπηρεσίες του, το 1/10 των ζώων. Ο βασιλιάς όμως, ισχυριζόμενος ότι η εργασία του Ηρακλή δεν ήταν παρά μόνο ένα τέχνασμα, αρνείται να τον αμείψει. Η ψυχή, αν και αρκετά εξαγνισμένη πλέον, καλείται να βυθιστεί μέσα στις ακαθαρσίες των ελαττωμάτων, προκειμένου να προσφέρει υπηρεσία στην ανθρωπότητα. Στερείται υλικών αγαθών-αμοιβής, δουλεύει αφιλοκερδώς. Το νερό παρασύρει τις ακαθαρσίες, εξαγνίζει, καθαρίζει. Το θέμα σχετίζεται με το μυστήριο της βάπτισης, και τον εξαγνισμό μέσω του νερού.

ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΒΟΔΙΑ ΤΟΥ ΓΗΡΥΟΝΗ - ΙΧΘΥΕΣ
Ο τελευταίος άθλος αφορά το γίγαντα Γηρυόνη, που είχε δύο πόδια, αλλά τρία σώματα, συνεπώς τρία κεφάλια και έξη χέρια. Είχε ένα κοπάδι από ωραία κόκκινα βόδια ( ύλη-επιθυμίες). Είχε για φύλακα του κοπαδιού ένα βοσκό και ένα σκύλο, με δύο κεφάλια. Και πάλι η δυαδικότητα όλων των πραγμάτων. Ο Ηρακλής έπρεπε να κλέψει το κοπάδι. Για να εκτελέσει αυτό τον άθλο, σκότωσε τους φύλακες, σκύλο και βοσκό. Το Γηρυόνη όμως, για να μπορέσει να τον εξουδετερώσει, χρησιμοποίησε και πάλι τα δηλητηριασμένα βέλη. Έτσι, εξουδετέρωσε το Γηρυόνη και πήρε τα βόδια. Τα βόδια - κατώτερες επιθυμίες, ποτέ δεν εγκαταλείπουν το μαθητή στο δύσκολο δρόμο του. Και η τριαδικότητα, σώμα, ψυχή, νους, εμφανίζονται και μπαίνουν και πάλι στο παιχνίδι. Ο μαθητής έχει λυτρωθεί από την κατώτερη φύση του και έχει ολοκληρώσει τον κύκλο της μαθητείας. Ο Ηρακλής έχει σκοτώσει όλες τις εξωτερικές επιδράσεις και υλικές δεσμεύσεις και βαδίζει προς την ανώτερη φύση του.
Ο δρόμος της μαθητείας είναι μακρύς και δύσκολος, τα εμπόδια πολλά, οι εξωτερικές επιδράσεις είναι ανασταλτικές. Δώδεκα άθλοι, δώδεκα στάδια εξέλιξης, δώδεκα ζώδια. Ο Ηρακλής μας δείχνει το δρόμο και το αποτέλεσμα των κόπων του τον δικαιώνει. Η τελείωση είναι η μεγαλύτερη αμοιβή.