το σκεφτομαι και εγω και λεω...σιγουρα εκει εξω υπαρχει το αλλο μου μισο...και νιωθει μονος μεχρι να με βρει...αλλα τι γινεται αν ειναι καναδος?ισπανος?πορτογαλος?...
δεν θα το αναλύσω πολύ αν κ σηκώνει συζήτηση...
θα πω μόνο ότι επειδή μ αρέσουν πολύ οι ταινίες εποχής στη σκέψη να ζούσα μία τέτοια εποχή είμαι αρνητική,,,,.
ναι ,ναι πολλά έχουν ισοπεδωθεί στις μέρες μας...το πάθος,ο ενθουσιασμός λείπουν σε μεγάλο βάθμο...τότε ένας έρωτας σου έδινε ζωή...όμως ήταν σε πιο πλατωνικό επίπεδο...
πόσο μπορούσες να τον ζήσεις??μπορούσες να τον χαρείς όπως τώρα αν τύχαινε???
ναι για το σεξ μιλάω...αυτό που το βάζεις..???
τα παραμύθια δεν είναι αλήθεια, αλλά τουλάχιστον δεν είναι ψέμματα...λέει το άσμα...
Να σου πω ότι δεν πιστεύω ότι υπήρχε ποτέ ο ρομαντικός έρως... δες και την ταινία "ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας"...... Ο έρωτας χτίζεται μέρα με την μέρα, λιθαράκι λιθαράκι... δεν υπάρχει πρίγκιπας, δεν υπάρχει τελειότητα (είμαι εξελιγμένη Παρθένος), ο έρωτας κρύβεται μέσα στις ατέλειες που αγαπάμε στους άλλους και στον εαυτό μας. Τέτοια ερωτήματα συνήθως αντικατοπτρίζουν κάτι μέσα μας που θέλει δουλειά...στο θέμα σχέσης..
βρε παλιόψαρο... θα τις ψάξω όλες τις φίλες σου να δω μια είναι αυτή η άλλη μισή....ΜΕ άναψες τώρα φωτιές...
Μαλιστα....Το κειμενο σου ηταν πραγματικα υπεροχα!
Ειχα μια παρομοια συζητηση χτες με μια κοπελα απο το stardome.Και εγω το εχω αναρωτηθει οτι ειναι καπου εκει και δεν την εχω βρει ακομα και ουτε αυτη εχει βρει εμενα!Τελειως ρομαντικο αλλα ειναι ωραιο να ξεφευγεις αφου μπορεις μεσα σε αυτο τον κοσμο της μιζεριας και της ρουτινας...
1.Το χειρότερο πράγμα αυτής της εποχής είναι ο επιτηδευμένος, ψεύτικος ρομαντισμός.
2.Δεν ξέρω αν υπάρχει το άλλο μου μισό, αλλά είμαι σίγουρη ότι υπάρχει ένα καταπληκτικότατο ολόκληρο που θα με κάνει να μην μπορώ να πάρω χέρια και μυαλό από πάνω του.
Για να βρεθεί ο "πρίγκηψ" πρέπει κάποιες να γίνουν και να συμπεριφέρονται ως πριγκίπισσες... Αν ο θαυμασμός δεν είναι αμφίδρομος και δεν συντηρείται...το παραμύθι τελειώνει άδοξα...
Δεν ψαχνω "το αλλο μου μισο" γιατι δεν θεωρω οτι ειμαι "μιση".Ειμαι μια γυναικα που "δουλευω" σκληρα για να ειμαι/ "γινω" ολοκληρη.Απλα θελω καποιον για να μοιραστω μαζι του πραγματα,καταστασεις,εμπειριες......Ερχεται.....απο την Κινα!!!!!!:@)
Είμαστε πολύ κακομαθημένη και αχάριστη γενιά για να θέλουμε κάτι παραμυθένιο. Δεν το αξίζουμε στην τελική... Και μην ξεχνάμε ότι και οι γιαγιάδες μας δεν ζήσανε τίποτα που να θυμίζει παραμύθι ούτε σε προσωπικό ούτε σε κοινωνικό επίπεδο. Και εκείνες δεν είχαν καν την επιλογή να χωρίσουν από τον όποιο δυνάστη, αδιάφορο, κακότροπο, αναίσθητο προς τις δικές τους ανάγκες άνδρα γιατί είχαν μάθει πως αυτή ήταν η θέση τους και το κεφάλι έπρεπε να ήταν πάντα κατεβασμένο. Και είχαν δύναμη ανεξάντλητη και εξυπνάδα και υπομονή και επέζησαν και τους βγάζω το καπέλο. Και μεις οι τυχερές, οι χειραφετημένες, που δεν τις φτάνουμε ούτε στο μικρό τους δαχτυλάκι, έχουμε απαιτήσεις από ένα ανδρικό φύλο που έχουμε απαξιώσει και ευνουχήσει ως μητέρες αρχικά και ως σύντροφοι. Και τα περιμένουμε όλα ουρανοκατέβατα και γκρινιάζουμε και κλαιγόμαστε για τη μοίρα μας...
κόρες.. μια σοφή με σγουρό μαύρο μαλλί είχε πει κάποτε ότι οι επιλογές κάνουν τους ανθρώπους εγωιστές και ανυπόμονους..
αλλά πραγματικά αν ξανακούσω για ευνουχισμένο αντρικό φύλο θα φουντάρω.. όπου γουστάρουν είναι ευνουχισμένοι και κακομοίρηδες κ όπου τους παίρνει τα κουνάνε πέρα δώθε...
τι σχέση έχει ο πρίγκιπας και ο έρωτας?!!!!!!!
θα συμφωνήσω με pocopico, σκοπός είναι το "ολόκληρο", να νιώθεις ολοκληρωμένος χωρίς να χρειάζεσαι τον άλλον για αυτό. αν νιώθεις μισός, πάντα ο άλλος θα φαντάζει πιο γεμάτος και σύνθετος.
και στην τελική γιατί μισό παρακαλώ, αν ειναι έτσι γιατί δεν ψάχνουμε τα άλλα μας δυο τρίτα, ή τα άλλα τέσσερα πέμπτα?!
επιμένω σε πρώτους αριθμούς
Δεν υπαρχουν ποια πριγκιπες...
θα πω μόνο ότι επειδή μ αρέσουν πολύ οι ταινίες εποχής στη σκέψη να ζούσα μία τέτοια εποχή είμαι αρνητική,,,,.
ναι ,ναι πολλά έχουν ισοπεδωθεί στις μέρες μας...το πάθος,ο ενθουσιασμός λείπουν σε μεγάλο βάθμο...τότε ένας έρωτας σου έδινε ζωή...όμως ήταν σε πιο πλατωνικό επίπεδο...
πόσο μπορούσες να τον ζήσεις??μπορούσες να τον χαρείς όπως τώρα αν τύχαινε???
ναι για το σεξ μιλάω...αυτό που το βάζεις..???
Να σου πω ότι δεν πιστεύω ότι υπήρχε ποτέ ο ρομαντικός έρως... δες και την ταινία "ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας"...... Ο έρωτας χτίζεται μέρα με την μέρα, λιθαράκι λιθαράκι... δεν υπάρχει πρίγκιπας, δεν υπάρχει τελειότητα (είμαι εξελιγμένη Παρθένος), ο έρωτας κρύβεται μέσα στις ατέλειες που αγαπάμε στους άλλους και στον εαυτό μας. Τέτοια ερωτήματα συνήθως αντικατοπτρίζουν κάτι μέσα μας που θέλει δουλειά...στο θέμα σχέσης..
βρε παλιόψαρο... θα τις ψάξω όλες τις φίλες σου να δω μια είναι αυτή η άλλη μισή....ΜΕ άναψες τώρα φωτιές...
Ειχα μια παρομοια συζητηση χτες με μια κοπελα απο το stardome.Και εγω το εχω αναρωτηθει οτι ειναι καπου εκει και δεν την εχω βρει ακομα και ουτε αυτη εχει βρει εμενα!Τελειως ρομαντικο αλλα ειναι ωραιο να ξεφευγεις αφου μπορεις μεσα σε αυτο τον κοσμο της μιζεριας και της ρουτινας...
2.Δεν ξέρω αν υπάρχει το άλλο μου μισό, αλλά είμαι σίγουρη ότι υπάρχει ένα καταπληκτικότατο ολόκληρο που θα με κάνει να μην μπορώ να πάρω χέρια και μυαλό από πάνω του.
αλλά πραγματικά αν ξανακούσω για ευνουχισμένο αντρικό φύλο θα φουντάρω.. όπου γουστάρουν είναι ευνουχισμένοι και κακομοίρηδες κ όπου τους παίρνει τα κουνάνε πέρα δώθε...
θα συμφωνήσω με pocopico, σκοπός είναι το "ολόκληρο", να νιώθεις ολοκληρωμένος χωρίς να χρειάζεσαι τον άλλον για αυτό. αν νιώθεις μισός, πάντα ο άλλος θα φαντάζει πιο γεμάτος και σύνθετος.
και στην τελική γιατί μισό παρακαλώ, αν ειναι έτσι γιατί δεν ψάχνουμε τα άλλα μας δυο τρίτα, ή τα άλλα τέσσερα πέμπτα?!
επιμένω σε πρώτους αριθμούς