Γεια...Είχα καιρό να γράψω γιατι ελειπα...Αλλα εχω την αναγκη να ακουσω και την γνωμη  καποιον άλλων ανθρωπων για κατι....Λοιπόν...Ξερω καταρχην πως αν όχι όλοι οι μισοι που θα το διαβασετε αυτο θα με πειτε τρελη , ρομαντικη και ονειροπολα...Τα έχω ακουσει χιλιάδες φορες αυτα..Απλά θελω να μου πείτε την δικη σας γνωμη σαν ανθρωποι....Τόσο απλά....Ζούμε σε έναν κόσμο που πραγματικά αμα είχα ενα μαγικό ραβδακι θα τον άλλαζα ολοκληρωτικα...Δυστυχώς η ευτυχως για όλους τους αλλους δεν μπορω να το κανω αυτο...Απλά νιωθω οτι δεν υπαρχει καθολου αγαπη πουθεναα...Ναι , ναι ξέρω τι σκεφτεστε..Υπάρχουν 2 γνωμες εκει εξω και σιγουρα ανηκετε σε μια απο αυτες...Η μια κατηγορια λέει..<<Υπάρχει αγάπη , περίμενε και θα δείς , είσαι μικρή ακόμα...κ.τ.λ>> και η αλλη κατηγορια θα πει ..<<Καλα εισαι τρελη κοπελα μου εννοειτε πως δεν υπαρχει ολοι σκεφτονται μονο το σεξ και τον εαυτούλη τους..>> Υπάρχουν και άλλες γνωμες αλλα ανηκουν σε υποκατηγοριες αυτων των 2...Όσο για την δικη μου γνωμη...Πιστεύω πως ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΘΑΥΜΑΤΑ , ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΑΥΤΗ Η ΤΡΕΛΗ ΓΛΥΚΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ , ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΙΓΚΙΠΕΣ ΚΑΙ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΕΣ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΔΙΑΘΕΤΟΥΜΕ ΚΑΡΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΑΤΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΔΟΥΜΕ...ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΕΚΕΙ ΕΞΩ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΑΣ ΜΙΣΟ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ...Αλλα που είναι???Μπορει να ακουγετε τρελο αλλα καθε φορα που βλεπω μια ρομαντικη ταινια , η ακουω ενα τραγουδι που μιλαει για την αγαπη κλαιω για ώρες...Δεν κλαιω γιατι συγκινουμε , αλλα κλαιω απο φοβο οτι δεν υπαρχουν...Μπορει να ακουγετε ανοητο και παιδιαστικο αλλα μονο και μονο στην ιδεα οτι δεν υπαρχει η αγαπη που βλεπω στις ταινιες , η αγαπη που βλεπουμε στα τουρκικα σηριαλ και σε όλα αυτα , μονο και μονο στην ιδεα οτι δεν υπαρχει το αλλο μας μισο φοβαμαι τόσο πολυ...Νιωθω σαν να ζω μια ζωη χωρις νοημα..Ποιο ειναι το νοημα τα λεφτα???Τα πιο ομορφα πραγματα ειναι δωρεαν...ΕΝΑ ΓΛΥΚΟ ΦΙΛΙ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ , ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ , ΕΝΑ ΧΑΔΙ , ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ , ΔΥΟ ΜΑΤΙΑ ΝΑ ΣΕ ΚΟΙΤΑΖΟΥΝ ΚΑΘΩΣ ΚΟΙΜΑΣΑΙ ....ΕΝΑ ΣΑΓΑΠΩ...ΕΝΑ ΑΛΗΘΙΝΟ ΣΑΓΑΠΩ...Δεν χρειαζονται λεφτα  για αυτα...Το ποσο ζηλευω τις πρωταγωνιστριες στις ρομαντικες ταινιες και στα τουρκικα σηριαλ δεν λεγεται...Τις ζηλευω απεγνωσμενα...Το θεμα είναι υπάρχουν όλα αυτα???Και αν όχι τότε γιατι υπάρχω εγω???Για να ζω αναμεσα σε ανθρωπους που καταστρεφουν τα παντα και σκοτωνουν ανθρωπους για τα πλουτη???Για να ζω αναμεσα σε ανθρωπους που φοβουνται να αγαπήσουν...Λένε πολλοι , η αγάπη είναι δυσκολη...Ποναει....Θέλετε την γνώμη μου???Η αγάπη είναι τόσο μα τόσο απλή...Οι άνθρωποι την κάνουν περίπλοκη...Πιστεύω πως οι ζωες όλων μας είναι ταινιες...Μιας και οταν φευγουμε απο αυτον τον κοσμο βλέπω όλη μας την ζωη να περναει σαν ταινια μπροστα απο τα ματια μας....Όμως που είναι ο δικός μου πρωταγωνιστης???Υπάρχει η όχι...Και αν δεν υπαρχει ??? Κανενα παραμυθι δεν ειναι όμορφο χωρις πριγκιπα...Και αν στο δικο μου παραμυθι δεν υπαρχει τοτε ποιος θα ερθει να με σωσει?????????????Απλά πείτε μου την γνωμη σας...Μονο αυτο θελω...