5 ατομα εδω και 4 χρονια συνολο, 1,5 χρονο ομως αδειαζουν ακομα πιο ασχημα κοσμο για ενα πεισμα, μεσα στο πληθος και η αφεντια μου. Τους ξερω πολλα χρονια(20 και κατι χρονακια), και εχω να πω οτι οι παλιες ιστοριες τελικα ειναι καταστροφικες για το οικογενειακο - φιλικο περιβαλλον. Νιωθω μεγαλο θυμο, αλλα δεν θελω να βρισω ουτε να θιξω κανεναν παροτι θιχτηκα και ασχημα μαλιστα. Μου λενε απο μικρη να σεβομαι, να εκτιμω, να σκεφτομαι και για το χατηρι μιας κακομαθημενης γκομενας, που ηθελέ να παει στην εκκλησια ενα τυπο, χαλασε οτι υπηρχε ή ξεσκεπασε την αληθεια που κρυβοταν τελικα; Τον πηγε στην εκκλησια τελικα, και τωρα εγινε ακομα χειροτερη, σε λιγους μηνες  θα τον παει στους δικηγορους και στα δικαστηρια, γιατι απλα δεν πετυχε αυτο που ηθελε, να τον αλλαξει και να τον κανει οτι θελει και να αποδειξει οτι ειχε δικιο γι' αυτο που σκεφτοταν........ και μετα τι θα γινει με το περιβαλλον που το εκανε σαν τα μουτρα της; θα το παιζουμε οτι δεν εγινε τιποτα; Σκεψεις αυτης της περιοδου........ θα επιστρεψω δριμητερη στον παλιο χαρουμενο εαυτο μου, ενα απλο μεταβατικο σταδιο............ Κατω η καχυποψια και η κακια και κατω οι ανθρωποι που σκεφτονται ετσι και ειναι σκετη βιτρινα