Φιλάρες και φίλες μου,  καλησπέρα.



Πριν πω το οτιδήποτε για μένα, να πω κάτι που το θεωρώ πολύ σημαντικό...
Κύριε Γιώργο, ειλικρινά χίλια συγνώμη, με αυτά και μ'αυτά που μου έτυχαν έως τώρα, το ξέχασα τελειώς πια.
Χρόνια πολλά για την γιορτή σας  και ότι επιθυμείτε:  το συντομότερο!    - Έ, κι εγώ με τα 'δικά' μου (τα προβλήματα δηλαδή) το ξέχασα τελείως αυτό. Και το 'ωραίο' με μένα είναιότι το λέω, γμτο, ότι δεν ξεχνάω ποτέ άνθρωπους που με βοήθησαν (τφού μου!, μη με.. 'ματιάσω' τελικά...). Χίλια συγνώμη πάντως.    :S



 

Παιδιά, και λόγω κυρίως ότι θα πω ουκ ολίγα (μιλάω για το γνωστό μου ‘κατεβατό’  -..και βάλε!!), μόνο αν θέλετε το διαβάζετε αυτό εδώ. Προσωπικά, δεν σας υποχρεώνω σε καμιά περίπτωση.  Ζητάω συγνώμη πάντως γι’αυτό το 'κατεβατό' μου, αλλά έχω κι εγώ ο ‘σμπούφος'  μία τάση να εκφράζω πάντα αυτό που σκέφτομαι  είτε προφορικά είτε γραπτά. Τι εννοώ? Απλό. Ότι εδώ, σε αυτό εδώ, γράφω τα νέα μου  –ναι μεν-  αλλά  μαζί  με  ένα  μικρό  ‘συνονθύλευμα’  από κάποιες (..ώπα!, καλές πάντα) σκέψεις της στιγμής – και ποτέ μα ποτέ ότι –πχ- μου ‘κατεβαίνει’ στο κεφάλι… Πάντα, μπορεί να λέω –..πολύ συχνά- πάρα πολλά και καλά αλλά, υπολογίζω τι λέω (..και στο περίπου έστω). Ελπίζω πάντως να μην παρεξηγηθώ γι’αυτά που λέω εδώ….   




..Μετά από ένα σχετικά μεγάλο διάστημα  μη ετσιθελικής  μου αποχής από τον γενικότερο χώρο του ίντερνετ, επανήλθα και πάλι (αν και δεν μπορώ να πω κιόλας  ‘δρυμίτερος’  -όπως λέγεται και συχνά εννοείται. Ο λόγος?? Θα τον δείτε λίγο παρακάτω.. Είναι πολύ προσωπικός πάντως…).. Και μιάς που 'μπήκα' και πάλι, αφού μπορώ και προλαβαίνω τώρα όπως και παλιότερα, είπα να έρθω να πω και γω λίγα λόγια για το πως περνάω, αλλά και, σαν γνήσια αισιόδοξο άτομα που είμαι (..και φαίνομαι, και απ’τον..….   –έ, και τα σχετικά δηλαδή μωρέ…),  θα πω κάτι λίγο πριν, το οποίο το πιστεύω γιατί όντως μιά ελαφρά ψίλο-αρνητική ‘κατρακύλα’,  μας έχει πια πάρει και πολύ ειδικά τώρα τελευταία (έ, η αλήθεια να λέγεται δηλαδή). Το ευτύχημα στην περίπτωσή μου πάντως είναι ότι δεν είναι τόσο άσχημα κιόλας τα πράγματα, κι αυτό γιατί, απλώς, μου έχουν τύχει και πολύ χειρότερα στο παρελθόν.....  

Φίλοι ομοζώδιοι μου…. 'μπόρα' είναι-και προσωπικά πιστεύω- στην ίσως ελαφριά της εκδοχή (σίγουρα έχουμε περάσει και πολύ χειρότερα, έτσι?? Ταυριά είμαστε, βριιιιιι! ‘Μασάμε’ εμείς από ασημαντότητες υπό μορφήν ‘στραβών’??  Δεν νομίζω… Δεν θα το’λεγα με τίποτα αυτό πάντως, εγώ προσωπικά). Γενικότερα +ειδικότερα:  μην το βάλουμε ‘κάτω’  (περιλαμβάνω κι εμένα δηλαδή μέσα σε αυτό που λέω, γιατί τελευταία δεν πάω και πολύ καλά: με την απλή.... απλούστατη ένοια ότι πολύ συχνά είμαι λίγο 'αλλού' δηλαδή..). Μην με παρεξηγείτε, είμαι λίγο φορτισμένος τελευταία με κάποιες κλ-καταστάσεις (σίγουρα όμως παροδικές. και να μην είναι θα γίνουν. Έ, έχω τον.. ‘τρόπο’ μου κι εγώ σε κάτι τέτοια ‘στραβά’….. Γενικώς, 'κολυμπάω' μέσα στα προβλήματα (κυριολεκτώ εδώ….) τελευταία, φίλοι, και το ευτύχημα, σε μένα, είναι ότι ξέρω τι να κάνω  σε τέτοιες περιπτώσεις.).  που μου συμβαίνουν  συχνά -βλέπε και: 'τα μικρά -συν σημαντικά- ‘ζόρια’ ενός Ταύρου'   με την διαφορά όμως ότι, στην περίπτωσή μου, εμένα δεν μπορώ -για ουκ ολίγους λόγους (μου)- να με ‘κατατάξω’ στους γνήσιους Ταύρους, παρά το ότι έχω ομορφιά +μεγάλη γοητεία, αλλά και την δύναμη,  αυτά τα τρία τα έχω  –στάνταρ πάντως, αυτό να λέγεται…  -Το λέω χωρίς να θέλω να το αυτό-παινευτώ αυτό κιόλας. Ώπα!, δηλαδή. Αλλά, αφήστε αυτό με το με ποιο ζώδιο έχω τα πειρσσότερα χαρακτηριστικά τελικά, πέραν του ότι σίγουρα λεπτομερειάζω εδώ αβέρτα τώρα, είναι μία άλλη ιστορία..….  Αλλά, για να σας λύσω την –ίσως- απορία σας, όκευ, θα το πω:  είναι ο Δίδυμος   (έ, ο ωροσκόπος μου δηλαδή και έτσι έχω πάρα πολλά συν.   Δεν θα πω πολλά,  ..άλλωστε δεν ‘λέει’ καθόλου αυτό, γιατί είναι σαν να αυτο-παινεύομαι (..φαίνεται?) όχι, πολύ πέραν αστείου δηλαδή.  Απλώς, έχω μια σχετική διορατικότητα, μία μεγάλη ευστροφία και  είμαι πραγματικά γρήγορος σε ουκ ολίγα πράγματα –και… όσο από πλευράς εκμάθησης??... ‘Χόχόχόχά’ !  Μπαρντόν φιλάρες και φίλες μου, αλλά, -και ως εγκεφαλικός τύπος που είμαι-, δεν το συζητώ με τίποτα αυτό…. Το θεωρώ τουλάχιστον μικρότητα να το πω  (αλλά….. θα το πω. Πολύ χαρακτηριστικό, -αν και μικρό-, πχ: έχω αγοράσει ένα ακκορντεόν, προ μηνών, και το μαθαίνω έως τώρα, μπορώ να πω σαν ‘κολλημένος με την ακκορντεον-ό-μπαλα’ –που λέμε, σχεδόν (ιδού φάση: άκουσα από γείτονες σχόλια του τύπου «...καλά ρε παιδάκι μου, εσύ έπαιζες ακκορντεόν τόσα χρόνια  και… δεν μας το’λεγες???»   Εντωμεταξύ …η έκπληξη τους αυτή, και όπως τους ψίλο-‘ψυχομέτρησα’ λιγάκι έως τώρα, πιστεύω ότι συγκρίνεται –ΤΟΥΛΆΧΙΣΤΟΝ..- με αυτήν ενός που έχει πιάσει 13άρι στο προπό και αδυνατεί να το πιστέψει…, ή, αλλιώς, με έναν που ψάρεψε… φαλαινοκαρχαρία με δόλωμα για τσιπούρα  –….ώπα! Λέω τώρα. Παράδειγμα κάνω εδώ..-, μέσα σε Ελληνικά νερά…… Φανταστείτε….), και αυτό το ‘παλεύω’… παρά….  την Σχολή Νοηματικής, στην οποία ήδη φοιτώ…    …τα όποια προγράμματα με τα οποία ασχολούμαι αβέρτα στον PC μου,  …έ και ένα μυθιστόρημα μικρό όμως (…90 σελιδούλες μόνο είναι μωρέ. Ως τώρα δηλαδή……), δικό μου αυτό,  με δικό μου σενάριο,  το οποίο όμως όποτε θυμάμαι και έχω όρεξη το ‘πιάνω’ (το συνεχίζω)… Δεν είναι, ούτε το έχω και εγώ, και για κάτι το σημαντικό πάντως….). ‘Leisure time’,  δηλαδή.
Παιδιά, χίλια  συγνώμη, στο μεταξύ, για το -όποιο-  ίσως λιγάκι  ‘κάπως’ ύφος που ‘έβγαλα’ σε κάμποσα σημεία στο κείμενό μου εδώ,  δεν το έκανα επίτηδες αυτό. Αυτό, δηλαδή, αποκλείστε το τελείως.  Πιο πολύ 'βγήκε', τελικά, επειδή ήθελα απλώς να τονίσω κάποια πράγματα. Συγνώμη πάντως.   Ότι είπα για μένα, δεν το είπα για να με παινέψω (άσε…. υπάρχουν και άλλοι τρόποι αυτό-παινέματος πάντως, όπως –πχ- ο καθρέφτης…  Μην ‘γελιόμαστε’ δηλαδή…). Nevermind! Αυτά που σας είπο είναι στα πλαίσια των μισών περίπου νέων μου που ήθελα να σας πω εδώ, δηλαδή 
Γιατί, ναι..., κι όμως, κι σε μένα κύριε Γιώργο, δεν μου πάνε κάποια πράγματα καλά, και μάλιστα είναι ουκ ολίγα αυτά τα ‘μη καλά βαδίζοντα’ δηαλδή, ενώ έδωσα -ως πχ..- ‘ψυχή και σώμα’  (αλλά έ,  είναι όμως και αν σε 'θέλει' κάτι. Και στην περίπτωσή μου, αυτό το ‘κάτι τις’. Βλέπε και κάτι παλιότερες, ίσως λίγο 'ευτράπελες' αλλά συχνά με πολύ λογικές βάσεις θεωρίες μου, τις οποίες διατύπωνα απλοϊκά εδώ πέρα τότε. Έχω κι άλλες, αλλά δεν προλαβαίνω τώρα. ίσως μία άλλη φορά....) . Αυτό δηλαδή όντως ισχύει τελικά.   :(    
Τελικά αυτό που λένε, και που έχω δει να αναφέρεται (αρχικά με σκεπτικό πολύ αλά… ‘άπιστος θωμάς’ εγώ τότε… είχα γράψει και χαρακτηριστικό, πολύ θετικό και –έτσι- κάπως εμψυχωτικό και θετικό, σχόλιο εδώ πέρα τότε που έλεγε άλλο, γιατί απλά δεν πολύ-πίστευα (καλά, ούτε και τώρα πιστεύω δηλαδή) στην ύπαρξη της γκαντεμιάς πάντως…), εδώ, πρέπει μάλλον να είναι ψίλο-αλήθεια (που και πάλι δεν μπορώ να πω όμως ότι το πιστεύω αυτό). Πάντως, όντως, σαν… πώς να το πω αυτό…. Μια μικρό-γκαντεμιά τελευταία, ναι….. μπορώ να πω ότι, όντως, λες και με κυνηγάει δηλαδή. Χαρακτηριστικά, πολύ συχνά όλα αντί να πάνε πραγματικά καλά, πάνε σχεδόν το αντίθετο –και συχνά το ‘περίεργο’ είναι ότι, υπό κανονικές συνθήκες (οι οποίες όμως ΔΕΝ απέχουν και πάρα πολύ απ’τις παρο΄συες δηλαδή..) αυτά, τα όποια δηλαδή, μου πάνε ‘στραβά’ –και.. ‘σκτα’΄- δηλαδή, κανονικά, αυτά, θα έπρεπε να πηγαίνουν -με βάση την λογική- καλά. Αλλά, έλα μου ντε όμως, που ΔΕΝ πάνε καλά. Λες και κάτι το συμπαντικό υπάρχει (..ωχ, ξέρω, θα μου πείτε «πάλι με το σύμπαν εσύ?»… Κι όμως… Το σύμπαν, φιλάρες μου, ‘παίζει’ πολύ συχνά πολύ σημαντικό ‘ρόλο’… μα πολύ σημαντικό όμως…). Πιστεύω, ως προς το συμπατνικό μέρος αυτού που λέω τώρα, ότι αν –πχ- ένας (βάλτε εμένα στην θέση αυτού του ‘ένας’ εδώ πέρα.. –no prob!  ;))  -άλλωστε πιο πολύ παράδειγμα (πχ) κάνω εδώ..) ‘κυνηγάει’ πολύ το υλικό (θςε λέγεται.. χρήμα, θες λέγεται.. κινητό τηλέφωνο, θες λέγεται.. ρούχα +παπούτσια, θες λέγεται ηλεκτρονικό υπολογιστή, και -..γενικώς- τα υλικά αγαθά, και δεν βλέπει τον εαυτό του και δη να ‘ενδυναμωθεί’  πολύ γνωσ(τ)ιακά με βιβλία κυρίως κλπ κλπ αυτά… –καλά, και αυτά ανήκουν στα υλικά αγαθά, αλλά.. εκεί μάλλον το σύμπαν ‘πάει’ πολύ συχνά  ‘πάσο’  τελικά, σε αυτήν την περίπτωση  -αυτό, από αρνητικής συμπαντικής πλευράς δηλαδή) τότε, και να σε δει να ‘κυνηγάς, που λες.., τα υλικά αγαθά (μάλλον πλην των βιβλίων..), σου τα ‘φέρνει’ έτσι στην τελική που έχεις πολύ συχνά την εντύπωση ότι –εμμέσως πλην σαφώς- πως σε ‘κατακεραυνώνει’ με τον τρόπο του εν μέσω πολύ ‘σκτα’ φάσεων που σου τυχαίνουν. Και είναι, δυστυχώς, πολύ συχνά, τόσο ‘σκατά’ και τόσο ‘στραβές’  αυτές οι φάσεις τότε, που δεν θες να τις θυμάσαι, ούτε ως ανέκδοτο (ακόμα και.. με τον Τοτό μέσα)!!… Το καλό με μένα πάντως είναι ότι πρώτιστα ΔΕΝ πιστεύω στην γκαντεμιά (..σ’αυτήν ΌΧΙ, αλλά… στο κακό ’μάτι’ –και στην ενέργειά του- όμως ναι!! Και.. τελείως ΑΣΥΖΗΤΗΤΊ!!), και –λέγεται, και μάλλον ισχύει ότι- ότι ΔΕΝ πιστεύεις  ΔΕΝ  ΣΕ  ΠιΆΝΕΙ.  Άρα, για μένα, είμαι ‘απαλλαγμένος’ –κάπως έστω..- από πλευράς γκαντεμιάς  –και έτσι. Και κυρίως ότι επικεντρώνομαι πολύ συχνά ΜΌΝΟ σε καλές φάσεις που έχουν γίνει ή που πρόκειται να γίνουν after (..όπως είναι, πχ, ένα οποιοδήποτε πάρτυ –αλλά.. αρκεί να μην είναι και υποτονικό κιόλας...),  και γενικώς, συνήθως, δεν ‘κολλάω’ στα ‘στραβά’ γενικότερα. Και επειδή είμαι –μπορώ να πω- ‘φαν’  της θετικής σκέψης –με ότι αυτό συνεπάγεται (αν και δεν το θεωρώ, …μιλώντας αντικειμενικά δηλαδή, και κάτι το εύκολο όμως: σε καμιά περίπτωση των περιπτώσεων δηλαδή!! >> Οι λόγοι γι’αυτό είναι τελείως αυτοννόητοι πάντως...), θα προσπαθήσω, όσο μπορώ, να μας ανεβάσω το ηθικό λέγοντας μία απλή φράση….   J
Και αυτήν μόνο για να μας θετικοποιήσω όσο μπορώ, έστω λιγάκι
...η φράση-'κλειδί' για να αποφύγουμε κάπως, ..λίαν αλωβήτως, όλα τα 'στραβά' τα οποία επέρχονται after..., και το λέω αυτό χωρίς να σημαίνει ότι 'κυνηγάω' κιόλας τα 'στραβά' και δη να τα πιάσω και να τα αναλύσω κιόλας (..προς θεού!). Κάθε άλλο! Δεν ταιριάζει γενικότερα και με τον χαρακτήρα μου κάτι τέτοιο άλλωστε, συν του ότι (και παρά την ωροσκόπο μου δηλαδή) δεν συνηθίζω να κάνω πράγματα που είναι -ή αποδεικνύονται ότι είναι- ενάντια μου ή που δεν συμφέρουν γενικότερα. (Νοήμον ον είμαι κι εγώ άλλωστε…).  Την οποία φράση αυτήν την είπαν σίγουρα πολλοί έως τώρα, …σίγουρα θα την έχετε ακούσει από πολλούς φίλους ή γνωστούς σας και γενικά ανθρώπους  έως τώρα,  και αυτήν την ανάφερε, σε συνέντευξη του, με έναν ‘τρόπο’  (εμμέσως πλην σαφώς δηλαδή) και ένας γνωστός τραγουδιστής συγκροτήματος χιπ χοπ –και έτσι, του οποίου ήμουν παλιά φαν. Αλλά, και πέραν του ότι ήμουν κάποτε φαν του, ο άνθρωπος αυτός μίλησε πάρα πολύ σοφά... Τι είπε ΕΝ ΟΛΊΓΟΙΣ δηλαδή.... ιδού:
 "όλα, (απ’το τι βλέπεις ή τι –πχ- φαντάζεσαι..) είναι θέμα μυαλού". Δώστε βάση μόνο στα boldαρισμένα (αλλιώς ‘χτυπητά’ ‘μαυρισμένα’) γράμματα εδώ.   Προσωπικά τι??... Συμφωνώ και επαυξάνω με αυτό). Ξέρω, θα μου πείτε ίσως ‘τι είπε τώρα ο ‘ποιητής’;’. I know……  Αλλά κι όμως, έτσι είναι. Σας το λέει ο… ‘Μανωλιός’ (εγώ) που ‘έβαλε τα ρούχα του αλλιώς’…… (χιούμορ κάνω εδώ). Γενικότερα, φιλάρες και φίλες, ότι κι αν είμαστε ως Ταύροι (γενικά και γενικότερα δηλαδή. Και σαν πχ, ιδού): εγκεφαλικοί, ξε-εγκεφαλικοί, μελαγχολικοί, συναισθηματικοί, νωχελικοί ή μη, χιουμορτζήδες (βάλε και το καλαμπούρι μέσα…) ή μη, ζάμαν φου ή μη, αγχώδεις τύποι (όπως κι εγώ…) ή μη,  γενικά, να θυμάστε φίλοι:  όλα, όντως, είναι θέμα μυαλού. Τα πάντα δηλαδή. Απ’το δυσκολότερο πράγμα μέχρι και το πιο εύκολο δηλαδή.  (Βέβαια, εγώ εδώ το λέω μέσα απ’το εγκεφαλικό (μου) το ‘πρίσμα’, μιάς και έχω κυρίως εγκεφαλική ιδιοσυγκρασία… Αλλά το καλό είναι ότι δεν το ‘βλέπω’ γενικά προκατειλημένα ή μονομανίδικα αυτό εδώ που λέω… Αντίθετα, το λέω –έστω γενικεύοντας εδώ- και ότι (καλό πάντα) γίνει……). Και συμπληρώνω και κάτι ίσως πολύ ‘ξεκούδουνο’, ..δεν αντιλέγω, αλλά με πολλή ουσία: πολύ συχνά, αν όχι πάντα,   όλα στην ζωή είναι ρόλοι   (υπάρχει και σχετικό τραγούδι…). Και αυτό να μην το ξεχνάμε ποτέ.



Btw,  όσοι με θυμάστε να λέω συχνά ‘έγινα σαν τον τιραμόλα σήμερα. Έτρεχα από εδώ εκεί, αλά άλλος ‘ΘΒ’ ’ –και έτσι, έ… ακριβώς τα ίδια, φιλάρες μου και φίλες, και τώρα. Δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά με πριν πάντως. Αβέρτα ‘τρέξιμο’ και τότε, αβέρτα ‘τρέξιμο’ και τώρα, σε διάφορες υποχρεώσεις…  Είμαι, γενικώς, συχνά 'υπ'ατμόν' πάντως.....   Τίποτα.  Ίσως και να σας λέω και..  λίγα εδώ δηλαδή..


Αυτά είχα να πω (βέβαια,,  ..έχω και κάποια άλλα, αλλά δεν τα λέω γιατί ήδη έχω γράψει ολόκληρο ‘κατεβατό’ και δεν ‘λέει’ κάτι τέτοιο πάντως…).  Τώρα…. την ερχόμενη εβδομάδα θα πάθω..  ίωση –υπολογίζω γύρω στους 39 βαθμούς κοντά… (το έχω ‘προγραμματίσει’ αυτό από μέρες πριν…) και έτσι δεν θα μπορέσω να ‘μπω’ πάλι σύντομα.  J    Ώπα. Χιούμορ κάνω, εννοείται.  Απλώς, έχω βαρεθεί λίγο την ζωή μου. Ευτυχώς είναι τελείως παροδικό αυτό γιατί αυτό το… ‘βάρεμα’ (απ’το ‘βαρεμάρα’   ‘βγαίνει’)  το παθαίνω πάρα πολύ συχνά, κυρίως τα τελευταία χρόνια αλλά μου περνάει πάντα. Και άρα δεν ανησυχώ γι’αυτό. Το μόνο που με ανησυχεί κάπως –και αυτό όχι και πολύ όμως- είναι το γιατί έχουν αρχίσει κάποια πράγματα για τα οποία ‘πάλεψα’ πολύ κια με σθένος  (..και όχι φανταστικά αλλά πραγματικά όμως!!), και 'έδωσα'  πολλές ώρες και άλλον τόσο κόπο, ....να πηγαίνουν τόσο ‘στραβά’.  Λέτε να είναι τελικά ‘γραφτό’ να ‘πάνε’ έτσι?? …Μάλλον, ..έτσι?
(Και, σύμφωνα με την θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν:  «τίποτα –μα τίποτα όμως!! (..Απ’όοοοοσα μας συμβαίνουν δηλαδή)-  ΔΕΝ είναι τυχαίο»!!!! Συχνά δηλαδή συμβαίνει για κάποιον λόγο,   ότι μας συμβαίνει.……. )     J    J



Αυτά……  είχα να πω....   για τώρα δηλαδήηη….

Φίλοι και φίλες καλό βράδυ!

Φιλάκια σε όλους!

CAON

  
  
  
  
  

  
   ΄

  
  
 Παιδιά, και λόγω κυρίως ότι είπα εδώ, ήδη,  ουκ ολίγα πράγματα -δικά μου και διάφορα άλλα πρωτίστως επιστημονικά και μόνο δηλαδή.... (μιλάω για το γνωστό μου ‘κατεβατό’-..και βάλε!!, εδώ πέρα),  μόνο αν θέλετε το διαβάζετε αυτό εδώ. Προσωπικά, δεν σας υποχρεώνω σε καμιά περίπτωση.  Ζητάω συγνώμη πάντως γι’αυτό το 'κατεβατό' μου, αλλά έχω κι εγώ ο ‘σμπούφος'μία τάση να εκφράζω πάντα αυτό που σκέφτομαιείτε προφορικά είτε γραπτά. Τι εννοώ? Απλό. Ότι εδώ, σε αυτό εδώ, γράφω τα νέα μου–ναι μεν-αλλάμαζίμεέναμικρό‘συνονθύλευμα’από κάποιες (..ώπα!, καλές πάντα) σκέψεις της στιγμής – και ποτέ μα ποτέ ότι –πχ- μου ‘κατεβαίνει’ στο κεφάλι… Πάντα, μπορεί να λέω –..πολύ συχνά- πάρα πολλά και καλά αλλά, υπολογίζω τι λέω (..και στο περίπου έστω). Ελπίζω πάντως να μην παρεξηγηθώ γι’αυτά που λέω εδώ….