η παραμικρή ελπίδα, η απλή συνέχεια της ύπαρξης, είναι αρκετή για το μέλλον μου.
αφήστε την , λέει η εποχή μας, αφήστε την εκεί που η ανθρωπότητα βρίσκεται στην ιστορία της, σε σταυροδρόμι, σε δίλλημα, να τα χάσει όλα και να κερδίσει μόνο μια απο τα ίδια.
αφήστε την να επιζήσει αλλα μην της δώσετε κατεύθυνση ούτε έπαινο, γιατί κι εμείς περιμένουμε στα μοναχικά δωμάτιά μας όπου το τηλέφωνο δε χτυπά ποτέ, περιμένοντας την αλήθεια, αυτό το κρύσταλλο της ανθρωπότητας,αυτή την πραγματικότητα που έχει χαθεί απο τη φαντασία, να επιστρέψει.
και το να πεις πως επιστρέφει, είναι ψέμα.