σε ευχαριστώ που ασχολήθηκες....
δεν το περίμενα βέβαια κα για να είμαι ειλικρινής, μπήκα πριν λίγο να το σβήσω αν έβρισκα πως σβήνει, γιατί είπα από μέσα μου κοίτα που έφτασα. Αλλά εκεί που δεν το περιμένεις...
σε ευχαριστώ από καρδιάς
καλησπερα κι απο μενα..το διαβασα το μηνυμα σου απο ωρα και ηθελα κατι να σου πω αλλα μερικες φορες ειναι δυσκολο να εκφρασεις συμπαρασταση χωρις να προσβαλεις..
υπομονη και το βλεμμα ψηλα..
ειναι καποιες φορες που μια σφιχτη αγκαλια δεν μπορουμε να την εκφρασουμε σωστα μεσα απο τον λογο..αυτο απλως..και ειδικα οταν περναμε και οι ιδιοι μια δυσκολη και χρονια κατασταση..ευχομαι ολοψυχα να σου ερθουν συντομα καλυτερες στιγμες
συμβαίνει αυτό μερικές φορές, αλλά τόσα χρόνια απομόνωση βλέπεις έφτασα ως εδώ. Ισως η απόφαση να μας χρειάζεται. Εχω κάνει τόσες κακές σκέψεις που απορώ πως δεν με έχει βρεί τίποτα χειρότερο
lefteris ευχαριστώ το έχω ύμνο το συγκεκριμένο....
αυτό με το youtube τι είναι? πάω κάπου να δώ?
χάζεψα λίγο πριν γράψω το site και είδα οτι χρησιμοποιείται συχνά, αλλά δεν ξέρω τι ακριβώς.
αυτό κάνω και για τα παιδιά μου είμαι εκεί, πάντα.
Σας κούρασα ίσως, αλλά είδα φως εδώ και μπήκα. Το site μου το πρότεινε μια φίλη έτσι για να ξεσκάω λίγο, όσο λείπουν τα παιδιά ή δεν κάνω κάτι...καθημερινό. Ωραία είστε πάντως εδώ.
Οποτε βρίσκω χρόνο θα τα λέμε. Λένε πως όταν μοιράζεσαι τα βάρη, πομάς λιγότερο.
Ευχαριστώ και πάλι.
ΟΠΟΙΟΣ ΑΝΤΕΧΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΕΣ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ, ΕΙΝΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ.
ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΚΑΙ ΑΝ ΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΝ ΣΟΚΑΡΕΙ, ΑΛΛΑ ΜΑΓΕΙΑ.
ΜΠΡΑΒΟ
ΟΧΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ, ΕΓΩ ΜΕΤΕΦΕΡΑ ΤΗΝ ΜΙΖΕΡΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΟΥ (ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ). ΕΔΩ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΕΓΡΑΨΕ, ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΤΟ ΕΧΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ ΤΩΡΑ....
ΕΧΩ ΣΥΓΚΙΝΗΘΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ.
επειδή αυτά φοβάμαι ότι θα λέω κι εγώ σε 10 χρόνια από τώρα, ελπίζω να την πάρω σύντομα την απόφαση να αρχίσω να λύνω από τώρα...
καλή τύχη βεσπάκι! ευχομαι όλα να πάνε καλύτερα!
θα πω κάτι που ίσως σου ακουστεί αφελές ή λίγο κλισέ, αλλά έχεις σκεφτεί την ψυχανάλυση; έχω και φίλη σε ανάλογη φάση με εσένα και βοηθήθηκε πολύ...
δεν είμαστε βέβαια όλοι ίδιοι αλλά λέω...μήπως και...
mipos telika vespaki pera apo ola afta pou mas kataklizoun , mas piezoun kai mas kanoun na theloume na kleistoume se ena bukali kai na mi vgaloume to felo tou..einai ola afta pou oi idioi den kanoume kati gia na ta allaksoume..de leo diskoli katastasi..alla ti tha leges na valeis ena tono xromatos stin kathe mera pou fainetai idia...isos i dinami sou na kaneis kati neo sti zoi sou einai afto pou exeis anagki..
δηλαδή gyristroula τι θα μπορούσα να κανώ?
να μην μένω σπίτι? ο παππούς που ανέφερα, ναι μεν έχει σώας τας φρένας, αλλά με θέλει εκεί για όλα: φάρμακα, φαγητό, μπάνιο κλπ
να πάω βόλτα με τα παιδιά μου? πότε??
να συζητήσω με τον άντρα μου? είναι κάτι που το πουλάνε κάπου...αναρωτιέμαι.
να πάω για δουλειά? ούτε λόγος!
τι άλλες λύσεις έχω δηλαδή, πέρα από την υπομονή?
μέχρι και ωτασπίδες πήρα για να μην ακούω συνέχεια το όνομά μου....
εκεί καταντάει ο άνθρωπος.....
SOS
δεν το περίμενα βέβαια κα για να είμαι ειλικρινής, μπήκα πριν λίγο να το σβήσω αν έβρισκα πως σβήνει, γιατί είπα από μέσα μου κοίτα που έφτασα. Αλλά εκεί που δεν το περιμένεις...
σε ευχαριστώ από καρδιάς
υπομένω και ελπίζω
υπομονη και το βλεμμα ψηλα..
αυτό με το youtube τι είναι? πάω κάπου να δώ?
χάζεψα λίγο πριν γράψω το site και είδα οτι χρησιμοποιείται συχνά, αλλά δεν ξέρω τι ακριβώς.
Σας κούρασα ίσως, αλλά είδα φως εδώ και μπήκα. Το site μου το πρότεινε μια φίλη έτσι για να ξεσκάω λίγο, όσο λείπουν τα παιδιά ή δεν κάνω κάτι...καθημερινό. Ωραία είστε πάντως εδώ.
Οποτε βρίσκω χρόνο θα τα λέμε. Λένε πως όταν μοιράζεσαι τα βάρη, πομάς λιγότερο.
Ευχαριστώ και πάλι.
ταλέντο
ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΚΑΙ ΑΝ ΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΝ ΣΟΚΑΡΕΙ, ΑΛΛΑ ΜΑΓΕΙΑ.
ΜΠΡΑΒΟ
ΕΧΩ ΣΥΓΚΙΝΗΘΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ.
δεν λέω τίποτε άλλο, γιατί απλά έχω μείνει άφωνη...
έχε πίστη λένε...
καληνύχτα και σε σένα!
καλή τύχη βεσπάκι! ευχομαι όλα να πάνε καλύτερα!
θα πω κάτι που ίσως σου ακουστεί αφελές ή λίγο κλισέ, αλλά έχεις σκεφτεί την ψυχανάλυση; έχω και φίλη σε ανάλογη φάση με εσένα και βοηθήθηκε πολύ...
δεν είμαστε βέβαια όλοι ίδιοι αλλά λέω...μήπως και...
να μην μένω σπίτι? ο παππούς που ανέφερα, ναι μεν έχει σώας τας φρένας, αλλά με θέλει εκεί για όλα: φάρμακα, φαγητό, μπάνιο κλπ
να πάω βόλτα με τα παιδιά μου? πότε??
να συζητήσω με τον άντρα μου? είναι κάτι που το πουλάνε κάπου...αναρωτιέμαι.
να πάω για δουλειά? ούτε λόγος!
τι άλλες λύσεις έχω δηλαδή, πέρα από την υπομονή?
μέχρι και ωτασπίδες πήρα για να μην ακούω συνέχεια το όνομά μου....
εκεί καταντάει ο άνθρωπος.....