Σήμερα, η ζωή μου όλη σήμερα
χτες αλλιώτικα σκεφτόμουνα
τ' αύριο ονειρευόμουνα
Σήμερα, η ζωή μου όλη σήμερα
Ήρθες πλάι μου και στάθηκες
έφυγες αλλά δεν χάθηκες
Η ζωή μου περνά και χάνεται
η ζωή περνά και χάνεται, χάνεται
η στιγμή που ποτέ δεν πιάνεται
η στιγμή ποτέ δεν πιάνεται μάτια μου
Μια στιγμή και μ' αφήνεις μόνο μου
μια στιγμή και είμαι μόνος μου, μόνος μου
Να σε δω και ας τελειώσει ο χρόνος μου
και ας τελειώσει τώρα ο χρόνος μου μάτια μου
Σήμερα η ζωή μου όλη σήμερα
Όσα πέρασαν δεν μείνανε
και όσα έρχονται δεν γίνανε
Σήμερα η ζωή μου όλη σήμερα
Χτες αλλιώτικα σκεφτόμουνα
τ' αύριο ονειρευόμουνα
Σήμερα η ζωή μου όλη σήμερα
χτες αλλιώτικά σκεφτόμουνα
τ' αύριο ονειρευόμουνα
Να σε δω και ας τελειώσει ο χρόνος μου
κι ας τελειώσει τώρα ο χρόνος μου μάτια μου, μάτια μου
''το παρελθόν αέναο παρόν κυλάει εμπρός μου''
''το παρελθόν αέναο παρόν κυλάει εμπρός μου''
.............
να ενεργοποιούνται από ένα τραγούδι, στίχο ή να ξεπηδάνε σαν ζογκλεράκια μέσα από το κουτάκι?
με όποιο τρόπο και να συμβαίνει, όταν έρχονται δεν γυρίζουν πίσω και σίγουρα κάποιος λόγος θα υπάρχει που έκαναν επίσκεψη.....
αρκεί να τον εντοπίσουμε
απροετοίμαστες μπορεί..αλλά όχι γυμνές...!
είναι ντυμένες με τις αναμνήσεις εκείνων των στιγμών που ζήσαμε και ζούμε ενίοτε...
...και εναλλακτική με την έννοια εμένα προσωπικά με αγγίζει περισσότερο η ερμηνεία αυτή.
η εναλλακτική ερμηνεία ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ αλήθεια??
και επειδή οι θύμισες είναι μέσα μας, επειδή έρχονται χωρίς να τις καλέσουμε κάποιες φορές, έρχονται απροετοίμαστες και γυμνές.......
τα τραγούδια είναι το ρούχο μας.....
ντύνουν τη γύμνια της μνήμης
...τι με θύμισες ρε vespaki...!
ευχαριστώ hunter
κάποτε είχα διαβάσει, πως σήμερα επί της ουσίας δεν υπάρχει. Κάθε στιγμή που περνάει, γίνεται παρελθόν.
πόσο γρήγορα χάνεται ο καιρός....