valiaadion
σημέρα κηδεύω και εγώ την ψυχή μου.
κηδεύω την σχέση μου με τον άντρα μου.
η μόνη διαφορά είναι ότι εγώ δεν χωρίζω (υπάρχει το παιδί και παρα
πολλά χρέη).
ποιος είπε ότι η αγάπη είναι αρκετή????
σήμερα πεθαίνω χωρίς να μπορώ να πεθάνω.
i failed
δεν ξέρω αν ονομάζεται αποσύνθεση το δικο μου περιβάλον.
το καλοκαίρι κάναμε μία προσπάθεια και ένιωσα καλύτερα. όταν όμως το Σεπτέμβριο χρειάστηκε να μου αποδείξει με πράξεις τα λογια δεν το έκανε.
Το γεγονός είναι ότι του αναγνωρίζω ότι προσπαθεί σκληρά για το γραφείο, ότι και αυτός έχει κάποια "θέλω" .... περάσαμε δύσκολα λόγω άλλων παραγόντων τα τελευταία 2 χρόνια.
μου λέει ότι με αγαπάει πολύ ακόμα΄και ότι δεν ζει χωρίς εμένα..
και αν με ρωτήσεις νιώθω και εγώ το ίδιο.. δεν μπορώ να με φανταστώ χωρις αυτόν...
Μόνο που όσο και αν προσπαθώ (πίστεψε με προσπαθω) δεν μπορώ να τον πείσω να με ανεβάσει , να με κάνει να νιώσω μοναδική.....
Ισως είναι αυτό που λένε ΚΑΡΜΙΚΗ σχέση...
Θέλω βοήθεια το γνωρίζω..
σουλακι εχω την εντυπωση οτι το θεμα ειναι πιο πολυ προσωπικο,υπαρξιακο,εσυ με σενα...προσπαθησε με τον εαυτο σου να ξεδιαλυνεις...ισως και με κουβεντα με ανθρωπους ειδικους...μη σηκωνεις τα χερια ψηλα..μην καταδικαζεις τη σχεση ευκολα...και τι δεν θα εδινα να μην ειχε φτασει ο γαμος μου εδω...ομως σε μενα υπηρχαν σοβαροτατα θεματα....και ενας επιπλεον λογος που με εσπρωξε στην τελικη αποφαση ηταν οτι απο μακρια ισως θα ειναι καλυτερος πατερας...εστω για 1 ωρα την εβδομαδα...εστω ωραιοποιωντας τα πραγματα εγω στα παιδια εφοσον δεν θα βιωνουν πια την καθημερινη προβληματικοτητα..παρολα αυτα ειναι μεγαλη η λυπη...σημερα δεν ειχα καν το κουραγιο να παω στη δουλεια...
valiaadion, καλημερα, πετυχες και τη μερα!!! μουνταδα και θλιψη!! μην το βαζεις κατω ομως, ολα περνανε, με πονο , αλλα περνανε θα δεις, σιγα σιγα η καθημερινοτητα δεν θα σε αφηνει να κοιτας πισω και οσο και εαν το θες δεν θα σε αφηνουν και τα παιδια σου. υπομονη. καποια στιγμη που ολα θα εχουν περασει θα βρεις και το θαρρος να κοιταξεις πισω και να δεις τα πραγματα πιο καθαρα μεχρι τοτε ομως κοιταμε μπροστα και παλευουμε για το καλυτερο που πιστευουμε εμεις!!!!!!!
ΑΑΑ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΗ ΟΤΑΝ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΠΕΦΤΕΙ Η ΑΥΛΑΙΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΚΑΛΥΤΕΡΗ.......ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΨΗΛΑ........
avelio σε ευχαριστω πολυ για τα λογια σου...ξερεις ειναι και το σοκ!περιμενα πως μια αποφαση χωρισμου σοβαροτατου οταν ειναι οικογενεια ..που την παιρνουμε εμεις και εγω μαλιαστα παλεψα για να αποδεσμευτω ...περιμενα οτι θα ηταν αναιμακτη συναισθηματικα..το σοκ?ποναει και ετσι πολυ!
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΙΜΑΚΤΟ ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΖΗΣΕΙ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΚΑΙ ΤΥΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ Κ.Λ.Π.(ΥΠΟΘΕΤΩ) ΕΑΝ ΣΕ ΠΑΡΗΓΟΡΕΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ, ΝΑ ΜΗΝ ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΣΧΗΜΟ ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΝΑ ΣΕ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ....... ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΙΟ ΑΣΧΗΜΑ....... ΚΟΥΡΑΓΙΟ , ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΟΛΑ....... ΑΝΤΕ ΣΤΟ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΚΙΟΛΑΣ.....
SOULAKI, ΜΟΛΙΣ ΕΙΔΑ ΑΥΤΟ ΤΟ "I FAILED", ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΠΑΛΕΨΕ ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΙ ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΕΙ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΦΤΙΑΞΕΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΠΙΤΥΧΙΑ. ΕΑΝ ΟΜΩΣ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΣΕ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΒΑΣΑΝΙΖΕΣΑΙ, ΒΑΣΑΝΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΕΝΑ ΦΑΥΛΟ ΚΥΚΛΟ. ΑΠΟΤΥΧΙΑ (ΓΙΑ ΜΕΝΑ) ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΠΑΛΕΥΕΙΣ ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΚΟΣΤΟΣ.
avelio2009
το ξέρω , το παλεύω 2 χρόνια, και επειδή από τον Σεπτέμβριο (και τις τελευταίες 2 μέρες) συνειδητοποιώ όπως το λες και εσύ ότι το κόστος που πρέπει να πληρώσω για να το κρατήσω είναι η γλύκα στην ψυχή μου, ο ενθουσιασμός για το αύριο, το να νιώσω ξανά βασίλισσα του κόσμου μου
και επειδή τους αγαπώ πολύ και τελικά είμαι διαθετειμένη να πληρώσω ..
κλαίω και τα αποχαιρετώ όλα αυτα. εκτός αν γίνει ένα θαύμα ........
μαλλον δεν καταλαβα καλα, "γλυκα στην ψυχη?, ενθουσιασμος για το αυριο? βασιλισσα του κοσμου σου?" και μετα τι θα εισαι οταν τ'αφησεις ολα αυτα? θα σου γεμισουν αυτα τα κενα αυτοι που αγαπας? και το θαυμα? τι σημαινει για σενα?? συχγωρεσε με αλλα ολο αυτο μου φαινεται παραδοξο.... μακαρι να μπορεσεις να το σηκωσεις ολο αυτο.....
avelio2009,έχεις δίκιο.
είμαι μπερδεμένη και πρέπει να αποφασίσω...
τους αγαπώ πόλύ μέσα από την ψυχή μου.. αυτό φέρνει προβλήματα γιατί δεν μπορώ να σκεφτώ και να πράξω λογικά..
όταν σκέφτομαι να φύγω ζάλίζομαι μόνο στην φαντασία ...
όταν σκέφτομαι να μείνω βλέπω ότι πρέπει να θυσιάσω.....
αυτα για τα οποια θελεις να φυγεις αξιζουν περισσοτερο απο αυτα που πρεπει να θυσιασεις? εαν συμβαινει αυτο καντο, θα ειναι δικη σου επιλογη και θα πρεπει να ζησεις μ'αυτο. προσεξε ομως γιατι παντα ο,τι καινουργιο ειναι και πολλα υποσχομενο και εν καιρο γινεται το ιδιο η' και χειροτερο απ'αυτο που αφησαμε πισω. Δυστυχως δεν εχω παιδια............
(για αυτο και δεν εκφερω γνωμη σ'αυτο το θεμα, εμαθα τον τελευταιο χρονο, πως οι θεωριες εκ του ασφαλους απεχουν "χρονια αμετρητα" απο την πραγματικοτητα........)
εμαθα τον τελευταιο χρονο, πως οι θεωριες εκ του ασφαλους απεχουν "χρονια αμετρητα" απο την πραγματικοτητα........
ΚΑΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΩ ειδικά όταν αφορούν άτομα με ψυχή, παιδική, αγνή ψυχή...
όσο για τον άντρα μου, έχει καλή ψυχή, με σέβεται και πολλά άλλα θετικά.
το μόνο που δεν έχει καταφέρει είναι να με κάνει να νιώθω μοναδική, ως γυναίκα..(όχι σαν φίλη). έκανε κάποιες βλακείες και απομακρύνθηκα για κάμποσο καιρό. και τώρα ζητάω να προσπαθήσει να με φέρει πίσω.
είμαι 40 ετών και θέλω να το νιώσω αυτό ξανά, όχι με κάποιον καινούριο άλλά με αυτόν. προσπαθώ με όλους τους τρόπους (και με τον δύσκολο χαρακτήρα μου και τα προβλήματα της καθημερινότητας) να το καταλάβει...αλλά μέχρι τώρα δεν τα κατάφερε.. και εγώ δεν έχω υπομονή
tora diavasa to post...
prepei na to penthiseis gia na pas dinatoteri parakato. epetrepse ston eayto sou na to penthisei. mono etsi tha kleisei. tha hreiasto ti gnosi sou. ksereis esy agapimeni!na moy proseheis
οταν κατεβαινει η παρασταση....οταν πεφτει η αυλαια
σημέρα κηδεύω και εγώ την ψυχή μου.
κηδεύω την σχέση μου με τον άντρα μου.
η μόνη διαφορά είναι ότι εγώ δεν χωρίζω (υπάρχει το παιδί και παρα
πολλά χρέη).
ποιος είπε ότι η αγάπη είναι αρκετή????
σήμερα πεθαίνω χωρίς να μπορώ να πεθάνω.
i failed
το καλοκαίρι κάναμε μία προσπάθεια και ένιωσα καλύτερα. όταν όμως το Σεπτέμβριο χρειάστηκε να μου αποδείξει με πράξεις τα λογια δεν το έκανε.
Το γεγονός είναι ότι του αναγνωρίζω ότι προσπαθεί σκληρά για το γραφείο, ότι και αυτός έχει κάποια "θέλω" .... περάσαμε δύσκολα λόγω άλλων παραγόντων τα τελευταία 2 χρόνια.
μου λέει ότι με αγαπάει πολύ ακόμα΄και ότι δεν ζει χωρίς εμένα..
και αν με ρωτήσεις νιώθω και εγώ το ίδιο.. δεν μπορώ να με φανταστώ χωρις αυτόν...
Μόνο που όσο και αν προσπαθώ (πίστεψε με προσπαθω) δεν μπορώ να τον πείσω να με ανεβάσει , να με κάνει να νιώσω μοναδική.....
Ισως είναι αυτό που λένε ΚΑΡΜΙΚΗ σχέση...
Θέλω βοήθεια το γνωρίζω..
what a week!!!!!!!!!
what a month!!!!
what a year!!!!!!!
what a life!!!!!!
το ξέρω , το παλεύω 2 χρόνια, και επειδή από τον Σεπτέμβριο (και τις τελευταίες 2 μέρες) συνειδητοποιώ όπως το λες και εσύ ότι το κόστος που πρέπει να πληρώσω για να το κρατήσω είναι η γλύκα στην ψυχή μου, ο ενθουσιασμός για το αύριο, το να νιώσω ξανά βασίλισσα του κόσμου μου
και επειδή τους αγαπώ πολύ και τελικά είμαι διαθετειμένη να πληρώσω ..
κλαίω και τα αποχαιρετώ όλα αυτα. εκτός αν γίνει ένα θαύμα ........
Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΗ???? ΠΟΝΑΕΙ??
είμαι μπερδεμένη και πρέπει να αποφασίσω...
τους αγαπώ πόλύ μέσα από την ψυχή μου.. αυτό φέρνει προβλήματα γιατί δεν μπορώ να σκεφτώ και να πράξω λογικά..
όταν σκέφτομαι να φύγω ζάλίζομαι μόνο στην φαντασία ...
όταν σκέφτομαι να μείνω βλέπω ότι πρέπει να θυσιάσω.....
εσύ είσαι παντρεμένη? έχεις παιδια?
(για αυτο και δεν εκφερω γνωμη σ'αυτο το θεμα, εμαθα τον τελευταιο χρονο, πως οι θεωριες εκ του ασφαλους απεχουν "χρονια αμετρητα" απο την πραγματικοτητα........)
ΚΑΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΩ ειδικά όταν αφορούν άτομα με ψυχή, παιδική, αγνή ψυχή...
όσο για τον άντρα μου, έχει καλή ψυχή, με σέβεται και πολλά άλλα θετικά.
το μόνο που δεν έχει καταφέρει είναι να με κάνει να νιώθω μοναδική, ως γυναίκα..(όχι σαν φίλη). έκανε κάποιες βλακείες και απομακρύνθηκα για κάμποσο καιρό. και τώρα ζητάω να προσπαθήσει να με φέρει πίσω.
είμαι 40 ετών και θέλω να το νιώσω αυτό ξανά, όχι με κάποιον καινούριο άλλά με αυτόν. προσπαθώ με όλους τους τρόπους (και με τον δύσκολο χαρακτήρα μου και τα προβλήματα της καθημερινότητας) να το καταλάβει...αλλά μέχρι τώρα δεν τα κατάφερε.. και εγώ δεν έχω υπομονή
το δίλημμα για εμένα είναι μεγάλο....
δεν μιλάω μόνο ότι αφορά το κομάτι ΣΕΞ
prepei na to penthiseis gia na pas dinatoteri parakato. epetrepse ston eayto sou na to penthisei. mono etsi tha kleisei. tha hreiasto ti gnosi sou. ksereis esy agapimeni!na moy proseheis