Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΗ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΞΙΔΑΝΙΚΕΥΜΕΝΗ, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΖΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΑΝΤΑΣΙΩΝΕΣΑΙ ΟΠΩΣ ΘΑ ΤΟΝ ΗΘΕΛΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΠΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΑΝ ΜΠΟΥΝ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΑ....... ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ Η ΑΓΑΠΗ ...... ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΤΡΟΧΟΠΕΔΗ............
Και πώς την μετράς δηλαδή την αγάπη για ν'αποφασίσεις αν είναι αρκετή?
Το να είσαι διατεθειμένος να λύσεις παρέα με τον άλλο τα προβλήματα της σχέσης δεν είναι μόνο ζήτημα αγάπης. Αλλά φυσικά αν δεν υπάρχει αγάπη, δεν μπαίνεις καν στην διαδικασία. Οπότε δεν ξέρω αν είναι αρκετή, είναι πάντως σίγουρα αναγκαία.
avelio, το να φαντασιώνεσαι κάποιον όπως θα ήθελες να είναι κι όχι όπως πραγματικά είναι, δεν λέγεται αγάπη, λέγεται έρωτας. Αγάπη είναι όταν τελικά τον βλέπεις όπως είναι και λες, κοίτα να δεις πλάκα που τον γουστάρω ακόμα...
αρκετή για τι; αρκετή για όλους; αρκετή για να είσαι καλά; αρκετή για να είσαι καλά με τον άλλον;και ποια αγάπη; αυτή που νιώθεις εσύ μόνος σου και τρως τα μούτρα σου ή που την παίρνεις και πίσω; γιατί αν μιλάς για την αγάπη που είναι εκεί, υπαρκτή και αμοιβαία, εγώ λέω ότι αρκεί. φτάνει να συνδυάζεται και με τη στοιχειώδη νοημοσύνη. τη συναισθηματική...
καμιά φορά συμβαίνει κιόλας. κι εκεί εμπλέκεται η συναισθηματική νοημοσύνη που σε κάνει να την αναγνωρίσεις και να την κρατήσεις, και κυρίως να μην της αλλάξεις τα φώτα γιατί έχεις δεν ξέρω τι θέματα να λύσεις.
I AGAPI EINAI ARKETI OTAN KAI OI DIO XEROUN POS NA AGAPOUN; OTAN KAI OI DIO XEROUN GIATI AGAPOUN.....AAAAAAAAX TI KOUVENTA ANIXATE VRE PAIDIA PALI......ximoniase exo kai kairos gia xouxouliasmata.....me TON ENA KAI MONADIKO!!!!!!!!!!!!
AMIN PANAGIA MOU
soulaki θα ηθελα να σου πω τη σκεψη μου ιιδαιτερα αυτη τη στιγμη που ειμαι σε πολευθραυστη κατασταση.η αγαπη πανω απ ολα για να υπαρχει και να αρωματιζει τη ζωη σου πρεπει να δουλετεις γι αυτη,να προσπαθεις ..να υποχωρεις ,να κατανοεις ,να συγχωρεις,να αποσυρεσαι τις στιγμες που ο αλλος το εχει αναγκη,να ξερεις και να σιωπας ,να προσφερεις ελευθερια και πολλα πολλα αλλα,βεβαιως αν το αξιζει και ο αλλος,,,εγω προσπαθησα πολυ...δεν ξερω αν αξιζε ο αλλος...αξιζε ομως για τα παιδια η προσπαθεια....την παλεψα την αγαπη μου να τη διασωσω....μπηκε και στην εντατικη για χρονια ..της εδωσα και το φιλι της ζωης...και τελικα εχασα τη μαχη...και ξερεις γιατι?γιατι αγνοησα τις πασιφανεις ενδειξεις οτι ειχα λα;θος ανθρωπο...
αχ βρε valiaadion
τα λόγια σου είναι οι σκέψεις μου..οι φόβοι μου... το φρένο μου...
πρεπει να δουλετεις γι αυτη,να προσπαθεις ..να υποχωρεις ,να κατανοεις ,να συγχωρεις,να αποσυρεσαι τις στιγμες που ο αλλος το εχει αναγκη,να ξερεις και να σιωπας ,να προσφερεις ελευθερια και πολλα πολλα αλλα,βεβαιως αν το αξιζει και ο αλλος,,,
και όταν το κάνεις αλλά ο άλλος στο δίνει πίσω αλλά όχι με τον τρόπο που εσύ θες , με τον τρόπο που εσύ έχεις ανάγκη και το έχεις ζητήσει.. και το έχεις παρακαλέσει.. και ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΑΝΑΓΚΗ?????
Υπό εύκολες -αν όχι ιδανικές- συνθήκες, είναι αρκετή, εφόσον σου δίνει κίνητρο να γίνεις καλύτερος (πιο δραστήριος ή πιο χαρούμενος ή πιο υπομονετικός κτλ).
Σε αντίθετη περίπτωση, όταν οι συνθήκες δεν ευνοούν την αγάπη κι όταν ολοι/όλα φαίνονται να εναντιώνονται σε αυτήν, γίνεται πολύ δύσκολο να αντλήσεις δύναμη και κουράγιο μόνο και μόνο από την αγάπη.
Τι μπορεί να έχει μπει στη μέση;; Απόσταση, οικογένεια, μοίρα -και σε τι βαθμό;; Η αγάπη που μπορεί να νιώθεις εσύ ή το τάιρι σου δε θα αλλάξει κάποιον ή κάτι άλλο, έξω από σας, αν εσείς δεν ενεργήσετε.
Σκέψη/Κίνητρο(?): "Ίσως χρειαστεί να δουλέψω σαν σκυλί, να περάσω από σαράντα κύματα, να υποφέρω, αλλά τελικά θα τη φτάσω την αγάπη."
Θα είναι όμως η ίδια, ή θα είναι αργά; Μπορεί άραγε η αγάπη να υποστεί την οποιαδήποτε πίεση, ή τα αποθέματά της εξαντλούνται;
http://www.youtube.com/watch?v=SsvvIgA__eM
Πολλές φορές θα πει κανείς, "Αν δεν κράτησε, δεν ήταν τόσο δυνατή".
Αλλά σπάνια αναρωτιέσαι, "Πόσο δυνατότερη υπήρξε αυτή η πίεση;"
Δεν είναι αρκετή. Ο κόσμος είναι μεγαλύτερος, κι αν δεν είναι με το μέρος σου...
Με συγχωρείτε, δεν μπόρεσα να συνοψίσω τα σχόλια μου.
ναι valiaadion έχεις δίκιο.
προς το παρόν προσπαθώ να είμαι λίγο μακριά από την κοινή καθημερινότητα, ίσως έτσι καταφέρω να νιώσω λίγο καλύτερο ΕΓΩ μόνη μου και οι σκέψεις και τα συναισθήματα να μπουν σε μία σειρά...
καθολου αναγκαια συνθηκη δεν ειναι βεβαια.....αλλα προσωπικα (χωρις να ξερω αν ειναι και το πιο σωστο)δεν μπορω χωρις την αγαπη να λειτουργησω σωατα ιδιαιτερα σε μια σχεση οικογενειακη που εχει τοσες πολλες παραμετρους.μπορει κανεις αυτο να το πει και αναπηρια...
Μπορείς να καθορίσεις την αγάπη!!!!! Τι είναι η αγάπη??? Ο καθένας έχει την δική του ιδέα, το δικό του "κατεστημένο ή όχι του νου" γιά να το καθορίσει!!! Σε πλήγωσα... αλλά σε αγαπάω.., σου φέρθηκα άσχημα αλλά σε αγαπάω.... πόσες φορές τό έχουμε ακούσει αυτό????
Ναι η αγάπη είναι αρκετή.... αλλά με τον τρόπο που το βλέπει ο καθένας, και δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν το βλέπουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο.
Γι αυτό θα πώ.... δεν ξέρω.... εξαρτάται!!!!!
Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΗ...
Το να είσαι διατεθειμένος να λύσεις παρέα με τον άλλο τα προβλήματα της σχέσης δεν είναι μόνο ζήτημα αγάπης. Αλλά φυσικά αν δεν υπάρχει αγάπη, δεν μπαίνεις καν στην διαδικασία. Οπότε δεν ξέρω αν είναι αρκετή, είναι πάντως σίγουρα αναγκαία.
τι ωραία που ακούγεται
AMIN PANAGIA MOU
Καλο μεσημερι!!
τα λόγια σου είναι οι σκέψεις μου..οι φόβοι μου... το φρένο μου...
πρεπει να δουλετεις γι αυτη,να προσπαθεις ..να υποχωρεις ,να κατανοεις ,να συγχωρεις,να αποσυρεσαι τις στιγμες που ο αλλος το εχει αναγκη,να ξερεις και να σιωπας ,να προσφερεις ελευθερια και πολλα πολλα αλλα,βεβαιως αν το αξιζει και ο αλλος,,,
και όταν το κάνεις αλλά ο άλλος στο δίνει πίσω αλλά όχι με τον τρόπο που εσύ θες , με τον τρόπο που εσύ έχεις ανάγκη και το έχεις ζητήσει.. και το έχεις παρακαλέσει.. και ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΑΝΑΓΚΗ?????
καμία συμβουλή??
Σε αντίθετη περίπτωση, όταν οι συνθήκες δεν ευνοούν την αγάπη κι όταν ολοι/όλα φαίνονται να εναντιώνονται σε αυτήν, γίνεται πολύ δύσκολο να αντλήσεις δύναμη και κουράγιο μόνο και μόνο από την αγάπη.
Τι μπορεί να έχει μπει στη μέση;; Απόσταση, οικογένεια, μοίρα -και σε τι βαθμό;; Η αγάπη που μπορεί να νιώθεις εσύ ή το τάιρι σου δε θα αλλάξει κάποιον ή κάτι άλλο, έξω από σας, αν εσείς δεν ενεργήσετε.
Σκέψη/Κίνητρο(?): "Ίσως χρειαστεί να δουλέψω σαν σκυλί, να περάσω από σαράντα κύματα, να υποφέρω, αλλά τελικά θα τη φτάσω την αγάπη."
Θα είναι όμως η ίδια, ή θα είναι αργά; Μπορεί άραγε η αγάπη να υποστεί την οποιαδήποτε πίεση, ή τα αποθέματά της εξαντλούνται;
http://www.youtube.com/watch?v=SsvvIgA__eM
Πολλές φορές θα πει κανείς, "Αν δεν κράτησε, δεν ήταν τόσο δυνατή".
Αλλά σπάνια αναρωτιέσαι, "Πόσο δυνατότερη υπήρξε αυτή η πίεση;"
Δεν είναι αρκετή. Ο κόσμος είναι μεγαλύτερος, κι αν δεν είναι με το μέρος σου...
Με συγχωρείτε, δεν μπόρεσα να συνοψίσω τα σχόλια μου.
προς το παρόν προσπαθώ να είμαι λίγο μακριά από την κοινή καθημερινότητα, ίσως έτσι καταφέρω να νιώσω λίγο καλύτερο ΕΓΩ μόνη μου και οι σκέψεις και τα συναισθήματα να μπουν σε μία σειρά...
valiaadion
http://www.youtube.com/watch?v=5q9H2cd36RU&feature=related
παρασύρθηκα από την κατάσταση μου
Ναι η αγάπη είναι αρκετή.... αλλά με τον τρόπο που το βλέπει ο καθένας, και δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν το βλέπουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο.
Γι αυτό θα πώ.... δεν ξέρω.... εξαρτάται!!!!!