Και να που μέσα στην τρέχουσα εβδομάδα θα μας αφήσει... Το θέλαμε όλοι, αδημονούσαμε, το βαρύ φορτίο έιχε γίνει πια δυσβάσταχτο... Τώρα μένει πια να δούμε φεύγοντας τι αφήνει πίσω του...συντρίμμια μόνο;
Ο Κρόνος μας ωρίμανσε με τον πιο σκληρό τρόπο. Απώλεια. Όλοι κάτι χάσαμε (μέσα από το οποίο κάτι κερδίσαμε). Χάσαμε δουλειά (ίσως για μια καλύτερη). Χάσαμε οικογένεια (ίσως για να την ξαναποκτήσουμε σε νέες βάσεις). Χάσαμε λεφτά (ίσως για να μάθουμε να τα διαχειριζόμαστε σωστά). Χάσαμε φίλους (που προφανώς ήταν για να χαθούν). Χάσαμε τον σύντροφο...ίσως για να συνειδητοποιήσουμε πως χειριζόμασταν τις σχέσεις μας λάθος μέχρι τώρα (όπου "λάθος", βάλε: εγωισμό, απερισκεψία, εγωκεντρικότητα, ανωριμότητα...).
Χάσαμε με τον πιο σκληρό τρόπο λοιπόν, για να αποκτήσουμε ένα νέο εαυτό, πιο κυνικό, πιο σοβαρό, πιο πληγωμένο, πιο δυνατό, πιο υπεύθυνο, πιο συνειδητοποιημένο...Δεν ήταν επιλογή μας, αλλά συνέβη. Ωραία, είδαμε και αυτή την πλευρά της ζωής και του εαυτού μας.
Αυτό δεν αλλάζει όμως το γεγονός ότι ΧΑΣΑΜΕ...δεν ελαχιστοποιεί τον θρήνο της Απώλειας...Πονάει. Πονάει πολύ. Όλα στη ζωή είναι ένα τίμημα, ό,τι σου συμβαίνει είναι είτε δικαίωση για τις ορθές επιλογές σου είτε τιμωρία για τις λανθασμένες. Μα, με τον Κρόνο, η τιμωρία δεν είναι απλή...Μιλάμε για πόνο που δεν ξαναγνώρισες, μιλάμε για την Απώλεια στο μεγαλείο της...
Άραγε, αυτά που μας πήρε ο Κρόνος (ή μάλλον, που καταφέραμε να χάσουμε) υπάρχει περίπτωση να διορθωθούν; Μπορούμε έστω και τώρα να έχουμε μια δεύτερη ευκαιρία να τα χειριστούμε αλλιώς...; Τώρα πια που καταλάβαμε; 'Η είναι πλέον αργά; Η εβδομαδιαία πρόβλεψη λέει πως θα έχουμε μια καλή ευκαιρία να μιλήσουμε σοβαρά και εκ βαθέων... Θα έχει κάποιο θετικό αποτέλεσμα αυτό...; Έστω και τώρα στα χαλάσματα που αφήνει ο Δάσκαλος πίσω του , θα μπορέσουμε να περισώσουμε κάτι τελευταίο...;
Την 1η Νοέμβρη θα βγω και με άλλους παρθένους να γιορτάσουμε το τέλος της καταπίεσης και της απώλειας του Κρόνου...αλλά κάπου εκεί ανάμεσα στον χορό μου, στον πανηγυρισμό μου και στο γλέντι μου, κάπου εκεί μέσα μου θα κλαίω...αγκαλιά με την Απώλεια...
Να είστε όλοι καλά με σωματική και ψυχική ηρεμία από εδώ και πέρα, φίλοι παρθενάκια... και ελπίζω ο Κρόνος να σας πήγε παραπέρα...στο ΣΩΣΤΟ βήμα παραπέρα.