ΜΕ ΤΟΣΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΠΑΡΑΜΕΛΗΣΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ. ΚΥΝΗΓΟΥΣΑ ΚΑΙΡΟ ΕΝΑΝ ΠΕΛΑΤΗ ΚΙ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΕΤΟΙΜΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ,ΔΕΝ ΠΗΓΑ ΓΙΑΤΙ ΗΜΟΥΝ ΣΕ ΑΘΛΙΑ ΦΑΣΗ. ΤΩΡΑ Ο ΠΕΛΑΤΗΣ ΑΝΑΘΕΩΡΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΑΣΥΝΕΠΕΙΑ ΠΟΥ ΕΔΕΙΞΑ. ΕΧΩ ΑΔΕΙΑΣΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΜΙΣΟ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΒΟΤΚΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΤΟΣΟ ΝΩΡΙΣ. Ο ΠΕΛΑΤΗΣ? ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. ΑΛΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΜΕ ΖΟΡΙΖΕΙ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΕΛΑΤΗΣ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΓΙΑ ΠΟΣΟ ΘΑ ΑΝΤΕΧΩ,ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΝΤΕΧΩ ΓΙΑ ΚΑΙΡΟ ΑΚΟΜΑ. ΜΠΟΡΕΙ ΤΕΛΙΚΩΣ Η ΕΞΟΔΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ,ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ.