ειναι αλήθεια οτι πολλοι απο μας και εγω μαζί ζουμε αυτο το αίσθημα απαισιιοδοξίας η αγχωμένης αισιοδιξίας.δε λεω...ειναι ένα ίδιον του ζωδίου αλλά καθότι είμαστε γενικά άνθρωποι που αγαπάμε και αισθανόμαστε ασφαλείς μέσα απο την καθαρότητα καταστάσεων και τη συνέπεια κυρίως την συναισθηματική,δεν είναι φυσικί να αισθανόμαστε μετέωρι όταν ακόμα δεν έχουν φανεί χειροπιαστά αισιόδοξα μηνύματα?