Προσωπικα δεν ξερω αν μου εφερε κατι ιδιαιτερο ή ουσιαστικο.. Νομιζω πως απο 'δω&περα θα αρχισει να μου κανει "δωρακια" ,μια που μπηκε στο Ζυγο &εχω ωροσκοπο Ζυγο... &γνωριζοντας πως ο Κρονος δινει μαθηματα ζωης &κανει πολλα ξεκαθαρισματα στο περασμα του, μαλλον προμηνυονται πολλες&ποικιλες ανακαταταξεις στη ζωη μου....Βεβαια, για να πω την μαυρη αληθεια..μαλλον τις χρειαζομαι..!! We'll see ....
Έχουμε και λέμε:
Κόπος διπλός και τριπλός για τα πάντα, στασιμότητα και εμπόδια στο προχώρημα, η αίσθηση ότι χρυσάφι πιάνω και κάρβουνο γίνεται, διαζύγιο και αλλαγή κατοικίας, ερημικό τοπίο στα αισθηματικά, (και ότι προέκυψε θα ήταν καλύτερα να μην έχει φανεί), κούραση και απελπισία, μια "τσακισμένη" μέση που πονάει μόνιμα, ξεκαθάρισμα και "ξεμπάζωμα" στις οικογενειακές σχέσεις, απώλειες επαγγελματικές και οικονομικές ( όχι, δεν θεωρώ ότι πήρα αυτό που μου άξιζε, το αντίθετο, έχω δουλέψει πάρα πολύ και πολύ ουσιαστικά και αυτή τη στιγμή είμαι λίγο πριν τον πάτο....)
Με Ήλιο στους Διδύμους , Σελήνη στον Τοξότη, ωροσκόπο στην Παρθένο, και τους περισσότερους από τους υπόλοιπους στο μεταβλητό σταυρό, μπορώ να πω ότι δεν έχει μείνει πια τίποτα όρθιο....(με την ευγενική συνεισφορά βέβαια και των Πλούτωνα & Ουρανού, που "βαράγανε" όλοι μαζί επί μια 5ετία...)
Και το χειρότερο, με το τελευταίο "σιδέρωμα" που έκανε στη Σελήνη μου, έχω χάσει πια και την ελπίδα μου...
"Σε παίδεψα για το καλό σου"??????
Και οι Ιεροεξεταστές βασάνιζαν για να "σώσουν τους πεπλανημένους"....
Ολα γινονται για καποιο λογο θα ελεγα εγω, τα αποτελεσματα μπορεις να τα δεις μετα.. πολυ μετα και να τα αξιολογησεις.
..με κρονο στον ηλιο.. παντρευτηκα
..με επιστροφη κρονου..αρρωστησα
(αυτος ηταν συναγερμος για να ξυπνησω και να αναρωτηθω τι σκατα κανω, γιατι διαιωνιζω μια αρρωστη κατασταση και οτι η ζωη ειναι πολυ μικρη και ειμαστε ολοι πολυ ευθραστοι)
Του κάκου ομως, δεν ειχα την δυναμη να φυγω.. αν και ειχε αρχισει η αντιστροφη μετρηση..
..με κρονο στον ωροσκοπο, περα απο αλλες μικρες αρρωστιες.. τιποτα.. δεν κουνουσα βημα, δεν αποφασιζα, εμενα στασιμη..
Αφου εμεινα στασιμη, ηρθε ο πλουτωνας και τα σαρωσε ολα.."Ετσι εισαι?" μου δηλωσε, ουτε καν με ρωτησε απο ευγενεια.. Μια αρκετη μεγαλη περιοδος που τα αποδομησε ολα, ξεγυμνωσε τους τοιχους της ψυχης μου και ειδα μεσα απο την σχισμενη ταπετσαρια σκουλικια να ερπονται.. ολα οσα πιστευα, ολες οι ελπιδες οτι καποτε ολα θα φτιαξουν μονο αν κανω υπομονη και το παλεψω και γινω υπακοη.. φανηκαν τι ηταν στην πραγματικοτητα.. μια ψευδαισθηση που μονη μου ειχα καλλιεργησει.. ενα ρημαγμενο σπιτι η ψυχη που μονη μου ειχα διακοσμησει, ομορφυνει.. καλυψει αν θελετε με ομορφα πραγματα για να μην βλεπω την ασχημια, να μην παραδεχτω την σαπιλα και την σηψη απο κατω.. (σε αυτο εβαλε το χερακι του ο ποσειδωνας, ετσι κανει ο ατιμος..)
Ηρθε ο πλουτωνας και τα αφαιρουσε ολα.. ενα ενα.. ολα οσα ειχα με κοπο φτιαξει.. ενα ενα.. με αφησε γυμνη να ατενιζω το απυθμενο μαυρο χαος κατω απο τα ποδια μου.. ουτε πατωμα δεν αφησε για να σταθω.. και τοτε αρχισε η πτωση.. επεφτα.. επεφτα.. επεφτα.. τουλαχιστον δεν γινοταν μια και εξω να τελειωνουμε.. και καθως επεφτα, ετρεμα απο φοβο, ανακατευομουν απο την μυρωδια της σηψης.. και το χειροτερο? ΔΕΝ καταλαβαινα τοτε απο που πηγαζε αυτη η μυρωδια.. "Γιατι σε μενα αυτο? Γιατι με τιμωρεις? Τι εχω κανει? Μια ζωη υπακουω τους κανονες, μια ζωη ειμαι το καλο φιλεσπλαχνο κοριτσι.. δεν το αξιζω αυτο.." Κι ομως, αμαρτησα. Εχασα τον εαυτο μου, την ψυχη μου, Δεν ημουν τοσα χρονια ζωντανη, μια νεκροζωντανη που φυτοζωουσε, κανοντας τα καθημερινα ανουσια πραγματα που κανουμε ολοι.. μην παρεξηγηθω, υπηρχαν στιγμες καλες, περνουσα καλα..μα δεν ημουν καλα..
Ο κρονος λοιπον δινει σημαδια, αν τον ακουσεις ξαναβρισκεις τον εαυτο σου.. αν οχι, υπαρχουν πολυ πιο βιαιοι τροποι για να ξαναβρεις το μονοπατι σου..
Ολα ειναι για καλο, τωρα αν εμεις επιμενουμε στα ιδια λαθη, στα ιδια μοτιβα συμπεριφορας, χωρις να εχουμε μαθει κατι..ε, θα ξαναρθει ενας κρονος, ενας πλουτωνας, ενας κατι τελοςπαντων για να σε επαναπροσδιορισει..
τώρα που ο Κρόνος έφυγε...
Κόπος διπλός και τριπλός για τα πάντα, στασιμότητα και εμπόδια στο προχώρημα, η αίσθηση ότι χρυσάφι πιάνω και κάρβουνο γίνεται, διαζύγιο και αλλαγή κατοικίας, ερημικό τοπίο στα αισθηματικά, (και ότι προέκυψε θα ήταν καλύτερα να μην έχει φανεί), κούραση και απελπισία, μια "τσακισμένη" μέση που πονάει μόνιμα, ξεκαθάρισμα και "ξεμπάζωμα" στις οικογενειακές σχέσεις, απώλειες επαγγελματικές και οικονομικές ( όχι, δεν θεωρώ ότι πήρα αυτό που μου άξιζε, το αντίθετο, έχω δουλέψει πάρα πολύ και πολύ ουσιαστικά και αυτή τη στιγμή είμαι λίγο πριν τον πάτο....)
Με Ήλιο στους Διδύμους , Σελήνη στον Τοξότη, ωροσκόπο στην Παρθένο, και τους περισσότερους από τους υπόλοιπους στο μεταβλητό σταυρό, μπορώ να πω ότι δεν έχει μείνει πια τίποτα όρθιο....(με την ευγενική συνεισφορά βέβαια και των Πλούτωνα & Ουρανού, που "βαράγανε" όλοι μαζί επί μια 5ετία...)
Και το χειρότερο, με το τελευταίο "σιδέρωμα" που έκανε στη Σελήνη μου, έχω χάσει πια και την ελπίδα μου...
"Σε παίδεψα για το καλό σου"??????
Και οι Ιεροεξεταστές βασάνιζαν για να "σώσουν τους πεπλανημένους"....
..με κρονο στον ηλιο.. παντρευτηκα
..με επιστροφη κρονου..αρρωστησα
(αυτος ηταν συναγερμος για να ξυπνησω και να αναρωτηθω τι σκατα κανω, γιατι διαιωνιζω μια αρρωστη κατασταση και οτι η ζωη ειναι πολυ μικρη και ειμαστε ολοι πολυ ευθραστοι)
Του κάκου ομως, δεν ειχα την δυναμη να φυγω.. αν και ειχε αρχισει η αντιστροφη μετρηση..
..με κρονο στον ωροσκοπο, περα απο αλλες μικρες αρρωστιες.. τιποτα.. δεν κουνουσα βημα, δεν αποφασιζα, εμενα στασιμη..
Αφου εμεινα στασιμη, ηρθε ο πλουτωνας και τα σαρωσε ολα.."Ετσι εισαι?" μου δηλωσε, ουτε καν με ρωτησε απο ευγενεια.. Μια αρκετη μεγαλη περιοδος που τα αποδομησε ολα, ξεγυμνωσε τους τοιχους της ψυχης μου και ειδα μεσα απο την σχισμενη ταπετσαρια σκουλικια να ερπονται.. ολα οσα πιστευα, ολες οι ελπιδες οτι καποτε ολα θα φτιαξουν μονο αν κανω υπομονη και το παλεψω και γινω υπακοη.. φανηκαν τι ηταν στην πραγματικοτητα.. μια ψευδαισθηση που μονη μου ειχα καλλιεργησει.. ενα ρημαγμενο σπιτι η ψυχη που μονη μου ειχα διακοσμησει, ομορφυνει.. καλυψει αν θελετε με ομορφα πραγματα για να μην βλεπω την ασχημια, να μην παραδεχτω την σαπιλα και την σηψη απο κατω.. (σε αυτο εβαλε το χερακι του ο ποσειδωνας, ετσι κανει ο ατιμος..)
Ηρθε ο πλουτωνας και τα αφαιρουσε ολα.. ενα ενα.. ολα οσα ειχα με κοπο φτιαξει.. ενα ενα.. με αφησε γυμνη να ατενιζω το απυθμενο μαυρο χαος κατω απο τα ποδια μου.. ουτε πατωμα δεν αφησε για να σταθω.. και τοτε αρχισε η πτωση.. επεφτα.. επεφτα.. επεφτα.. τουλαχιστον δεν γινοταν μια και εξω να τελειωνουμε.. και καθως επεφτα, ετρεμα απο φοβο, ανακατευομουν απο την μυρωδια της σηψης.. και το χειροτερο? ΔΕΝ καταλαβαινα τοτε απο που πηγαζε αυτη η μυρωδια.. "Γιατι σε μενα αυτο? Γιατι με τιμωρεις? Τι εχω κανει? Μια ζωη υπακουω τους κανονες, μια ζωη ειμαι το καλο φιλεσπλαχνο κοριτσι.. δεν το αξιζω αυτο.." Κι ομως, αμαρτησα. Εχασα τον εαυτο μου, την ψυχη μου, Δεν ημουν τοσα χρονια ζωντανη, μια νεκροζωντανη που φυτοζωουσε, κανοντας τα καθημερινα ανουσια πραγματα που κανουμε ολοι.. μην παρεξηγηθω, υπηρχαν στιγμες καλες, περνουσα καλα..μα δεν ημουν καλα..
Ο κρονος λοιπον δινει σημαδια, αν τον ακουσεις ξαναβρισκεις τον εαυτο σου.. αν οχι, υπαρχουν πολυ πιο βιαιοι τροποι για να ξαναβρεις το μονοπατι σου..
Ολα ειναι για καλο, τωρα αν εμεις επιμενουμε στα ιδια λαθη, στα ιδια μοτιβα συμπεριφορας, χωρις να εχουμε μαθει κατι..ε, θα ξαναρθει ενας κρονος, ενας πλουτωνας, ενας κατι τελοςπαντων για να σε επαναπροσδιορισει..
Μακρυγορησα και συγνωμη.. που και που με πιανει..