Να σου πώ? Μια ερμηνεία δική μου...γνωρίζοντας το νομο του Μερφυ("If something can go wrong...it will")...εφόσον δεν μπορείς να αποτρέψεις κάποια πράγματα απο το να πάνε στραβά, ότι και να έχεις κάνει, γιατί να σε πιάσει απελπισία τόσο μεγάλη πια? Θα διορθωθούν εαν απελπιστείς και κλάψεις? Οχι, μπορεί να σε βοηθήσει σαν ξέσπασμα, αλλα ουσιαστικά θα πρέπει να δεις και τι γίνεται ή όχι με αυτά. Εαν τρελαθείς τότε είναι που θα γίνουν όλα μπάχαλο και γίνονται, σε διαβεβαιώ.
Φυσικά και ήρεμος να είσαι κάποια πράγματα δεν φτιάχνονται(η δεν φτιάχνονται εύκολα), αλλα το να τρελαθεις δεν είναι αξιοπιστη λύση. Αλλά για μένα η ηρεμία είναι σημαντική, παρότι μπορώ να σκεφτώ και σε συνθήκες πίεσης, η αλήθεια είναι ότι δεν το προτιμώ όταν έχω επιλογή. Δε νομίζω ότι παραδίδεις πνεύμα απαραίτητα όταν επιδιώκεις λιγότερο άγχος στη ζωή σου, ανάλογα πόσο είχες πριν και πόσο καλό ή κακό σου έκανε(κάποιοι ζουν καλύτερα με το αγχος κάποιοι όχι, και συχνά εξαρτάται και σε τι περίοδο στη ζωη και στην κοσμοαντίληψη σου διανύεις). Πάντως, εσύ ξέρεις καλύτερα.
κρονε...κρονε.... εισαι εδω?
Φυσικά και ήρεμος να είσαι κάποια πράγματα δεν φτιάχνονται(η δεν φτιάχνονται εύκολα), αλλα το να τρελαθεις δεν είναι αξιοπιστη λύση. Αλλά για μένα η ηρεμία είναι σημαντική, παρότι μπορώ να σκεφτώ και σε συνθήκες πίεσης, η αλήθεια είναι ότι δεν το προτιμώ όταν έχω επιλογή. Δε νομίζω ότι παραδίδεις πνεύμα απαραίτητα όταν επιδιώκεις λιγότερο άγχος στη ζωή σου, ανάλογα πόσο είχες πριν και πόσο καλό ή κακό σου έκανε(κάποιοι ζουν καλύτερα με το αγχος κάποιοι όχι, και συχνά εξαρτάται και σε τι περίοδο στη ζωη και στην κοσμοαντίληψη σου διανύεις). Πάντως, εσύ ξέρεις καλύτερα.