Γειά σε όλους σας! :)

Γράφω πρώτη φορά και προειδοποιώ πως έχω πολλά ψυχολογικά.

Θα ήθελα λοιπόν να ξεσπάσω εαν δεν σας ενοχλεί και να μάθω εαν κι εσείς νιώθετε κάπως λίγο ή πολύ άσχημα για την τροπή της ζωής σας αυτό το διάστημα.

Μα τί συμβαίνει τον τελευταίο καιρό, ή για να ακριβολογήσω τον τελευταίο χρόνο κι ΟΛΑ πάνε ΣΚΑΤΑ;;;

Ειλικρινά, εαν υπάρχει θεός ας κάνει κάτι για όλα. Δε μου αρέσει να γκρινιάζω ή να το βάζω κάτω. Ήμουν πάντοτε ένα άτομο με πολλούς γνωστούς,φίλους,διασυνδέσεις και ξαφνικά γίνεται το μπαμ σε ένα χρόνο και χάνονται τα πάντα. Έκτοτε πήρα τα μαθήματά μου, όσο κοινωνικός άνθρωπος κι εαν υπήρξα δεν αδίκησα κανέναν. Κι όμως, τιμωρούμαι συνεχώς και πάντοτε βρίσκομαι γύρω από λάθος ανθρώπους,χμμ πως να τους χαρακτηρίσω; Εκείνους που σου ρουφάνε όλο το 'είναι' ;

Ναι,αυτούς.

Μπλεξίματα,τσακωμοί,φασαρίες,χαμός! Καταστάσεις απείρου κάλους, πράγματα που δεν προορίζονται υποτίθεται για ανθρώπους εκτός εφηβίας.Και με έναν μαγικό τρόπο μένεις ολομόναχος. Και βλέπεις πως όλοι εκεί τριγύρω που αποκαλούσες φίλους, τέρμα, τους άφησες, σε άφησαν, με κακό τέλος και ακόμη χειρότερη συνέχεια ξεκατινιάσματος από πλευράς τους. Κάτι το οποίο ποτέ φυσικά δε φανταζόσουν για τους τόσο μοναδικούς σου φίλους...

Στα ερωτικά μετά; Άλλα όμορφα εκεί. Ο τύπος που πάντα ήθελες και ποτέ δεν 'καθόταν η φάση να είστε επιτέλους μαζί' και που τελικά χέστηκε κιόλας για το τί νιώθεις αρκεί αυτός να περνάει καλά, να μπαινοβγαίνει στη ζωή σου με θράσος, να αναλώνεσαι σε οτιδήποτε απλώς για να 'γεμίσεις συναισθηματικά' και να μην βρίσκεις την άκρη.

Γενικότερα και στον τομέα των οικογενειακών, ανατροπές και χαμός.

Τί συμβαίνει;

Φταίνε οι πλανήτες; Τα ζώδια; Φταίμε εμείς;

Ο κόσμος τα έχει παίξει και πολύ λυπάμαι γι' αυτό, δεν επικοινωνώ πλέον ανθρώπινα, δεν εκφράζομαι όπως εκφραζόμουν, το δήθεν κυκλοφορεί και πουλάει παντού, κι όμως τόσος κόσμος νιώθει μοναξιά κι απλώς δε το παραδέχεται.

Κι εγώ μοναξιά νιώθω, βρίσκομαι στο stardome κι εσύ διαβάζεις τον πόνο μου. Εσύ πως νιώθεις;

Υπήρξαν και υπάρχουν τελικά συναισθήματα αληθινά στον κόσμο μας; Δεν πλησιάζονται οι άνθρωποι πλεον, όλοι φοβούνται, ίσως γιατί κάποιος κάποτε τους εκμεταλεύτηκε και φυλάσσουν τον εαυτό τους,μάλιστα αρκετοί θα κάνουν το ίδιο που τους έκαναν, εκμεταλεύονται, κι έτσι ικανοποιούν μόνο το εγώ τους. Κι εαν συνεχίσουμε έτσι που θα μας βγάλει;

Δεν αρκεί να μένεις μόνος, δεν αρκεί να έχεις προσωπικές εμπειρίες.Θέλεις τον 'Αλλον', τον φίλο, τον γκόμμενο, τον ΚΑΤΙ! Θέλεις να δώσεις,να πάρεις,να ΖΗΣΕΙΣ.

 Δεν είμαι μεγάλη,ούτε είμαι μικρή, δεν είμαι γεμάτη εμπειρίες, ούτε και χωρίς, είμαι ένα νέο κορίτσι και νιώθω λύπη για τον κόσμο που βρίσκομαι.

Το μόνο που εύχομαι, είναι να βιώσουμε και να βιώνουμε διαρκώς στη ζωή μας αληθινά,όμορφα αισθήματα με αυτούς που ξέρουν να τα μοιράζονται.

Κι εαν με βρήκες ονειροπόλα τότε όπως είπε και ο John Lennon "You may say I'm a dreamer, but I'm not the only one"... 

Καλή εβδομάδα!