Την λέξη μπαμπάς, δεν την χρησιμοποιώ πολύ τα τελευταία 16 χρόνια και είναι αντιστρόφως ανάλογη με την έλλειψη που  αντιλαμβάνομαι ότι αισθάνομαι όσο μεγαλώνω...

και είναι αυτό το ημερολόγιο μες στα μούτρα μου που λέει γιορτάζουν οι: Πέτρος, Παύλος....

όχι δεν θα ανάψω κεράκι...δεν πιστεύω ότι ο δικός μου μπαμπάς γουστάρει τέτοια...κανά ουζάκι αν έπινα θα το θέλε πιο πολύ.

Λοιπόν πατέρα έλαμψες δια της απουσίας σου...τα 16 χρόνια που σε γνώρισα και τα 16 χρόνια που λείπεις...τι να σου κάνω όμως που είχες τόσες καλές προθέσεις όσα και τα πάθη σου...μπαμπάκο όσο μεγαλώνω σε καταλαβαίνω περισσότερο.Δεν αξίζει η ζωή χωρις πάθος...

Σου φιλώ τα μούτρα (ίδια με έκανες γαμώτο) να είσαι καλά να ταξίδευεις στα άστρα....να χαμογελάς...