Αχ μωρέ Kostance, ξέρεις πόσες φορές έχω αναρωτηθεί από τις 4 του μήνα που ξεκουμπίστηκε ο Άρης μήπως, όλο το προηγούμενο διάστημα με την τσίτα τα νεύρα, το κλάμα, το γκάζι, το τρέξιμο, τα παραλίγο τρακαρίσματα, την αϋπνία, αλλά κ τις έξυπνες ιδέες, την απόδειξη σε όλους (μα σε όλους όμως ότι τα καταφέρνω) όπως κ να χουν οι καταστάσεις, τα πράγματα ήταν καλύτερα; Γιατί πράγματι, κ η ενέργητικότητά μου έχει πάει περίπατο κ όλη η κούραση βγήκε ξάφνου τώρα, κ όλο κάτι τάσεις πισωγυρίσματος διακρίνω πάνω μου κ έχεις δίκιο (όπως κ η Shera) μια γενικότερη στασιμότητα στα επαγγελματικά από κει που όλα προοιωνίζονταν κάτι περισσότερο από αισιόδοξα... Ένα δωράκι, κάτι δεν έχει κ για εμάς που περάσαμε τόσα;;; Σνιφ... Α, κ καλή επιτυχία κ σε σένα με την απόσπαση... Εύχομαι τα καλύτερα!
ΑΡΗΣ...