Αυτη ειναι η ωρα μου οπως παλιοτερα και θελω να την τιμησω σημερα...
Η εισαγωγη ειναι διαφορετικη αυτη την φορα....Το μυαλο δεν εχει να αποτυπωσει καπου τις ανησυχιες του ...
Αλλα μονο τα πορισματα του....Η αυγη εχει λαβει την σκυταλη της νυχτας εδω και λιγη ωρα..
Και τα δαχτυλα ειναι ετοιμα να αποτυπωσουν στον πληκτρολογιο, καθε προφορικο λογο που τριγυρνουσε στον μυαλο τοσες ωρες..
Μερικες φορες απλα πρεπει να προχωρησεις οτι και να προσταζουν αυτα που νιωθεις....Οσο βουτηγμενη και αν ειναι η λογικη σου μεσα στο αλκοολ και στα συναισθηματα... Οσο και αν τρεμει η σκια σου οτι δεν θα ειναι πια το ιδιο!
Γιατι ο ιδιος σου ο εαυτος σε μια μικρη γωνια γνωριζε πολυ καλα...Γνωριζε απο την αρχη οτι ενα λαθος μονο λαθη γεννα στον δρομο του ....
Η συνηθεια ειναι κακη συνηθεια φιλε μου και την αφησες να σε συνεπαρει....Και τωρα που την κοβεις μαχαιρι για να προχωρησεις σε ενοχλει, την ενοχλει....
Σε αντικριζει σαν εχθρο της....Της στερεις και σου στερει στιγμες!Σε πολεμαει .....Προσπαθει να σε πληγωσει με τον χειροτερο τροπο...Και εσυ απλα βαζεις μια λεξη μονο μπροστα για να αμυνθεις...Πρεπει.....Πρεπει.....Πρεπει......
Γιατι γνωριζεις οτι υπαρχει μεγαλη διαφορα στο να κρατας ενα χερι και να δενεις μια ψυχη...Οτι τα φιλια δεν ειναι συμβολαια, οτι αρκεισαι στο παρων και ποτε στο μελλον ....Γιατι το μελλον ειναι αγνωστο και δεν μπορεις να χτιζεις καστρα στην αμμο.....
Ξερεις ειναι πολυ ευκολο να της απλωσεις το χερι και ας ειναι θυμωμενη μαζι σου....Να προσπαθησεις να σου χαμογελασει ξανα...Εξαλλου μαζι της ο εγωισμος σου παντα πηγαινε περιπατο...
Θα σε ξεχασει σκεφτεσαι με τον καιρο οσο και αν επιθυμεις να σε σκεφτεται καθε στιγμη... Η αντιφαση προετοιμαζει τον επιλογο......
Μερικες φορες απλα πρεπει να προχωρησεις μπροστα οταν δεν καταληγει καπου "σωστα" καποια κατασταση...Η ελπιδα το οτι θα φτιαξει δεν ωφελει...
Προχωρησε ....Λενε οτι η τυχη ευνοει τους τολμηρους ....Βεβαια Ισως να ειναι αλλη μια κουταμαρα που επινοησε για να δικαιολογησει ενα περιστατικο ο ανθρωπινος νους.Οταν πια ομως δεν εχεις να χασεις κατι ουσιαστικο ολα αλλαζουν...Ισως να χασεις τον φοβο σου τελικα γιατι δεν εκανες νωριτερα αυτο το πρωτο βημα!
Την καλημερα μου και ευχαριστω που με διαβασατε...
όταν μπει το πρέπει έχεις ήδη φύγει!
απλά περιμένεις την κατάλληλη στιγμή!γιατί κάνεις υπομονή...λόγω
συνήθειας!!
είναι δύσκολο όταν φτάσεις στο σημείο να επιλέξεις λογική ή συναίσθημα...
είναι το ερώτημα η αγάπη φτάνει;
η αγάπη και ο έρωτας είναι τόσο όμορφα αλλά δεν έρχονται πάντα!
υπάρχει μόνο μία φορά που έρχονται μαζί αλλά φοράει 'μάσκα' και η αγάπη
γίνεται ένας αδιάκοπος αγώνας...
εκεί έρχεται και ο φόβος...φοβάσαι θα χαθείς...αλλά δεν χάνεσαι..περνάς
απλά στην αντίπερα όχθη..από το εγώ στο εμείς...!
στο εμείς που όλοι το θέλουμε
και πρέπει να είσαι καλά εκπαιδευμένος να το δεις!
αλλά η ζωή δεν έχει εγχειρίδιο!
μπαίνεις και κολυμπάς!ή ξέρεις καλά να κολυμπάς ή όχι!
ή έχεις εκπαιδευτεί ή όχι
αλλά αυτό έρχεται μετά…
και πάντα στο διάβα μας έρχονται άνθρωποι διαφορετικοί από εμάς που μας συνταράζουν
το είναι μας
και κάποια στιγμή στεγνώνει η ζωή...
αλλά πάλι βγαίνει μία σπίθα...ένα φως και σου λέει προχώρα!
γιατί πρέπει..γιατί θες να ζήσεις..θα ξαναπέσεις αλλά σήκω!!!
παίρνει χρόνο και όταν γιάνεις τα βλέπεις αλλιώς!
και μέσα από όλα αυτά μαθαίνουμε...
η πραγματική αγάπη θέλει όρια...θέλει ολοκληρωμένες προσωπικότητες...
θέλει να είσαι τυχερός στο ταξίδι της ζωής να βρεις και έναν ολόκληρο
άνθρωπο που με τις πληγές του και τις δικές σου θα ανοίξετε το δρόμο...
δεν ψάχνουμε το άλλο μας μισό!ένα ολόκληρο να συμβαδίζει μαζί μας!
Και θέλει να μιλάς!!να ανοίγεσαι…να συζητάς…
όταν θες να προχωρήσεις πρέπει να βάλεις το μαχαίρι στο κόκκαλο και
προχωράς!!
Καλημέρα ...