Mε έπιασε το σύνδρομο που αναφέρει και ο Γ. Πανόπουλος για μας τους παρθένους: Του δεσμοφύλακα ή της νοσοκόμας! όταν δηλαδή θέλουμε τους άλλους να τους φέρουμε στα μέτρα μας ή φανταζόμαστε μονίμως ότι κάτι δεν πάει καλά, ή κάνουμε αρνητικές σκέψεις και έτσι προκαλούμε αυτό που φοβόμαστε. Ο άλλος θέλει αγάπη και όχι μόνιμο τσεκάρισμα. Δεν φτάνει να είμαστε καλοί πρέπει να το εισπράττει και ο άλλος για να μείνει κοντά μας. Natasaki μου γι αυτο είμαστε μες τη γκρίνια, μας αξίζει! Εγώ έτοιμη την έχω την φλέβα για κόψιμο, πια.
ΕΝΑ ΔΩΡΑΚΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ??