Καλησπέρα, δεν ξέρω αν μπορείτε να μου δώσετε κάποια απάντηση στο θέμα της μηδαμινής αυτοπεποίθησης που έχω. Σαν άτομο είμαι θετικότατη στην αρνητική κριτική, ενώ οποιαδήποτε καλή κουβέντα ψάχνω να βρω το ψέμα (ή δόλο) που κρύβεται. Αυτό είναι και ο βασικός λόγος, πιστεύω, που μου έχει στερήθει πολλές επιτυχίες (δεν εννοώ υλικές). Σε λίγο καιρό θα δώσω κατατακτήριες στο πιάνο, αλλά δεν είμαι σε θέση να παίξω ούτε μπροστά στη δασκάλα μου. Τρέμω ολόκληρη. Αν αυξηθεί το κοινό στο μεγάλο αριθμό των δύο ατόμων...μάλλον θα λιποθημήσω. Από που πηγάζει αυτό το κακό? Διορθώνεται ή πρέπει να μάθω να ζω μ΄αυτό? Στη μουσική έχω κάποια προοπτική?