ΦΥΛΕΣ ΤΩΝ ΖΩΔΙΩΝ
ΠΤΗΣΕΙΣ....
SOFULI @ 02.08.2008 19:02
Υπήρχε καιρό πριν τον γνωρίσω. Ήταν εκεί.... Η σκιά μου. Τον μάγεψα με τον άγνωστο, κρυφό κόσμο μου. Η ψυχή μου ήταν που πετούσε στον αέρα του. Ένιωθε ελεύθερη και συνάμα δυνατή. Ασφαλής. Φοβόταν να πετάξει. Είχε καιρό να πετάξει. Της είχαν κόψει τα φτερά κι άλλοτε της είχαν καεί καθώς πέρασε ξυστά από τον ήλιο.Της άρεσε πια να πατάει στην γη. Είχε γίνει τόσο γήινη που αγαπούσε να τον αντικρίζει μόνο από μακριά. Υστέρα ήρθε εκείνος κοντά της. Προσγειώθηκε για λίγο. Τον γοήτευσε η εικόνα της. Αγάπησε τα μάτια του. Τόλμησε να φτερουγίσει ελαφρά από χαρά. Την κράτησε σφιχτά στην αγκαλιά του. Της ψιθύρισε τόσο αιθέρια. Τον ερωτεύτηκε τόσο αέρινα. Την φίλησε. Στην αρχή βιαστικά-παιχνιδιάρικα. Της κράτησε το χέρι, την τράβηξε κοντά του, την έκλεισε μέσα του, την πέταξε με ένα φιλί. Από τους αέρινους αιθέρες, κάτω στην γη ξανά. Με ένα φιλί. Μια πτήση με διάρκεια ένα φιλί. Ίσως όταν στην ζωή μας πάψουμε να πιστεύουμε σε μια λέξη, συμπαντικά κι αυτή μας γυρνάει την πλάτη. Αγάπη.Την πίστεψα κάποτε, την είχα αρχή και τέλος, θρησκεία, αιτία, αφορμή, δύναμη. Τώρα πια όχι..... Στον αέρινο άντρα που μου χάρισε πολλά σε μια πτήση.
ΦΥΛΕΣ - ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΙΣ
- loading...
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΧΟΛΙΑ
- loading...
- loading...
ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ
ΘΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΣΧΟΛΙΟ ΣΕ ΛΙΓΗ ΩΡΑ
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΕΛΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ