Stardome* - ΣΕ ΕΚΕΙΝΟΝ...

ΦΥΛΕΣ ΤΩΝ ΖΩΔΙΩΝ

ΣΕ ΕΚΕΙΝΟΝ...

SOFULI @ 06.08.2008 11:17

Από το ζώδιο του Κριού, αγάπησα έναν άνθρωπο.Ήταν επειδή από μικρή μου έδινε σημασία , με έκανε να γελάω και πάντα είχε ένα δώρο για μένα , σε κάθε του επίσκεψη.Ήταν γιατί αργότερα , στην εφηβεία μου, ήταν ο μόνος που με ρώταγε και που μπορούσε να μειώσει το χάσμα γενεών ανάμεσα μας, ώστε να μιλάμε άνετα για “ γκομενικά ζητήματα’’ όπως λέγαμε.Μου άρεσε! Τον θαύμαζα! Στα νιάτα του ήταν ‘’κολασμένο αγόρι’’ όπως του έλεγα και κάναμε πλάκα.Αργότερα όταν έχασα τον πατέρα μου ήταν εκείνος δίπλα μου να με κρατήσει όταν λύγιζα και παραπατούσα πάνω από το μνήμα του. Τον βάφτισα πατέρα μου Νο.2. Είχα χαρεί που ο θειος μου είχε διπλή ιδιότητα για μένα. Αρρωστησε πολύ άσχημα. Αυτή η κωλοαρρωστεια που σε τρωει, σε σαπίζει και σε μετασχηματίζει σε μια αποκρουστική μορφή. Δεν ήθελα να το δεχτώ και έκανα χρόνια να τον δω. Άκουγα, μάθαινα, σχημάτιζα μια εικόνα στο μυαλό μου αλλά δεν ήθελα να τον αντικρίσω. Δυο εβδομάδες πριν , στο όνειρο μου εμφανίστηκαν οι δυο μπαμπάδες μου. Ο βαφτισμένος και ο φυσικός. Η φωτιά και ο αέρας ( για να μιλάω αστρολογικά) . Η φωτιά μου μίλησε και μου είπε ‘’ Που είσαι εσύ; Έχεις καιρό να έρθεις σπίτι μου’’ κι εγώ πήγα να προφασιστώ κάτι. Ο αέρας δακρυσμένος παρακολουθούσε όλη Αυτή την συνομιλία. Η φωτιά με αγκάλιασε σφιχτά και έφυγε με τον αέρα.Όταν άνοιξα τα μάτια μου ήξερα πως με αποχαιρέτησε στο όνειρο μου, με εκείνη την τόσο ζωντανή αγκαλιά που ξεπερνάει το ονειρικό και αγγίζει τις αισθήσεις μου. Λίγες μέρες μετά , πήρα το αμάξι μου και πήγα σπίτι του μετά από καιρό. Δεν πρέπει να κατάλαβε καν την ύπαρξη μου. Σοκαρίστηκα τόσο από την διαφορά της τελευταίας εικόνας που Είχα στο μυαλό μου , που σταθηκα στην πόρτα του δωματίου του και δεν μπόρεσα να πλησιάσω.Στις 4/08/08 πέθανε. Μια εβδομάδα μετά την συνάντηση μας. Τελείωσε , όπως μου είπε και η θεία μου.Έχω μπουχτίσει και τολμώ να πω αηδιάσει, από ένα τέλος που το μετατρέπουν σε κοινωνική έξοδο. Όλοι έχουν όρεξη να φάνε ,να πιούνε και να συζητήσουν. Το πένθος του καθενός εκδηλώνεται με διαφορετικό τρόπο. Με θεωρούσαν δυνατή επειδή πάντα έκλαιγα με λυγμούς πίσω από τις πλάτες τους. Δεν με έβλεπαν. Στο τέλος ενός ανθρώπου δεν λογάριασα ποτέ σαν πένθος την εξωτερική εμφάνιση ή τα έκδηλα δάκρυα. Ναι. Θα ήθελα να φοράνε όλοι κόκκινα και λευκά στην δικιά μου φυγή και θα ήθελα να τρώγανε όλοι γλυκό μετά την τελετή, θα ήθελα να ακούγανε τα αγαπημένα μου τραγούδια και να αγκαλιάζονταν.Οι περισσότεροι με θεωρούν δυνατή και σκληρό χαρακτήρα. Δεν ξερώ γιατί αλλά πάντα αυτό άκουγα. – Είσαι δυνατή εσύ, Σκληρό καρύδι.Μάλλον το μπέρδευαν με την ειλικρίνεια και το πόσο ντόμπρα είμαι.Η αλήθεια είναι πως ο θάνατος με σοκάρει και μένω βουβή. Πενθώ για το θειο και Πενθώ δεύτερη φορά για τον βαφτισμένο πατέρα που έχασα.Κάθε αρχή με βρίσκει ένα αγαπημένο άτομο μειων.Κάθε αρχή με βρίσκει ένα βήμα κοντά στην μοναξιά συν.

αναφορά περιεχομένου