Πόσες φορές στην ζωή μου δεν πρόλαβα να γελάσω κι αμέσως τα δάκρια κυλήσανε;

Έχει ισχύ η ευτυχία, η χαρά ίσως ακόμα κι αυτή η φευγαλέα αίσθηση ανεμελιάς, τρέλας;

Δεν πρέπει μόνο να υπάρχει αστρολογική εξήγηση για το ότι τα τελευταία 6 χρόνια έχω χάσει πατέρα, 3 θείους, εχω χωρίσει από τις 2 πιο μακροχρόνιες σχέσεις μου, κάθε καινούργια σχέση ξεκινούσε με ενθουσιασμό και κατέληγε στον πάτο....

Και φυσικά δεν φταίει το σύμπαν, οι πλανήτες, η κοινωνία κτλ.....αλλά οι πράξεις μου, οι επιλογές μου, η αχαλίνωτη φαντασία των συναισθημάτων μου......

Αλλά κάποια εξήγηση θα υπάρχει....κι ίσως όταν βρεθεί το χαμόγελο να έχει ισχύ............