γιατι βρε μαφιακι να το εξαπατησουμε αμα υπαρχει κι οχι να το αποδεχτουμε και να αναδειχθουμε μεσα απο αυτο ??
Ποσες φορες μπορουμε να κοροιδεψουμε τον εαυτο μας ? στη γωνια παντα μας ξεπερναει ..
μαφια δεν ξερω τι σου συμβαινει ..
αλλα εχω θυμωσει πολλες φορες πολυ .. με οτι "συμπαντικα " μου χει συμβει..
για ολες τις αδικιες και βιαοπραγιες που η τυχη εφερε πανω μου χωρις να φταω .. στο μελλον θα μου συμβει ξανα ..
προπσαθω καθε φορα ... να κανω μια διορθωτικη κινηση του εαυτου μου .. και να μην πονω τοσο πολυ πια για τα ονειρα που μου απαγορευτηκαν .... αλλα να εστιαζω σε αυτα που μου επιτρεπονται .. και να προσμενω και τα δωρα του απροοπτου ..
εχω χασει πολυ χρονο κλαιγωντας για το αδιανοητο αυτου που μου συνεβει ..τωρα καταλαβα πως εχω με μια εννοια "τιμωρηθει " για την ελλειψη ευλυγισιας μου ..
den exeis adiko ... peri 'timwrias' kai eulygisias.. megalo proson...
nai, ola auta pou les k pratteis ta exw skeftei k ta'xw kanei praksi (en merei k kata kairous)..
exw omws xasei ton mpousoula... kai ta auga kai ta pasxalia..
pws epoulwneis tis odynes sou??? eee, pws?
p.s. den xreiazetai na apantiseis - ritoriko to erwtima...
who pays any attention
to the syntax of things
will never wholly kiss you;
wholly to be a fool
while Spring is in the world
my blood approves,
and kisses are a far better fate
than wisdom
lady i swear by all flowers. Donʼt cry
?the best gesture of my brain is less than
your eyelidsʼ flutter which says
we are for eachother: then
laugh, leaning back in my arms
for lifeʼs not a paragraph
And death i think is no parenthesis
e. e. cummings
Μαφια θα σου χαρισω ενα ποιημα που συναντησα καποτε σε μια πολυ σκοτεινη περιοοδο της ζωης μου εκεινη οταν αρχισε να με μπαγλαρωνει ο ποσειδωνας .. και το απαγγειλα μαζι με ενα φιλο στα μπαρς μετα απο αγρια μεθυσια .. με γεμιζει ακομα ευφορια οταν το σκεφτομαι και πιστη στη ζωη στην ανοιξη και στα καλυτερα που ερχονται ..
Διαβαζα τοτε ενα βιβλιο της Τριανταφυλλου κατ΄επαναληψη τον τιλτο δεν το θυμαμαι και βαριεμαι να ψαχνω σε βιβλιθηκες .. το ημερολογιο ενος
κοριτσιου .. κι εκλαιγα με τις ωρες ακαταπαυστα .. το ποιημα αυτο παντα ηταν μια γιατρεια .. ενας μικρος θριαμβος σαν το σκεφτομουν ...
can u cheat karma?
Ποσες φορες μπορουμε να κοροιδεψουμε τον εαυτο μας ? στη γωνια παντα μας ξεπερναει ..
ki akoma kai i odyni exei anw orio...kleisto...
αλλα εχω θυμωσει πολλες φορες πολυ .. με οτι "συμπαντικα " μου χει συμβει..
για ολες τις αδικιες και βιαοπραγιες που η τυχη εφερε πανω μου χωρις να φταω .. στο μελλον θα μου συμβει ξανα ..
προπσαθω καθε φορα ... να κανω μια διορθωτικη κινηση του εαυτου μου .. και να μην πονω τοσο πολυ πια για τα ονειρα που μου απαγορευτηκαν .... αλλα να εστιαζω σε αυτα που μου επιτρεπονται .. και να προσμενω και τα δωρα του απροοπτου ..
εχω χασει πολυ χρονο κλαιγωντας για το αδιανοητο αυτου που μου συνεβει ..τωρα καταλαβα πως εχω με μια εννοια "τιμωρηθει " για την ελλειψη ευλυγισιας μου ..
nai, ola auta pou les k pratteis ta exw skeftei k ta'xw kanei praksi (en merei k kata kairous)..
exw omws xasei ton mpousoula... kai ta auga kai ta pasxalia..
pws epoulwneis tis odynes sou??? eee, pws?
p.s. den xreiazetai na apantiseis - ritoriko to erwtima...
since feeling is first
who pays any attention
to the syntax of things
will never wholly kiss you;
wholly to be a fool
while Spring is in the world
my blood approves,
and kisses are a far better fate
than wisdom
lady i swear by all flowers. Donʼt cry
?the best gesture of my brain is less than
your eyelidsʼ flutter which says
we are for eachother: then
laugh, leaning back in my arms
for lifeʼs not a paragraph
And death i think is no parenthesis
e. e. cummings
Μαφια θα σου χαρισω ενα ποιημα που συναντησα καποτε σε μια πολυ σκοτεινη περιοοδο της ζωης μου εκεινη οταν αρχισε να με μπαγλαρωνει ο ποσειδωνας .. και το απαγγειλα μαζι με ενα φιλο στα μπαρς μετα απο αγρια μεθυσια .. με γεμιζει ακομα ευφορια οταν το σκεφτομαι και πιστη στη ζωη στην ανοιξη και στα καλυτερα που ερχονται ..
Διαβαζα τοτε ενα βιβλιο της Τριανταφυλλου κατ΄επαναληψη τον τιλτο δεν το θυμαμαι και βαριεμαι να ψαχνω σε βιβλιθηκες .. το ημερολογιο ενος
κοριτσιου .. κι εκλαιγα με τις ωρες ακαταπαυστα .. το ποιημα αυτο παντα ηταν μια γιατρεια .. ενας μικρος θριαμβος σαν το σκεφτομουν ...