Journey, εύχομαι κι εσένα ένα δημιουργικό και όμορφο φθινόπωρο (δεν μπορώ να μιλήσω για Χειμώνα ρε παιδί μου... Δεν γίνεται!). Παραθέτω τις προσωπικές μου απόψεις σε σχέση με τα ερωτήματα σου.
Σε σχέση με τη συσχέτιση οίκων - όψεων αρχικά. Ο οίκος όπως γνωρίζεις απαντά στην ερώτηση "που;" - σε ποια σφαίρα της ζωής αισθανόμαστε την ενέργεια και παίρνουμε τα μαθήματα του κάθε πλανήτη. Αυτό σημαίνει πως η συγκεκριμένη σφαίρα είναι σαφέστατα σημαντική για τον κάθε πλανήτη και οι όψεις ανάμεσα σε πλανήτες μπορούν φυσικά να αναλυθούν και σαν συμπλοκές ανάμεσα σ' αυτές τις διαφορετικές σφαίρες της ζωής μας. Αυτό δεν σημαίνει όμως πως η δράση μιας όψης περιορίζεται μόνο στα ζητήματα των οίκων που συμμετέχουν οι πλανήτες. Κι αυτό γιατί οι πλανήτες συμβολίζουν αρχετυπικές ενέργειες που μας καθορίζουν σαν προσωπικότητες. Έτσι, μια σύνοδος Αφροδίτης - Ποσειδώνα, είτε βρίσκεται στον 1ο, είτε στον 3ο, είτε στον 12ο οίκο μας λέει πάντα κάτι για τον τρόπο που σχετιζόμαστε. Η τάση για να εξαπατήσουμε ή να εξαπατηθούμε που συμβολίζει ο Ποσειδώνας βρίσκει κανάλι έκφρασης μέσα από την Αφροδίτη, ανεξαρτήτως του οίκου. Όταν βάλω τον οίκο στον παιχνίδι της ανάλυσης θα δώσω απλά πιο λεπτές αποχρώσεις. Αν είναι για παράδειγμα στο 3ο οίκο θα ξεκινήσω από τις φιλικές σχέσεις ή τις σχέσεις με τα αδέρφια και τους συγγενείς, όπου εκεί θα είναι η ρίζα, η απαρχή του συμπλέγματος εξαπάτησης. Αυτή τη συμπεριφορά που έμαθε το άτομο να υιοθετεί σ' αυτές τις σχέσεις είναι σχεδόν βέβαιο πως θα το μεταφέρει στο σύνολο των σχέσεων του. Άλλωστε φυσικός οίκος της Αφροδίτης είναι ο 7ος; Όλες οι όψεις της Αφροδίτης μας αντικατοπτρίζονται, λιγότερο ή περισσότερο έντονα σ' αυτό τον οίκο του χάρτη μας.
Προχωρώντας παρακάτω, αν διαβάσεις πιο προσεκτικά την τελευταία παράγραφο, θα δεις ότι σε καμία περίπτωση δεν χαρακτηρίζω εγώ αρμονική ή δυσαρμονική την όψη Σελήνης - Ποσειδώνας. Εξηγώ εξ αρχής πως ο χαρακτηρισμός μιας συνόδου μ' αυτούς τους όρους σχετίζεται με ένα συγκεκριμένο ρεύμα μέσα στην Αστρολογία και εξηγώ πως ακριβώς κατέληξε αυτό το ρεύμα να χαρακτηρίζει κάποιες συνόδους "καλές" και άλλες "κακές". Προσωπικά απεχθάνομαι την κατάχρηση των όρων "καλό" και "κακό" στην αστρολογία καθώς αποπροσανατολίζει από την αληθινή της αποστολή που δεν είναι άλλη από την αυτογνωσία και την προσπάθεια ανάλυσης της προσωπικότητας μας.
Στα ζητήματα που θέτεις για τον 7ο οίκο τώρα, γιατί τελικά εκεί κατέληξαν οι παρατηρήσεις σου. Ο 7ος οίκος στον πυρήνα του είναι ο οίκος της προβολής, ως απέναντι οίκος από τον ωροσκόπο. Δηλαδή όποιος πλανήτης βρίσκεται σ' αυτό τον οίκο, έχουμε την τάση να τον προβάλλουμε, δηλαδή να τον αντιμετωπίζουμε μέσα από γεγονότα ή σχέσεις. Μπορεί κανείς να μου εγγυηθεί πως θα προβάλλω μόνο τις θετικές ποιότητες του πλανήτη; Μπορεί κανείς να μου εγγυηθεί πως αν ένας πλανήτης στον 7ο έχει μόνο αρμονικές όψεις με βοηθά να προβάλλω μόνο τις θετικές του ποιότητες. Ένας Κρόνος στον 7ο μπορεί να συμβολίζει σταθερές σχέσεις αλλά θα μπορούσε να συμβολίζει και την επιλογή συντρόφων που είναι συναισθηματικά ψυχροί, απόμακροι και σκληροί. Αν αυτός ο Κρόνος έκανε τρίγωνο με τον Ήλιο μου στον 11ο θα μπορούσε να σημαίνει πως η σκληρότητα που αντιμετωπίζω στις σχέσεις (Κρόνος) με σπρώχνει να σχηματίζω συνεχώς καινούργιες φιλίες και να συμμετέχω σε πολλές παρέες (Ήλιος). Μια δυσκολία σε μια σφαίρα της ζωής μου με σπρώχνει να υιοθετήσω μια πιο ζωντανή στάση σε μια άλλη σφαίρα. Αυτό τώρα τι είναι, θετικό ή αρνητικό; Ποιος μπορεί να πει; Η άποψη μου είναι πως δεν υπάρχουν απόλυτα στην αστρολογία.
Για να γυρίσω στο Ποσειδώνα τώρα. Κανείς δεν θα αρνηθεί πως κάποιος με Ποσειδώνα στον 7ο οίκο έχει την τάση να εμπλέκεται σε σχέσεις εξαπάτησης. Όμως σε καμία περίπτωση προσωπικά δεν δέχομαι "αδιάψευστους κανόνες" που καταλήγουν σε τετελεσμένες ερμηνείες. Και θα απαντήσω πάνω ακριβώς πάνω στο θέμα της κακεργεσίας του Ποσειδώνα στον 7ο. Ο Ποσειδώνας δεν δηλώνει μόνο την εξαπάτηση. Συμβολίζει επιπλέον την απόλυτη αφοσίωση, την τυφλή εμπιστοσύνη, τη θυσία, την ψυχική ένωση... Ένας γάμος στη διάρκεια του οποίου κάποιος μ' αυτή τη θέση καταφέρνει να αισθανθεί την απόλυτη ψυχική ένωση με τον σύντροφο του, ο τελευταίος γίνεται αυτομάτως ακατάλληλη επιλογή αν αυτός ο γάμος κάποτε τελειώσει; Κάποιος που θυσιάζει τις ευκαιρίες και τα όνειρα του για έναν γάμο και το κάνει με όλη του την καρδιά, αυτομάτως λέμε ότι εξαπατήθηκε όταν ο γάμος τελειώσει; Η λογική μου λέει πως το να δείχνεις τυφλή εμπιστοσύνη στους άλλους είναι αφελές, αλλά μπορείς να αγαπάς αληθινά χωρίς να είσαι αφελής;
Το συμπέρασμα που εγώ προσωπικά καταλήγω είναι πως σε μια σχέση υπάρχουν πάντα ΔΥΟ (συνεπώς η ευθύνη κατανέμεται και στους δύο) και πάντα επιλέγουμε με βάση τα κριτήρια, τις ανάγκες και τις απόψεις του παρόντος, έχοντας στο μυαλό πως μελλοντικά μπορεί να αποδειχθεί πως κάναμε λάθος. Γιατί οι άνθρωποι αλλάζουν και μάλιστα αλλάζουν διαφορετικά και εξελίσσονται διαφορετικά (αυτός είναι βασικός κανόνας και της ζωής και της αστρολογίας). Κάποιος με Ποσειδώνα στον 7ο ίσως να μην θέλει την αλλαγή και να πληγώνεται από αυτή πιο βαθιά, αλλά υπόκειται σ' αυτή όπως και κάποιος με Άρη, Ερμή, Αφροδίτη, Πλούτωνα κοκ στον ίδιο οίκο. Αν οι επιλογές μας δεν φθείρονταν ή δεν αποδεικνύονταν λανθασμένες, τότε δεν θα είμαστε άνθρωποι.
Υ.Γ: Ο Γιώργος Πανόπουλος αναφέρθηκε πρόσφατα ακριβώς σ' αυτό το θέμα που συζητούμε και πιστεύω αξίζει να διαβάσεις την άποψη του (
http://www.stardome.gr/tribes/scorpio/25851.html ). Είναι όπως πάντα ακριβής και περιεκτικός.