Γιατί οι φίλοι μας, αυτοί που είναι γύρω μας και μας αγαπάνε, δεν ξέρουν πώς να μας παρηγορήσουνε; Γιατί όταν έχεις έναν πόνο, πολύ συγκεκριμένο, και δεν περνάει με τίποτα για πολύ καιρό, ακούς μόνο τα πιο ακατάλληλα πράγματα, αυτά που σου δένουν το στομάχι φιόγκο, αν και συνοδευόμενα από τις πιο καλές προθέσεις, ή μήπως ό, τι κι αν ακούς το μεταφράζεις με τον πιο επώδυνο τρόπο για σένα;

    Γιατί όταν μοιράζομαι αυτό που είναι ο μεγαλύτερός μου φόβος αυτό το διάστημα προσπαθούν όλοι να με κάνουν να τον αντιμετωπίσω μέχρι να καταφέρω να τον μεταβολίσω; Σα να  πίνω μουρουνόλαδο μέχρι να το συνηθίσω. Τι γδάρσιμο εσωτερικό είναι αυτό; Ζητάω μια παρηγοριά, όχι μια προφητεία, κάτι που να μ' ανακουφίσει τ ώ ρ α, γιατί όλοι θεωρούν ότι πρέπει να μου πουν την ενδεχόμενη αλήθεια με κάθε ειλικρίνεια λες και θα τους ζητήσω τα ρέστα μετά; Γιατί αν είμαστε μαζί δε θ' αλλάξει ποτέ τίποτα γιατί δεν αλλάζει ο άνθρωπος ενώ αν βρεθεί κάτι άλλο είναι πολύ πιθανό να είναι αυτό που θέλει και ν' αλλάξουν όλα και να ζήσουν happily ever after, φωτεινή εξαίρεση μέσα στις αποτυχημένες σχέσεις - γάμους που γίνονται από ανθρώπους που δεν έχουν καταφέρει μέχρι τούδε όυτε μισή συντροφικότητα, με εξαίρεση τη δική μου πολύχρονη ταλαιπωρία; Γιατί μου επιβεβαιώνουν πόσο πιθανό είναι να φάω μια ήττα από την οποία δε θα μπορώ και να ξεφύγω γιατί θα δουλεύουμε και δίπλα δίπλα μέχρι να πάρουμε σύνταξη; Μιλώντας μάλιστα για τον άνθρωπο που η πρώτη σχέση της ζωής του ήταν μαζί μου, μετά τα τριάντα, ενώ όλη του τη ζωή ήταν του...αντάρτικου και όσο πιο πολλά, τόσο πιο καλά; Γιατί μου ρίχνουν οξυζενέ πάνω στην πληγή, χάθηκε λίγο betadine; 

    Ζητάω μια παροδική έστω ανακούφιση, και αν και όταν έρθει η ώρα να αντιμετωπίσω αυτό που τώρα θεωρητικά φοβάμαι μέσα στον πόνο μου, μπορεί και να μπορώ εύκολα από μόνη μου να το μεταβολίσω, μπορεί και να μη με νοιάζει. Πόσο iq θέλει γι' αυτή τη σκέψη;; Αλλά ψάχνοντας μια επιβεβαίωση από τους γύρω, τώρα που είναι μια κρίσιμη για μένα περίοδος, παρηγοριά δε βρίσκω, με την έννοια και την πρόθεση της παρηγοριάς, ούτε θεωρητική, ούτε φιλοσοφική, ούτε χριστιανική, ούτε καν καρμική βρε παιδί μου, να μου πει κάποιος ότι αν συμβεί αυτό που φοβάμαι θα γυρίσει σα σκουλήκι στην επόμενη ζωή του και θα τον πατήσει κατά λάθος η δική μου μετεμψύχωση;;;