Ο κάθε τυχαίος και ανέμελος αναγνώστης της καθημερινής ζωής έχει, με τον ένα ή τον αλλον τρόπο, παρατηρήσει ότι πίσω απο κάθε πραγματικότητα που βιώνει, πίσω απο κάθε σχέση που βλέπει ή ζει, υπάρχει μια πληθώρα άλλων σχέσεων( συγκεκριμένων ή μη) οι οποίες είτε προσδίδουν πραγματικά χαρακτηριστικά στην κάθε περίπτωση είτε την μυστικοποιούν. (σ.σ. αναλόγως το αντιληπτικό σύστημα του καθενός) Αυτή η συνθήκη είναι μια απλοποίηση. Προφανώς το να δουλεύει κάποιος δεν είναι μια απλή, μεταφυσική και ανιστόρητη δραστηριότητα αλλά μια συγκεκριμενοποιημλενη σχέση, άρρηκτα δεμένη με την ιστοική πραγματικότητα, μια αλήθεια που απαιτεί και έννοεις όπως μισθός, αξία, ανταλλαγή, εκμετάλλευση κτλ. για να κατανοηθεί στην ολότητά της. Επίσης, το να συνυπάρχει κανείς με ανθρώπους, να μοιράζεται και να χωρίζει, δεν έχει τίποτα το απλό αλλά είναι ένα αμάγαλμα αποδιαφορετικές φαντασιώσεις, επιθυμίες, πραγματικότητες φανερές και κρυφές. Η απλή αυτή παρατήρηση της ανθρώπινης συνθήκης έχει αποδοθεί με τον όρο μυστικοποίηση και έχει περισυλλέξει άπειρες εξηγήσεις, αναλύσεις και προσεγγίσεις. Μια τεράστια παρανόηση ακολουθεί συνήθως μετά από αυτήν την απλή παρατήρηση.. Οσοι αγαπούν την πολιτική (ή την επιστήμη ή την τέχνη ή τη θρησκεία), οι άνθρωποι δηλαδή που νοιώθουν αυτήν την αντίληψη χρήσιμη για την κατανόηση του υπάρχοντος, πεφτουν σε δύο παγίδες: αφενός φαντασιώνουν ένα μονοπώλειο σκέψης (ότι τάχα μου είναι λίγοι εκείνοι που έχουν καταλάβει αυτήν την απάτη μορφής και περιεχομένου) και, αφετέρου νοιώθουν ένα σχεδόν ιερό καθήκον, υποχρέωση ή απλά αλαζονεία να γνωστοποιήσουν την αληθινή φύση των πραγμάτων στους υπόλοιπους. Φτάνουν δε στο σημείο να πιστεύουν πως πρωταρχικός στόχος της κάθε δραστηριότητας τους είναι η απομυστικοποίηση της πραγματικότητας, η ανάλυση των πραγματικών σχέσεων, η αποκάλυψη της αλήθειας του υπάρχοντος. Εφόσον επιτευχθεί αυτή η απομυστικοποίηση, όλα έπονται.

Η σκέψη αυτή έχει χάσει κάθε σεβασμό. Αντιθέτως μια νέα ορμή κινεί κάποιους προς μια άλλη κατεύθυνση. Το ζήτημα δεν είναι η απομυστικοποίηση του υπάρχοντος σαν αποκαλυπτήρια τελετή αλλά η προσπάθεια να βουτήξουμε μεσα στους πραγματικούς λόγους για τους οποίους όλοι μας αντλούμε κάποια ηδονή από την ενατένιση των ψευδαισθήσεων. Προυπόθεση αυτής της διάθεσης είναι η απλή παραδοχή ότι όλοι ξέρουν πως τίποτα δεν είναι όπως θα μπορούσε. 


του S.k. , απόσπασμα από την πρώτη σελίδα του fanzine 'cognord'

.. και ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και απλά κειμενάκια που διαβασα το καλοκαίρι ..  καλό χειμώνα!