Μικρό λεξικό των ακατανόητων λέξεων (μέρος πρώτο)


Η ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ


Ο Φραντς πιστεύει ότι

"..η πίστη είναι η πρώτη ανάμεσα στις αρετές, ότι η πίστη δίνει στη ζωή μας την ενότητά της, ότι η ζωή χωρίς αυτήν θα σκορπιζόταν σε χιλιάδες φευγαλές εντυπώσεις.
Ο Φραντς μιλούσε συχνά  στη Σαμπίνα για την μητέρα του, ήταν ίσως από μέρους του ένας ασυνείδητος υπολογισμός: υπέθετε ότι η Σαμπίνα θα γοητευόταν απο τη ροπή του προς την πίστη κι ότι αυτό θα ήταν ένας τρόπος να δεθεί μαζί του"


Η Σαμπίνα πιστεύει ότι

" Μόνο που τη Σαμπίνα τη γοήτευε η προδοσία, όχι η πίστη. Η λέξη πίστη της θύμιζε τον πατέρα της, ένα πουριτανό επαρχιώτη που της Κυριακές ζωγράφιζε για προσωπική του ευχαρίστηση τον ήλιο που έδυε πάνω από το δάσος και μπουκέτα με τριαντάφύλλα σε ένα βάζο. ....

Η προδοσία. Από την παιδική μας ηλικία, ο μπαμπάς και ο δάσκαλος στο σχολείο μας επαναλαμβάνουν ότι είναι το πιο βδελυρό πράγμα που μπορεί να συλλάβει κανείς. Το να προδώσεις σημαίνει να βγεις απο τη γραμμή και να φύγεις στο άγνωστο. Η Σαμπίνα δεν γνωρίζει τίποτα ωραιότερο απο το να φεύγει στο άγνωστο."

Ο Μίλαν Κούντερα στην Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι μας λέει (μέσα απο τον Φραντς και τη Σαμπίνα) κάτι που όταν είμαστε ερωτευμένοι αποφεύγουμε να σκεφθούμε: ότι οι λέξεις που χρησιμοποιούμε ΔΕΝ έχουν το ίδο νόημα και για τον Άλλο. Ετσι λέξεις όπως Ερωτας, Μουσική, Σκοτάδι, Πίστη, Προδοσία, Γυναίκα, Άντρας, Δύναμη, Αλήθεια, Φως, Ομορφιά στις οποίες εμείς δίνουμε ένα συγκεκριμένο περιεχόμενο και θεωρούμε αυτονόητα ότι το ίδιο περιεχόμενο τους δίνει και ο Άλλος αποδεικνύονται αντιδιαμετρικά αντίθετες με αποτέλεσμα την ασυνενοησία του Έρωτα, την πτώση του, την οδύνη του. Μήπως τελικά  από την αρχή ο καθένας μας  θάπρεπε να εξηγεί  τι εννοεί με τις λέξεις που εκστομίζει αντί να θεωρεί λανθασμένα ότι μιλάει την ίδια γλώσσα με τον Άλλον?