H πλήρης απογοήτευση. Το απόλυτο τίποτα. Και είμαι και φαν του Κάμερον. Δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να αντιληφθώ τα ενθουσιώδη σχόλια κοινού και μεγάλης μερίδας των κριτικών. Δεν μπορείς να στηρίζεις μία ταινία μόνο στο οπτικό θέαμα. Πόσο ακόμα θα μένουμε με το στόμα ανοιχτό από τα εφέ; Κάθε χρόνο βγαίνει και μία καινούρια ταινία που απεικονίζει την εξέλιξη της τεχνολογίας, δεν γίνεται πλέον να εντυπωσιαζόμαστε κάθε τρεις και λίγο. Ωραία, θαυμάσια δουλειά στον τομέα αυτό, και λοιπόν;
Το ΤΕΡΑΣΤΙΟ πρόβλημα αυτής της ταινίας λέγεται σενάριο. Που δεν υπάρχει. Σου δίνει την αίσθηση ότι ο Κάμερον, αφού τελείωσε με το οπτικό κομμάτι, θυμήθηκε να γράψει στο πόδι και πέντε λογάκια, για να έχουν κάτι να ασχολούνται οι ηθοποιοί του. Οπότε για ερμηνείες ούτε λόγος. Άμα δεν έχει ρόλο, τι να σου κάνει κι ο ηθοποιός; Κι ο Ντε Νίρο να είσαι, περνάς απαρατήρητος. Καμία ανάπτυξη χαρακτήρων, οι ήρωες είναι τελείως "χάρτινοι" που λένε και οι κριτικοί, οι δε "κακοί" εντελώς καρικατούρες, βγαλμένοι απευθείας από ένα b-movie της κακιάς ώρας. Βέβαια, ήδη από τον Τιτανικό είχαν διαφανεί τα προβλήματα σεναρίου που έχει ο Κάμερον. Παρά τα πολλά βραβεία Όσκαρ, το σενάριο δεν ήταν καν υποψήφιο. Ούτε βέβαια είχαμε κι εκεί ερμηνείες. Η μόνη που διασώθηκε ήταν η Κέιτ Γουίνσλετ, που έφτασε μέχρι την υποψηφιότητα, αλλά αυτή είναι πάντα καλή. Τουλάχιστον όμως, ο Τιτανικός είχε και 5-6 σκηνές υψηλής δραματικής έντασης που σε αποζημίωναν. Εδώ λείπουν ΚΑΙ αυτές. Αν είσαι πάνω από 15 χρονών, η ταινία σου φαίνεται αστεία. Αλλά και παιδί να είσαι, προτείνω να πάρεις σε DVD το Pocahontas της Disney που έχει παρόμοιο θέμα. Καλύτερο είναι.
Ξέρω ότι πολύς κόσμος ενθουσιάστηκε. Τι να πω; Ίσως η ταινία έχει κάτι που εμένα μου διέφυγε.
Επειδή όμως είμαστε σε αστρολογικό σάιτ, ας ρίξουμε μια ματιά στον χάρτη του Κάμερον. Δυστυχώς, δεν έχουμε ώρα γέννησης, πάντως αυτή η σύνοδος Ήλιου/Πλούτωνα βγάζει μάτι και νομίζω του ταιριάζει απόλυτα, τόσο ως άνθρωπο όσο και ως δημιουργό. Αν έχετε όρεξη, το σχολιάζουμε.
Το ΤΕΡΑΣΤΙΟ πρόβλημα αυτής της ταινίας λέγεται σενάριο. Που δεν υπάρχει. Σου δίνει την αίσθηση ότι ο Κάμερον, αφού τελείωσε με το οπτικό κομμάτι, θυμήθηκε να γράψει στο πόδι και πέντε λογάκια, για να έχουν κάτι να ασχολούνται οι ηθοποιοί του. Οπότε για ερμηνείες ούτε λόγος. Άμα δεν έχει ρόλο, τι να σου κάνει κι ο ηθοποιός; Κι ο Ντε Νίρο να είσαι, περνάς απαρατήρητος. Καμία ανάπτυξη χαρακτήρων, οι ήρωες είναι τελείως "χάρτινοι" που λένε και οι κριτικοί, οι δε "κακοί" εντελώς καρικατούρες, βγαλμένοι απευθείας από ένα b-movie της κακιάς ώρας. Βέβαια, ήδη από τον Τιτανικό είχαν διαφανεί τα προβλήματα σεναρίου που έχει ο Κάμερον. Παρά τα πολλά βραβεία Όσκαρ, το σενάριο δεν ήταν καν υποψήφιο. Ούτε βέβαια είχαμε κι εκεί ερμηνείες. Η μόνη που διασώθηκε ήταν η Κέιτ Γουίνσλετ, που έφτασε μέχρι την υποψηφιότητα, αλλά αυτή είναι πάντα καλή. Τουλάχιστον όμως, ο Τιτανικός είχε και 5-6 σκηνές υψηλής δραματικής έντασης που σε αποζημίωναν. Εδώ λείπουν ΚΑΙ αυτές. Αν είσαι πάνω από 15 χρονών, η ταινία σου φαίνεται αστεία. Αλλά και παιδί να είσαι, προτείνω να πάρεις σε DVD το Pocahontas της Disney που έχει παρόμοιο θέμα. Καλύτερο είναι.
Ξέρω ότι πολύς κόσμος ενθουσιάστηκε. Τι να πω; Ίσως η ταινία έχει κάτι που εμένα μου διέφυγε.
Επειδή όμως είμαστε σε αστρολογικό σάιτ, ας ρίξουμε μια ματιά στον χάρτη του Κάμερον. Δυστυχώς, δεν έχουμε ώρα γέννησης, πάντως αυτή η σύνοδος Ήλιου/Πλούτωνα βγάζει μάτι και νομίζω του ταιριάζει απόλυτα, τόσο ως άνθρωπο όσο και ως δημιουργό. Αν έχετε όρεξη, το σχολιάζουμε.
na sai kala - to eipa me tin psuxi mou!
Με μια πρώτη ματιά, Ήλιος, Άρης, Αφροδίτη στη φωτιά ευνοούν τον Κάμερον που έχει επίσης τρίγωνο στη φωτιά και ίσως δείχνουν και την ενθουσιώδη υποδοχή της ταινίας. Η σύνοδος Σελήνης/Κρόνου δίνει όμως μια εντελώς διαφορετική εικόνα. Θα υπάρξει δηλαδή και μια μερίδα κοινού που δεν θα παρασυρθεί από τον γενικότερο ενθουσιασμό της φωτιάς και θα κρίνει την ταινία πιο αποστασιοποιημένα και πιο αυστηρά. Το δε τετράγωνο που κάνει αυτή η σύνοδος με την άλλη σύνοδο του Ερμή με τον Πλούτωνα μπορεί να σημαίνει ότι θα γραφτούν παθιασμένα σχόλια για την ταινία, είτε απολύτως υπέρ της είτε σχεδόν βιτριολικά (καλή ώρα εγώ
Ηλιος Τοξότης, 18,34
Σελήνη Ζυγός 7,29
Ερμής Αιγόκερως 6,52
Άφροδίτη Τοξότης 10,48
Αρης Λέων 19,02
Δίας Υδροχόος 22,23
Κρόνος Ζυγός 3,37
Ουρανός Ιχθύες 22,24
Ποσειδώνας Υδροχόος 24,04
Πλούτων Αιγόκερως 2,37
κύριες όψεις
Σελήνη σύνοδος Κρόνος
Σελήνη τετράγωνο Ερμής
Ερμής τετράγωνο Κρόνος
Ερμής σύνοδος Πλούτωνας
Αρης αντίθεση Δίας
Αρης αντίθεση Ποσειδώνας
Δίας σύνοδος Ποσειδώνας
Κρόνος τετράγωνο Πλούτωνας
Οι ταινίες όμως , στην πλειοψηφία τους, ξεκινούν με μια καλή ιδέα και δυστυχως σταματουν εκεί.
Προχειρογραμμένα σενάρια και κενοί χαρακτήρες- αυτή είναι η συνολική αίσθηση που έχω για την αμερικάνικη παραγωγή της τελευταίας 10ετίας. Εκατοντάδες εκατομμύρια δολλάρια, για αμφιβολης αισθητικής αποτέλεσμα...
Πλούτωνας επίσης είναι και η δύναμη της φύσης, αυτό που λέμε "η φύση εκδικείται". Στο Άβαταρ είναι ολοφάνερο αυτό. Το ίδιο θέμα είχε και στην καλύτερη για μένα ταινία του (αν και η λιγότερο πετυχημένη), την Άβυσσο,
όπου ένα εξωγήινο είδος που ζει στα βάθη των ωκεανών και έχει μάθει να ελέγχει το νερό, απειλεί με τεράστια τσουνάμι την ανθρωπότητα, επειδή δεν σέβεται τη φύση. Ο Τιτανικός, που βέβαια είναι πραγματικό γεγονός, έχει να κάνει με την ανθρώπινη αλαζονεία, που πιστεύει ότι μπορεί να δαμάσει τη φύση.
Για να μη συζητήσουμε για τις έντονες ερωτικές σχέσεις, που σου σημαδεύουν τη ζωή και σε αλλάζουν για πάντα. Ο Τιτανικός είναι η χαρακτηριστικότερη περίπτωση. Μια πολύ σύντομη σε διάρκεια ερωτική ιστορία, τόσο δυνατή όμως που σε στιγματίζει. Στο Άβαταρ, ο πρωταγωνιστής λόγω του έρωτα που νιώθει για την ιθαγενή, εισέρχεται σιγά σιγά στην κουλτούρα τους και αποφασίζει να αλλάξει μορφή. Στον δε Εξολοθρευτή είχαμε εκείνη την ασύλληπτη ερωτική ιστορία, όπου ο γιος από το μέλλον στέλνει τον πατέρα του στο παρελθόν για να μπορέσει να γεννηθεί. Πάλι έχουμε να κάνουμε με μια πολύ έντονη και σύντομη σχέση καθοριστικής σημασίας για τη συνέχεια.
Όσο για τον ίδιο, είναι ένας πάρα πολύ δύσκολος συνεργάτης. Ο Ed Harris και η Mary Elizabeth Mastrantonio από την Άβυσσο ορκίστηκαν να μη ξαναδουλέψουν ποτέ μαζί του γιατί πέρασαν τα πάνδεινα, η Κέιτ Γουίνσλετ δήλωσε πως θα το σκεφτεί πολύ σοβαρά να ξαναδουλέψει μαζί του, γιατί είχε απίστευτες εκρήξεις οργής (Ήλιος/Πλούτωνας σε τρίγωνο με Άρη) και γενικότερα δείχνει πως είναι ένας άνθρωπος ανίκανος να χαλαρώσει, στη δουλειά του τουλάχιστον, αντίθετα γι'αυτόν όλα είναι ζητήματα ζωής ή θανάτου.
Δες τι γίνεται στην αμερικάνικη τηλεόραση. Υπάρχουν μεν ένα-δυο που έχουν την ιδέα και ξεκινούν μία σειρά, αλλά στη συνέχεια υπάρχει ολόκληρη συγγραφική ομάδα, που πολλές φορές ανανεώνεται κιόλας με τα χρόνια. Γι'αυτό και σειρές όπως τα Φιλαράκια ή τους Σίμπσονς κράτησαν τόσα χρόνια, χωρίς να πέσει το επίπεδο. Γι'αυτό και η αμερικάνικη τηλεόραση μπορεί να βγάλει ένα Lost, πράγμα αδιανόητο για οποιαδήποτε άλλη χώρα.