Ενας απο τους ελαχιστους Ελληνες που αγαπαω για το πνευμα του...για αυτο του κανω το μνημοσυνο...

Δεν εχω να πω πολλα τα ειπε ολα ο Δασκαλος..

ΤΑΔΕ  ΕΦΗ …. ΗΛΙΑΣ  ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ                               

     «Η Ελλάδα είναι κουραστική χώρα. Και δεν θέλω να την ξαναφάω στη μάπα».

«Αγαπώ τους κάθε λογής καρπαζοεισπράκτορες. Και τις ασήμαντες καταστάσεις. Και τα τιποτένια αντικείμενα. Με τραβάνε οι κοινωνικές μειονότητας: τα μαγκάκια, οι χασικλήδες,  τα κλεφτρόνια, οι τεμπέληδες, γενικώς όλοι οι τύποι που στραπατσάρουν τη βιτρίνα της μπουρζουαζίας».

«Γράφω για τους νέους και απευθύνομαι στους νέους. Το κοινό μου ήταν, είναι, και ελπίζω ότι θα είναι πάντα οι νέοι».

«Αν ήμουν σήμερα 28 χρόνων, δεν θα έβγαζα αυτά τα βιβλία. Θα έβγαζα κάτι που πάλι θα ενοχλούσε τη μπουρζουαζία την ελληνική, γιατί μην ξεχνάτε ότι η μπουρζουαζία μας είναι και αγράμματη και φοβερά εκδικητική. Την τρομάρα που πήρε από το αντάρτικο και τα Δεκεμβριανά δεν εννοεί να την ξεχάσει. Φοβήθηκε παρά πολύ».

«Δεν πιστεύω σε τίποτα το δοτό, ό,τι κι αν είναι αυτό - κόμμα, εκκλησία, στρατός».

«Είμαι με τον Διάβολο. Σε καμιά περίπτωση με τον Θεό. Ο Θεός είναι κυβέρνηση. Αν βρίσκω κάτι συμπαθητικό είναι ο Διάβολος, ποτέ ο Θεός».

«Οι όμορφες γυναίκες γερνούν. Αυτή η απίστευτη αδικία είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της ανυπαρξίας του Θεού».

«Ότι είναι κόντρα στην εκκλησία με γεμίζει χαρά»

«Ότι βλάπτει την Τάξη συντείνει στη γαλήνη μου»

« Ότι αντίκειται στην Ηθική ωφελεί την υγεία μου»

«Ο πανεπιστημιακός είναι ένας στοχαστής που δεν ονειρεύεται ποτέ. Μας κυβερνούν οι πλαστές ιδέες, που εμπορεύονται τα πανεπιστήμιά μας. Ο καθηγητής είναι σοβαρόν ζώον. Η σοβαροφάνεια κρύβει το καρδιοχτύπι της μηδαμινότητας».

«Οι δικαστές δεν θα καταργηθούν με δολοφονίες. Όλα τα καθεστώτα έχουν δικαστές πριν αποκτήσουν κάποιο καθεστώς. Εξάλλου, δεν είμαστε διόλου βέβαιοι ότι οι τρομοκράτες μας είναι βέροι τρομοκράτες. Η ιστορία μυρίζει άσχημα».

« Βεβαίως τυγχάνω υποχρεωτικώς Έλλην, αλλά η χώρα μου με κουρελιάζει. Δεν θάθελα να ξαναπατήσω στην Αθήνα. Και είπα στη γυναίκα μου: - Όταν ψοφήσω, εδώ στο Παρίσι, Να κάψεις το κουφάρι μου στο κρεματόριο και να ρίξεις τις στάχτες μου στον υπόνομο. Τέτοια είναι η διαθήκη μου.»

Και ετσι ακριβως εκανε οπως ειπε στη διαθηκη του...και αυτο ειναι το κοματι που επαιζε εν ειδη επικηδειου λογου:

ΑΘΑΝΑΤΟΣ