Η άνοιξη της λήθης

Πριν μέρες  λιγο πριν από τα μεσάνυχτα σε μια παρόρμηση της στιγμής έκανα ένα ποστ με μερικές σελίδες από το ημερολόγιό μου…Ερωτικές σελίδες…Ένας έρωτας που κατακρεουργεί την καρδιά και μετά ο χρόνος αρχίζει να εξασθενεί τη μνήμη μέχρι να μείνει η αδιαόρατη αίσθηση μιας ευτυχίας που πονάει….Δεν ξέρω γιατί το έκανα, δεν ξέρω σε τι αποσκοπούσα, τι περίμενα...Συνέβη…Κάποιοι πρόλαβαν κι έκαναν σχόλια και στις 12 ακριβώς το έσβησα- κόλωσα να περιφέρομαι γυμνός σε κάθε περαστικό…Η σύμπτωση, η τυχαιότητα, η συγχρονικότητα έκανε να με διαβάσουν αυτοί που έπρεπε να με διαβάσουν…

Την mariannna δεν την ξέρω….το μόνο που ξέρω είναι ότι είναι Ζυγός με Λέοντα όπως εγώ είμαι Λέοντας με Ζυγό…Η mariannna σχολίασε κάτω από αυτά που είχα γράψει: «ας κυλήσουν οι καλοί καιροί» δίνοντας το λινκ ενός τραγουδιού…. Αυτό το γκρουπ δεν το ήξερα ούτε φυσικά το τραγούδι…Από την πρώτη νότα, από το πρώτο καρέ του βίντεοκλιπ ήξερα ότι είναι το σάουντρακ της φετεινής ανοιξής μου…Μπήκε κατευθείαν στο αίμα μου και βγήκε σαν αναστανεγμός…

My oblivion…ασπρόμαυρο…Μνήμη, ήλιος, μοναξιά, καρέ που κουνιούνται, μνήμη που προσπαθεί να επανέλθει μέσα από ρήγματα, χαμόγελα, αισθησιασμός, αναμονή, σκιές, "the edges of our love are in the stars ", πόνος και επιθυμία…θυμάμαι… είναι ώρες που μου λείπει φρικτά ότι δεν έχω...Ακούω το κομμάτι ξανά και ξανά…εχω γίνει βουλιμικός στον ήχο και τις λέξεις του…η Φωνή, η μουσική που κάνει κρεσέντο, οι εικόνες που πηδάνε σαν να θέλουν να ξεφύγουν από το κάδρο, σαν να κολυμπάς σε μια θάλασσα μέλι…

Ακούγοντάς το ξανά και ξανά σκέφτηκα ότι η mariannna δεν θα μάθει ποτέ ότι σφήνωσε στην ψυχή μου ένα τραγούδι που ημερώνει την καρδιά μου και που όταν μετά από χρόνια  θα επιστρέφω σε αυτό θα με γυρίζει στην άνοιξη του 2008 την εποχή που για άλλη μια φορά άφηνα τη σιγουριά του λιμανιού και των ανθρώπων για ένα καινούργιο ταξίδι γεμάτος φόβο, μελαγχολία, και περιέργεια για τον καινούργιο κόσμο που θα ανακάλυπτα και δε θα μου θύμιζε σε τίποτα την ακτή που αφήνω πίσω μου…  

Είναι άδικο να μη λες ευχαριστώ στους ανθρώπους που ανεπαίσθητα και χωρίς να περιμένουν τίποτα σου κάνουν ένα δώρο…

Mariannna σε ευχαριστώ  

Tindersticks - My Oblivion

She's my oblivion - it's to her I run

Out on the balcony - she waits for me

Out on the boundary - she smiles



She's my oblivion

Which way to turn?

The edges of our love are in the stars

And on the balcony

She waits for me

Out on the boundary

She smiles



Make this alive

Good days are back

Open your eyes when it falls

Come back to the air



I can't tell you what you already know

I can't make you feel what you already feel

I can't show you what's in front of you

I can't heal those scars



She's my oblivion

And my skin burns

Her hands all over me

She whispers:

“The edges of our love are in the stars? (choir)



Good days are alive

Good days are back

Open your eyes when it falls

Come back to the air



So look down to the street below

Don't look up to the stars above

You look around

See what's in front of you

Don't look down, don't look down



Can you see the light?

It shines onto us tonight

Can you see the light?

It's all around you

http://www.youtube.com/watch?v=r9_vZNGSHms