Προχωρησε αμεριμνα αναμεσα στον κοσμο.Παντα του αρεζε να χουν καλεσμενους αν και σημερα ολοι ηταν θλιμμενοι...

Σιγα σιγα ηρθε και κατσε διπλα στον πατερα του.Κανεις δεν μιλουσε.

Ουτε κι αυτος.Κατεβασμενο κεφαλι ,στηριγμενο στα χερια ,ματια στο κενο.

Τον μιμημηθηκε κι αυτος.....

Δεν ηθελε να ναι ετσι.Καταλαβαινε ότι θα πρεπε να ναι κι αυτος στεναχωρημενος....Δεν ηταν όμως....

Ηθελε να αγκαλιασει τον πατερα του,να τον φιλησει,να του μιλησει,να του πει να του πει.....Ποσα ειχε να του πει.....

Δεν μπορουσε όμως.Ισως μια άλλη στιγμη.....

Τον κοιτουσε με την ακρη του ματιου.Μη του ταραξει την γαληνη.

Πως θα ταν να μουν καποτε πατερας,σκεφτηκε.Να χω τα δικα του στο μυαλο μου...

Θα μουν αλλιως.Πιο κοντα βρε αδερφε...Φιλαρακια....

Ξεφυσηξε τσαχπινικα και πεταχτηκε ορθιος.

Βαρετα  είναι εδώ σκεφτηκε.Περασε μπροστα απ την μητερα του.

Απεναντι καθοταν-Διπλα διπλα με τη θεια του,την αδελφη της.

Σταματα βρε μανα,σταματα ψιθυρισε.αλλα δεν τον ακουσε.

Γλιστρωντας εφυγε και μπηκε στο δωματιο του...

Λιγοτερος κοσμος εκει.....

Η αδελφη του ξαπλωμενη στο κρεβατι του.

Ματια ανοικτα καρφωμενα στο κενο...

Τα χερια πισω απ το κεφαλι για προσκεφαλι....Αμιλητη κι εκεινη...

Τι θες στο κρεβατι μου,βρε ουφο...Της ειπε και χαμογελασε.

Εμ βεβαια,ευκαιρια εψαχνες.Οχι που θα τ αφηνες....

Εκατσε στο γραφειο του.

Εδώ ειμαστε ειπε και ακουμπησε την κιθαρα του.

Κάθε φορα που την επιανε ακουγε τραγουδια ολοκληρα.

Νοτες μονο ηξερε να παιζει αλλα στο μυαλο του ηταν ηδη κιθαριστας.

Χειμωνας θα ναι και θα γραφω μπαλαντες διπλα στο παραθυρο.

Την ανοιξη ,που αγριευω θα φτιαχνω τα σκληρα.....

Ονειρευοταν  πως είναι διασημος και κανει συναυλιες....

Θα χρειαστουμε μπαντα.Ο Σακης στα ντραμς,ο Νικος μπασο.

Ο Βαγγελης βιολι που του αρεσει...Ο Μακης,....ο Σπυρος.....

Ολους τους βολευε στην μπαντα,Ολους τους ηθελε......

Μπαντα θα κανουμε βρε Αλεξη η συμφωνικη ορχηστρα;;;;

Τον δουλευε η Χριστινα και γελουσαν...

Μπαντα φοβερη και τρομερη της απαντουσε.

Αχ η Χριστινα......Το Χριστινακι.......

Χρονια τσιμπημενος μαζι της....Αλλα αυτή τιποτα.

Τα ματια της στον Σακη.Παιζει μπασκετ ο Σακης...

Είναι και γαλανοματης ο Σακης.......

Αν γινω αστερι θα σου πω Χριστινακι....

Και η Χριστινα στην μπαντα.Να τραγουδανε μαζι.Πλαι πλαι.

Προσωπο με προσωπο.

Τοτε θα καταλαβαινε τι είναι για αυτόν.Για ποιαν είναι γραμμενα τα τραγουδια του.

Ας ερχοταν μια φορα μονη της στο δωματιο του.

Θα ανοιγε τα τετραδια και θα της ελεγε..

Κι αυτό για σενα και αυτό για σενα ,κι αυτό κι αυτό.

Μονο να ερχοταν μια φορα....

Ισως ερθει.Θα καταλαβει...

Κι ας μην είναι αυτος να της εξηγησει...

Θα καταλαβει...

Σηκωσε το κεφαλι και ειδε τον Σακη να περναει με την Χριστινα.

Βγηκε εξω στο χωλ....

Τους ειδε να μιλανε με την μητερα του...

Αγκαλιστηκαν και σιγομιλουσαν.......

Παλι για μενα θα λενε σκεφτηκε και γυρισε να φυγει....

Περασε απ την πορτα ,ανοικτη ηταν ...κλειστη....δεν καταλαβε..

Σαν αερας περνουσε στους δρομους...

Δεκεμβρης,ψυχρα επιασε αλλα ζεστουλα  ερχεται....

Ποσο ομορφα είναι όλα ψιθυρισε.....

Η νυχτα είναι ομορφη.Χριστουγεννα ερχονται...

Λαμπακια παντου,φωτα πολυχρωμα...

.Ξυπνανε μνημες και καρδιες

Θα γραψω κατι και για τα Χριστουγεννα.Κατι χαρουμενο..

Σαν αερας πετουσε.

Δροσερος,αρωματισμενος...

Σκεψεις γελαστες τον συνοδευαν,χαμογελα γεματες.....

Τι γαληνη θεε μου,τι ευτυχια....

Ξαφνικα μπροστα του κοσμος πολυς...

Παιδια αγριεμεναΚρατανε ξυλα και φωτιες τριγυρω..

Καπνος πολυς,θυμο γεματος.....

Γιατι, θελει να φωναξει,να ρωτησει..

Ανωφελο το βρισκει...

Θυμαται χθες....

Ένα καψιμο στο στηθος.....Και μετα ενας γλυκος υπνος....

Μονο που προλαβε να δει δυο προσωπα...

Κρυα,κιτρινα,θολα.Να γυριζουν τις πλατες και να φευγουν....

Στολες φορουσαν σαν αυτων....Αυτοι εχουν και κρανη..

Προχωραει σε έναν και στεκεται μπροστα του....

Εχει οργη μεσα του..Σφιγγει τα χερια....Τον κοιταει στα ματια...

Τα βλεπει ανθρωπινα,φοβισμενα κι αυτά.Σαν να λενε ,δεν ημουν εγω...Δεν θελω να μαι εδώ.......Δεν πρεπει να μαι εδώ.....

Η οργη φευγει και μενει ένα παραπονο.....

Παραπονο για τα τραγουδια που δεν θα γραφτουν....

Για τα καλοκαιρια που δεν θαρθουν..

Για την Χριστινα που δεν θα μαθει....

Παραπονο για την ζωη που δεν θα ζησει....

Φερνει το προσωπο του κοντα στου αστυνομικου..

Οσο πιο κοντα γινεται.....Του λεει κι ας μην ακουει...

ΝΤΡΟΠΗ,ΝΤΡΟΠΗ...ΣΚΟΤΩΣΑΤΕ ΠΑΙΔΙ.....

ΥΓ

Για έναν Αλεξανδρο που χει το ονομα του πατερα μου.

Αν και πατερας δεν θα γινει.

Για έναν Αλεξη που χει το ονομα του γιου μου.

Αν και γιος μου θα μπορουσε να ναι.....