Μπλέκουμε με κορίτσια όμορφα και τρυφερά, με τα οποία κάποιοι άλλοι πρόλαβαν να μπλέξουν νωρίτερα και να τα φορτώσουν με τις άπειρες ανασφάλειες και τα ψυχαναλυτικά τραύματα που είχαν δημιουργήσει σ’ αυτούς άλλα κορίτσια όμορφα και τρυφερά ή ίσως άσχημα και σκληρά. Πληρώνουμε τους ανεκπλήρωτους πόθους και την έλλειψη φαντασίας ανθρώπων που δυστύχησαν στην πρώτη τους σεξουαλική επαφή, που έζησαν δύσκολα παιδικά χρόνια, που θέλησαν να γίνουν πρωτομάρτυρες της αίρεσης του φροϋδισμού. Είμαστε οι σωσίες ατόμων που δεν γνωρίζουμε, που δεν πρόκειται ποτέ να συναντήσουμε και δε θέλουμε να ξέρουμε τίποτα γι αυτά. Ερωτευόμαστε για να ξεφύγουμε από τα φαντάσματα προηγούμενων ερώτων και οι προηγούμενοι έρωτες των αλλωνών, μάς προλαβαίνουν στη στροφή και μας ζητούν να πληρώσουμε ανεξόφλητους λογαριασμούς, γραμμάτια εισπρακτέα από τον κομιστή άμα τη εμφανίσει. Δραπετεύουμε από το κελί και βρισκόμαστε στο θάλαμο της απομόνωσης. Και –το χειρότερο- δίπλα υπάρχουν άλλοι θάλαμοι, κι αυτοί που ουρλιάζουν ήταν μπλεγμένοι κάποτε με τη δική μας κοπέλα και φρόντισαν να την κακομάθουν. Ή εμείς τη δική τους...

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΣΔΑΓΛΗΣ