Δεν ξερω αν θα με καταλαβει κανεις.....εχω φτασει στα ορια της ψυχολογικης μου αντοχης....ειμαι ενα βημα πριν την τρελα η την αυτοκτονια....ολα αυτα που συμβαινουν γυρω μας,κ αυτα που ερχονται ειναι το κερασακι στην τουρτα......εκανα τεραστια αλματα να παλεψω με τα προβληματα απο το 2000,αλλα πετραδακι πετραδακι εγιναν ενα βουνο..κ εγω ανθρωπος ειμαι ποσο να αντεξω αλλο??νιωθω σαν να επεσε καταρα μες το σπιτι μου,αλλα πλεον δεν την παλευω....