(α) Ναι.
 
(β) Εννοώ ξεκάθαρα Σελήνη και Κρόνο, ιδιαίτερα δε τις Σελήνες που έχουν από τη φύση τους τη τάση να αναπτύσσουν άμυνες απέναντι στην αλλαγή, το καινούργιο και το διαφορετικό. Οι σταθερές Σελήνες (Ταύρος, Σκορπιός, Λέοντας και Υδροχόος) ιδιαίτερα έχουν αυτή τη τάση πιο έντονα. Μια Σελήνη στο Καρκίνο επίσης, γιατί ο Καρκίνος έχει τάση να ζει με/από/για το παρελθόν. Μια Σελήνη στον Αιγόκερω επίσης γιατί έχει έντονη πνοή Κρόνου και το άτομο δυσκολεύεται να εμπιστευθεί το καινούργιο αν πρώτα δεν έχει δοκιμαστεί στο χρόνο. Αν ήθελα να μιλήσω για τα ζώδια του Ερμή θα έλεγα ότι μάλλον κρατούν μια κριτικά επιφυλακτική στάση απέναντι σε μια διέλευση Δία. Μια στάση του στυλ "Αν δεν δω αποτελέσματα, αν δεν μου δώσεις πειστήρια/επιχειρήματα, δεν δέχομαι τίποτα."
 
Και για να μην μπερδεύουμε την έξαρση του Δία με το ζώδιο του Καρκίνου, να κάνω μερικά σχόλια επ' αυτού. Το δίπολο Ερμή - Δία (και των αντίστοιχων ζωδίων τους που σχηματίζουν δίπολο, δηλαδή Δίδυμοι - Τοξότης και Παρθένος - Ιχθύες) σχετίζεται βαθιά με τη διαδικασία σκέψης και λήψης αποφάσεων. Τα ζώδια του Ερμή έχουν την τάση να εκλογικεύουν τις αποφάσεις τους (η ανάγκη για αντικειμενικότητα, πρακτικότητα, επιχειρήματα) ενώ τα ζώδια του Δία έχουν ακριβώς την αντίθετη τάση, να αποφασίζουν με διαίσθηση (Τοξότης) ή ένστικτο (Ιχθύες). Στη πρώτη περίπτωση το κυρίαρχο ρόλο έχει η λογική. Στη δεύτερη η πίστη (δηλαδή αυτό που καταργεί τη λογική). Η έξαρση του Δία στο Καρκίνο υπονοεί ακριβώς την ανώτερη οκτάβα της έκφρασης της διαδικασίας λήψης αποφάσεων - το ένστικτο είναι ο ισχυρότερος παράγοντας αποφάσεων και δράσης. Συνεπώς, ότι ο Δίας έχει την έξαρση του στο Καρκίνο δεν υπονοεί/προϋποθέτει ότι ένας Καρκίνος υποδέχεται τη δράση, την τόλμη και το ρίσκο που απαιτεί μια διέλευση Δία. Τουναντίον θα έλεγα...

Gemini86, feel free...

mini2012, είχα γράψει ένα άρθρο σχετικά με τις διέλευσεις του Δία πριν κάποια χρόνια. Αν θες ρίξε του μια ματιά.
 
Η Διέλευση του Δία από το Ζώδιο μου
 
Νομίζω θα ξεκαθαρίσει πολλά πράγματα...

lenapsaraki η Νέα Σελήνη σε ένα ζώδιο μοιάζει σαν την αφετηρία της χρονιάς του σε επίπεδο επιθυμιών και αναγκών (ακριβώς όπως για κάθε άτομο η μέρα των γενεθλιών του, και πιο συγκεκριμένα η Ηλιακή επιστροφή του είναι η αφετηρία της χρονιάς σε επίπεδων φιλοδοξιών και ανάπτυξης/δημιουργίας). Υπό αυτό το πρίσμα η Νέα Σελήνη που συμβαίνει στο ζώδιο μας είναι σημαντική για αποφάσεις που έχουν σαν επίκεντρο την ποιότητα ζωής μας και την ποιότητα των σχέσεων μας. Γιατί, ακόμη και για τον πιο περιπετειώδη χαρακτήρα, η ποιότητα ζωής συνδέεται με το να καλύπτει τις συναισθηματικές του ανάγκες και να αισθάνεται ασφαλής σωματικά, υλικά, ψυχικά. Όμως, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη Σελήνη, η Νέα Σελήνη στο ζώδιο μας απαιτεί από εμάς γενναίες αποφάσεις και μια επιθετική, αν όχι άγρια, στάση απέναντι σε ότι είναι βλαπτικό, παρασιτεί και ασχημαίνει τη ζωή μας. Δεν είναι τυχαίο ότι στους μύθους η Νέα Σελήνη συνδέεται στενά με την Άρτεμι, την Παρθένο Θέα του κυνηγιού - μια άγρια, επιθετικά προστατευτική και μαχητική εικόνα των ενστίκτων και των συναισθημάτων μας.
Συνεπώς, θα έλεγε ότι για να έχει η Νέα Σελήνη θετικά αποτέλεσματα θα πρέπει να γίνει από μέρους σας (και από μέρους κάθε Ιχθύ) μια ανασκόπηση των καταστάσεων και των σχέσεων που σας δυσαρεστούν. Και με επίκεντρο αυτό το συναίσθημα δυσαρέσκιας να πάρετε στα χέρια σας τις αποφάσεις. Τίποτα δεν πρόκειται να έρθει/συμβεί/προκύψει αν πρώτα δεν το υποδεχτείτε/επιδιώξετε. Σωτήρες και θαύματα δεν υπάρχουν πλέον. Και αν υπάρχουν, μπορούμε να τους/τα δούμε μόνο αν σηκώσουμε κεφάλι και τους αναζητήσουμε.
Καλημέρα σας!

CassieL συνέχισε να ψάχνεις, να συνδυάζεις και να παίζεις... και ό, τι απορία σου δημιουργηθεί θα προσπαθούμε να την καλύψουμε!

iridaKapa, χάρηκα πολύ για την ερώτηση σου γιατί είναι από αυτές που δείχνουν ότι ψάχνεις και σκέφτεσαι πάνω στο άρθρο.
Μέχρι και τον Κρόνο έχει νόημα να ξεκινάς από το ζώδιο σαν αφετηρία. Όμως, όπως έχει επισημάνει, οι εξωκρόνιοι είναι πλανήτες γενιάς. Άρα σε έναν εξωκρόνιο δεν έχεις πολλά να πεις για το ζώδιο. Συνεπώς θα παραλείψεις μάλλον το πρώτο βήμα και θα πας απ' ευθείας στις όψεις.

777 είναι απαραίτητη η σύνοδος 3 τουλάχιστον σωμάτων. Σε αντίθετη περίπτωση έχουμε μια σύνοδο και μετά έμφαση στο ζώδιο και τον οίκο που εμφανίζονται οι πλανήτες.

IridaKappa, η ερώτηση σου είναι ενδιαφέρουσα ως προς το σκέλος του τι γίνεται αν μελετήσω τη συστάδα των πλανητών ως προς τον Κρόνο ή τους εξωκρόνιους. Τι σου λέει το ένστικτο σου; Θα ξεκινήσω την ανάλυση από το ζώδιο ή αλλιώς;
 
Gemini86, σέβομαι την άποψη της Donna Cunningham που είναι τεράστια προσωπικότητα στην αστρολογία. Όμως η σκέψη ότι σε μια συστάδα πλανητών, δηλαδή σε μια πολύ - σύνοδο πλανητών υπάρχει κάποιος που υπερισχύει μου φαίνεται απλουστευτική και μη λειτουργική για μια σειρά από λόγους. Ο πρώτος που παρέθεσα στο κείμενο είναι και ο προφανής: η σύνοδος είναι η ανάμιξη ενεργειών - οι δύο πλανήτες λειτουργούν σαν ένα, δεν υπάρχουν πια ξέχωρα χαρακτηριστικά. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι μια έκλειψη, μια διέλευση, ακόμη και μια πρόοδος θα τους επηρεάσει σαν ομάδα. Είναι δεμένοι στο ίδιο άρμα και λειτουργούν μαζί σε όλα. Ο δεύτερος είναι ότι το ποιος πλανήτης υπερισχύει είναι κάτι που δεν είναι εύκολο να κρίνεις πάντα σε όλη τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου. Όπως εξήγησα και στη manini, έστω ότι η συστάδα περιλαμβάνει τον Ερμή. Αν ο προοδευμένος ωροσκόπος περάσει σε ζώδιο του Ερμή, ξαφνικά είναι εκείνος ο πρωταγωνιστής. Ή έστω ότι έχω μια συστάδα Αφροδίτης - Ποσειδώνα - Δία στους Ιχθύες - η Αφροδίτη είναι σε έξαρση, Ποσειδώνας και Δίας σε θέση κυβερνήτη - ποιος είναι ο κυρίαρχος πλανήτης; Ή έστω ότι σε μια συστάδα που περιλαμβάνει το Κρόνο στον Αιγόκερω, ο Κρόνος είναι ο μεσαίος πλανήτης, αυτός που σύμφωνα με τη θεωρία είναι που δέχεται τις μεγαλύτερες πιέσεις. Θα δεχθεί λιγότερες πιέσεις επειδή είναι στη θέση κυβερνήτη του;
 
Για να μην μακρηγορώ, θεωρώ ότι να αναζητάς κυρίαρχες ενέργειες σε μια συστάδα είναι μεγάλη παγίδα για την ερμηνεία της. Είναι σαν να θέλεις να βάλεις σε ένα "λογικό κουτάκι" μια διαδικασία ή μια πραγματικότητα που από τη φύση της δεν χωρά σε κουτάκια.
 
Τονίζω ότι σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζω ότι ο μόνος τρόπος για να ερμηνεύσεις μια συστάδα είναι αυτός που προτείνω ή αυτός που προτείνει η Donna Cunningham ή κάποιος άλλος. Όλοι έχουν δυνάμεις και αδυναμίες. Αλλά για κάποιον που θέλει να μάθει να ερμηνεύει σχηματισμούς σε έναν αστρολογικό χάρτη, η αναζήτηση κυρίαρχων ενεργειών και πλανητών στερεί πολλά από την ερμηνεία, από την αστρολογική μαθητεία και τελικά από τις γνώσεις που αποκομίζει κανείς από αυτή τη διαδικασία.
 
 

manini, χρησιμοποίησα το παράδειγμα του Ερμή γιατί ήθελα να είναι πιο απτό. Θα μπορούσα να βάλω στο επίκεντρο τον Κρόνο και να χτίσω προτάσεις με τους άλλους 3 της παρέας και μετά τον Ουρανό στο επίκεντρο και να χτίσω προτάσεις με τους άλλους 3. Συστάδα σημαίνει ότι όλοι επηρεάζονται εξίσου από όλους δημιουργώντας ένα μίγμα χαρακτηριστικών.
 
Επίσης, κανείς δε σου εξασφαλίζει ότι απαραίτητα μπορεί να προοδεύσει εκτός συστάδας ο Ερμής ή οποιοσδήποτε προσωπικός πλανήτης. Για παράδειγμα αν γυρίσει ανάδρομος στο προοδευμένο θα μείνει για περίπου 22 - 25 χρόνια σ' αυτή τη κατάσταση και άλλα τόσα για καλύψει σε ορθή πορεία τίς ίδιες μοίρες. Άρα μπορεί να είναι και ο πιο σημαντικός της συστάδας. Επίσης μπορεί ο προοδευμένος ωροσκόπος να περάσει στη Παρθένο ή στους Διδύμους. Πάλι θα είναι πολύ σημαντικός.
 
Από ότι καταλαβαίνω πάντως, και διόρθωσε με αν κάνω λάθος, η ερώτηση σου υπάγεται στη γενική ερώτηση: τι συμβαίνει με τις γενέθλιες όψεις σε σύγκριση με τις προοδευμένες αργότερα στη ζωή. Αυτό θα μπορούσε να είναι ξανά ένα άρθρο από μόνο του (ή ένα βιβλίο ξέρω γω...) αλλά με απλά λόγια η απάντηση είναι:
 
"Η προδιάθεση του γενέθλιου χάρτη δείχνει τον τρόπο που πάντα θα έχω τη τάση να ανταποκρίνομαι στις καταστάσεις που αντιμετωπίζω και η καλλιέργεια τους θα αναδείξει τα μοναδικά μου ταλέντα και τις δεξιότητες μου, αλλά και τα βασικά θέματα, προβλήματα που θα αντιμετωπίσω. Όμως χρειάζομαι προκλήσεις και ερεθίσματα για να μπορέσω να αναδείξω τις δυνάμεις και τις αδυναμίες μου. Αυτός είναι ο ρόλος των προοδευμένων όψεων και των διελεύσεων."
 
Έτσι, για να απαντήσω στην ερώτηση σου, αν ο Ερμής αποχωρίσει από τη συστάδα θα αναγκάσει το άτομο να προσβάλει/αναθεωρήσει τον εκ γεννετής τρόπο που έχει μάθει να αντιλαμβάνεται τις καταστάσεις. Συνεπώς για την ερμηνεία της συστάδας είναι αυτός που θα σπάσει πρώτος το σύμπλεγμα που υπονοείται. Όπως βλέπεις για την ερμηνεία της συστάδας γίνεται λιγότερο σημαντικός, αλλά για το χάρτη σαν σύνολο γίνεται αυτομάτως πολύ σημαντικός! Επίσης είναι προφανές ότι μια συστάδα που περιλαμβάνει περισσότερους από 3 πλανήτες από τον Δία και πέρα είναι ένα θέμα του χάρτη διαχρονικό γιατί αυτοί οι πλανήτες δεν θα κινηθούν σημαντικά στο προοδευμένο χάρτη, η ταχύτητα τους είναι πολύ μικρή. Μια τέτοια συστάδα είναι θέμα του χάρτη, πρόκληση ζωής.
 
Ελπίζω να ξεκαθάρισα τις απορίες σου σε αρχικό στάδιο...
 
Υ.Γ: Και ενώ απαντούσα στις πρώτες ερωτήσεις σου έγραψες και τη δεύτερη. Νομίζω σ' αυτή απαντά η πρόταση μου στο άρθρο: "Οπότε κάπως έτσι τα συμβατικά θεωρητικά τρικ όπως να ξεκινήσω από πλανήτες που βρίσκονται σε περίοπτη θέση λόγω έξαρσης ή κυβερνησίας μάλλον δεν λειτουργούν αφού όπως προαναφέραμε η αρχική ενέργεια του πλανήτη δεν υφίσταται - έχει μεταμορφωθεί σε κάτι νέο μετά την ένωση με τους άλλους πλανήτες."

CassieL, πολύ ενδιαφέρουσα η ερώτηση σου και αρκετά πολύπλοκη η απάντηση σ' αυτή. Η συστάδα πλανητών (δεν ακούγεται πιο ωραία στα ελληνικά, ε? Σου συνιστώ να χρησιμοποιείς αυτό τον όρο αντί για τον ξενικό) είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση πλανητικού σχηματισμού όπου τουλάχιστον 3 πλανήτες βρίσκονται αρκετά κοντά στην ίδια περιοχή του ωροσκοπίου. Όσο πιο κοντά βρίσκονται, τόσο πιο στενή είναι η σύνοδος μεταξύ τους. Οπότε για να καταλάβουμε μια συστάδα, πρέπει πρώτα να καταλάβουμε πώς λειτουργεί μια σύνοδος.
 
Η σύνοδος δεν είναι όψη
 
Τεχνικά μιλώντας, η σύνοδος δεν είναι όψη. Και αυτό γιατί οι δύο πλανήτες επικαλύπτονται/συνυπάρχουν/ταυτίζονται. Θεωρητικά σε μια απόλυτη σύνοδο δύο πλανητών δεν υφίσταται γωνιακή σχέση μεταξύ τους (απόσταση μηδέν μοίρες). Και αν δεν είναι όψη η σύνοδος, τότε τι ακριβώς είναι; Ίσως η πιο σωστή ονομασία θα ήταν κάτι σαν μίξη ή συσσωμάτωση - δύο στοιχεία που ενώνονται και πλέον δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το ένα από το άλλο. Η αρχική ενέργεια των πλανητών παραμορφώνεται σε σημείο που δεν μπορούμε να διαχωρίσουμε τις επιμέρους ενέργειες/τάσεις. Στη θέση δύο ενεργειών τώρα έχεις μια καινούργια που είναι το αποτέλεσμα των δύο αρχικών συστατικών. Αν θέλεις να σου το δώσω και με ένα παράδειγμα, είναι σαν να φτιάχνεις ένα διάλυμα στη χημεία - μετά την ανάμιξη δεν μπορείς με φυσικό τρόπο να διαχωρίσεις τα επιμέρους συστατικά γιατί έχουν φτιαχτεί νέες χημικές ενώσεις που έχουν διαφοροποιήσει τη σύσταση των αρχικών συστατικών. Αυτό που μας οδηγεί τελικά; Σε μια κατάσταση όπου δεν μπορούμε να καταφύγουμε στις συμβατικές ερμηνείες των πλανητών, ούτε να πιάσουμε μια προς μια τις συνόδους που εμπεριέχονται στη συστάδα γιατί πολύ απλά ή περισσότερες τείνουν να αναιρούν η μια την άλλη ή να μη βγάζουν νόημα. Συνεπώς αν αναζητάς μια ερμηνεία τύπου 1+1=2 όπως με τις συμβατικές όψεις ή τους πλανητικούς σχηματισμούς το μόνο που έχω να σου πω είναι "λυπάμαι, χάσατε!". Οπότε κάπως έτσι τα συμβατικά θεωρητικά τρικ όπως να ξεκινήσω από πλανήτες που βρίσκονται σε περίοπτη θέση λόγω έξαρσης ή κυβερνησίας μάλλον δεν λειτουργούν αφού όπως προαναφέραμε η αρχική ενέργεια του πλανήτη δεν υφίσταται - έχει μεταμορφωθεί σε κάτι νέο μετά την ένωση με τους άλλους πλανήτες.
 
Ό, τι είναι απλό, είναι και χρήσιμο
 
Πως θα καταφέρουμε λοιπόν να ερμηνεύσουμε μια συστάδα πλανητών; Ας ξεκινήσουμε από αυτά που μπορούμε με ασφάλεια να γνωρίζουμε σε πρώτη φάση. Η συστάδα εμφανίζεται σε ένα ζώδιο και συνήθως περιλαμβάνεται σε ένα οίκο ή στο όριο δύο οίκων. Συνεπώς γνωρίζουμε αυτομάτως ότι αυτή η περιοχή της ζωής (οίκος) και η συγκεκριμένη ιδιοσυγκρασία και τρόπος δράσης (ζώδιο) θα παίζουν κομβικό ρόλο στη ζωή του ατόμου. Μια συστάδα στον Αιγόκερω θα μας δίνει πάντα ένα άτομο που θα μοχθεί στη ζωή του με τα θέματα που συγκεντρώνονται γύρω από το συγκεκριμένο ζώδιο. Πιο συγκεκριμένα τα όρια (Τα βάζω εγώ στον εαυτό μου; Μου τα βάζουν άλλοι; Πότε επιτρέπω σε άλλους να με οριοθετούν και πότε περιορίζομαι εγώ?), οι φιλοδοξίες (Θέλω να προσφέρω στη κοινωνία που ζω, θέλω να ξεχωρίσω, αλλά με ποιο τρόπο και με ποιο κόστος?), η κοινωνική διάσταση της ζωής (ανήκω στη κοινωνία που έχω γεννηθεί ή δεν ανήκω; μου δίνει τη δυνατότητα να ζήσω και να εξελιχτώ με το τρόπο που επιθυμώ; είναι το κατάλληλο όχημα για τις φιλοδοξίες μου?), η εξουσία (ποια η σχέση μου με τις φιγούρες εξουσίας; τις αποδέχομαι; θέλω να τις ανατρέψω?) και η σεξουαλικότητα (ποια είναι η σεξουαλική μου ταυτότητα, με ποιους τρόπους αντλώ ηδονή, πως μπορώ να κυριαρχήσω μέσα από το σεξ?). Επίσης ο οίκος ή οίκοι που επηρεάζονται από τη συστάδα θα είναι εξαιρετικά κομβικοί και τα θέματα που τους αφορούν θα απασχολούν έντονα το άτομο. Μια πρώτη ερμηνεία λοιπόν μπορεί να δοθεί από αυτά τα χαρακτηριστικά (οίκος, στοιχείο) και στο αρχικό επίπεδο ερμηνείας ενός αρχάριου στην αστρολογία αρκούν αυτά για να παραχθούν μερικές πολύ ενδιαφέρουσες ερωτήσεις. Και εδώ θέλω να σου τονίσω ακριβώς αυτό: η αστρολογία μας βοηθά να διαμορφώσουμε τις κατάλληλες ερωτήσεις - αυτή είναι πρωταρχική της δουλειά. Η ερμηνεία έρχεται αργότερα και σε κάθε χάρτη είναι αυστηρά προσωπική.
 
Χτίζοντας την ερμηνείας ενός πλανήτης της συστάδας
 
Όμως με τα επιμέρους τι γίνεται; Αν στη συστάδα συμμετέχουν σημαντικοί προσωπικοί πλανήτες; Θα προσπαθήσω να επεκταθώ στο θέμα αλλά απαιτεί λίγο περισσότερες γνώσεις αστρολογίας και περισσότερους συσχετισμούς. Ας το επιχειρήσουμε όμως.  Θα προσπαθήσω να χτίσω ένα παράδειγμα για μια συστάδα, προσθέτοντας σταδιακά ερμηνείες. Ας πούμε ότι έχω μια συστάδα που περιλαμβάνει τους πλανήτες Ερμή - Κρόνο - Ουρανό - Ποσειδώνα και έστω ότι αυτή βρίσκεται και στο ζώδιο του Αιγόκερω το οποίο χρησιμοποίησα και στο αμέσως προηγούμενο παράδειγμα. Ας χτίσω βήμα βήμα μια ερμηνεία για τον Ερμή.
Ο Ερμής αρχικά βρίσκεται στο ζώδιο του Αιγόκερω. Το ζώδιο είναι πάντα η αφετηρία μου! Αυτό σημαίνει ότι έχω την τάση να αναπτύξω μια διάνοια (Ερμής) που είναι πρακτική (Αιγόκερως, ζώδιο της Γης) και δραστήρια (Αιγόκερως, ζώδιο της λεγόμενης παρορμητικής ποιότητας). Η σκέψη μου, η ερμηνεία που δίνω στα ερεθίσματα και η επικοινωνία μου (Ερμής) έχουν τη φυσική τάση να είναι δομημένες, ιεραρχημένες, εμπεριστατωμένες (Αιγόκερως). Η περιέργεια μου (Ερμής) ενδέχεται να εξάπτεται από θέματα όπως η φύση και λειτουργίες της (Αιγόκερως, ζώδιο της Γης και της Ύλης), από τους κανόνες που διέπουν τη κοινωνική σφαίρα της ζωής (Αιγόκερως, το ζώδιο της κοινωνικής ταυτότητας), από θέματα που άπτονται της οικονομίας, της πολιτικής εξουσίας και των κοινωνικών δυναμικών. Μπορείς φαντάζομαι να βρεις πολλές ακόμη ερμηνείες σε αρκετούς τσελεμεντέδες αστρολογίας, όποτε για τις ανάγκες του παραδείγματος μας ας μείνουμε σε αυτά.
Ο Ερμής μου βρίσκεται σε σύνοδο με τον Κρόνο και ο Κρόνος είναι μια ενέργεια που απαιτεί να θέσω πλαίσια και όρια, να μην δέχομαι τίποτα αψήφιστα και αβασάνιστα, να μοχθώ για να γίνω καλύτερος, να αποκομίσω κέρδη με την αξία μου, να οικοδομήσω καταστάσεις που θα αντέξουν στο χρόνο. Και όπως είναι λογικό, ο Κρόνος εμπνέει ανασφάλεια και φόβο σε ότι αγγίζει γιατί μόνο έτσι θα καταφέρω να εστιάσω και να προσπαθήσω περισσότερο. Έτσι με αυτή τη σύνοδο έχω μια πλήρη ανάμιξη των λειτουργιών της ενέργειας, της διάνοιας, της επικοινωνίας, της περιέργειας και του φόβου, της συνέπειας, της θέσπισης ορίων, του μόχθου και της αποτελεσματικότητας. Έτσι σε όλα τα χαρακτηριστικά που υπονοεί ο Ερμής στον Αιγόκερω καλούμαι να προσθέσω τα επιπλέον χαρακτηριστικά του Κρόνου. Επιλέγω 6 ερμηνείες που μου έρχονται τώρα στο μυαλό και αυτές θα χρησιμοποιήσουμε σε όλη τη διάρκεια του παραδείγματος.
 
- Η πρακτική και δραστήρια διάνοια μου (Ερμής στον Αιγόκερω) πρέπει να είναι σοβαρή και ώριμη (Κρόνος) και γι' αυτό μου εξάπτουν τη περιέργεια (Ερμής) οι σοβαρές (Κρόνος) συζητήσεις, οι πιο σοφοί/ηλικιωμένοι άνθρωποι (Κρόνος) ή κοινωνικά φτασμένες προσωπικότητες (Κρόνος).
- Είναι υποχρέωση μου (Κρόνος) να σκέφτομαι (Ερμής).
- Είναι χρέος μου (Κρόνος) να αξιοποιήσω το μυαλό μου (Ερμής).
- Θέλω να με σέβονται (Κρόνος) για τις απόψεις μου (Ερμής).
- Η απόρριψη (Κρόνος) των σκέψεων/απόψεων μου (Ερμής) με αγχώνει/ταράζει.
- Πρέπει να αποδείξω την αξία (Κρόνος) του μυαλού μου (Ερμής).
 
Πάμε να προσθέσουμε το λιθαράκι του Ουρανού στη συστάδα τώρα. Ο Ουρανός είναι ο πλανήτης που σπάει τα θεσπισμένα όρια της συνείδησης, προσβάλλει το γνωστό, το γνώριμο και το ασφαλές, ωθεί προς την πρόοδο και την συνεχή εξέλιξη, αποκαλύπτει το καινούργιο που εμπνέει αλλά και σοκάρει γιατί είναι άγνωστο στη συνείδηση. Βάζοντας τον Ουρανό στην εικόνα, βάζουμε μια δύναμη ανικανοποίητου στη παραπάνω διαδικασία. Θα πάρω μια προς μια τις ερμηνείες που ανέφερα πιο πάνω και θα προσθέσω τώρα τον Ουρανό.
 
- Η πρακτική και δραστήρια διάνοια μου (Ερμής στον Αιγόκερω) πρέπει να εξελίσσεται συνεχώς (Ουρανός) σε πιο σοβαρή και ώριμη (Κρόνος) και γι' αυτό μου εξάπτουν τη περιέργεια (Ερμής) οι σοβαρές (Κρόνος) ριζοσπαστικές, εκκεντρικές (Ουρανός) συζητήσεις, οι πιο σοφοί/ηλικιωμένοι άνθρωποι (Κρόνος) που ήταν πρωτοπόροι/επαναστάτες (Ουρανός) ή κοινωνικά φτασμένες προσωπικότητες (Κρόνος) που προσέβαλαν στο τομέα τους ή με το τρόπο ζωής τους τα χρηστά ήθη ή τη νόρμα (Ουρανός).
- Είναι υποχρέωση μου (Κρόνος) να σκέφτομαι (Ερμής) πως θα ξεπεράσω τα όρια (Ουρανός).
- Είναι χρέος μου (Κρόνος) να αξιοποιήσω το μυαλό μου (Ερμής) για να καινοτομήσω ή να αναδείξω την κοινωνική αδικία (Ουρανός).
- Θέλω να με σέβονται (Κρόνος) για τις ξεχωριστές, εκκεντρικές, σοκαριστικές (Ουρανός) απόψεις μου (Ερμής).
- Η απόρριψη (Κρόνος) των σκέψεων/απόψεων μου (Ερμής) με αγχώνει/ταράζει σε σημείο να εκρήγνυμαι (Ουρανός) ή να περιθωριοποιούμαι από το περιβάλλον μου (Ουρανός).
- Πρέπει να αποδείξω την αξία (Κρόνος) του μυαλού μου (Ερμής) με το να γίνομαι όλο και πιο συνειδητοποιημένος άνθρωπος (Ουρανός).
 
Φυσικά αυτή είναι μια ιδανική ισορροπία ανάμεσα στον Κρόνο και στον Ουρανό η οποία μάλλον έρχεται μετά από πολύ δουλειά με τον εαυτό μας. Στις περισσότερες των περιπτώσεων το άτομο με αυτή τη συστάδα θα επιχειρήσει τα πρώτα χρόνια της ζωής του πότε να παίζει το ρόλο μόνο του Κρόνου και πότε μόνο του Ουρανού με τις αντίστοιχες συνέπειες στις διαπροσωπικές του επαφές και το νευρικό του σύστημα...
 
Πάμε τέλος να προσθέσουμε και τον Ποσειδώνα στην εικόνα. Ο Ποσειδώνας είναι ο πλανήτης που ανοίγει το πεδίο της συνείδησης στα πιο πρώιμα ένστικτα και συναισθήματα. Είναι ξανά μια δύναμη ανικανοποίητου, αλλά σε αντίθεση με τον Ουρανό δεν είναι το ανικανοποίητο που μας ωθεί σε δράση νοητική και προσπάθεια εξέλιξης. Είναι το ανικανοποίητο που μας ωθεί να περιηγηθούμε εντός μας, μέσα στο συναισθηματικό μας κόσμο. Αποσύρει το ενδιαφέρον μας από τα πρακτικά και τα εγκόσμιο στα ψυχικά και τα συναισθηματικά. Δίνει τεράστιο βάθος συναισθημάτων και διανόησης που προσφέρουν στο άτομο μια πανίσχυρη φαντασία και καλλιτεχνική δημιουργικότητα, αλλά την ίδια στιγμή δημιουργεί μια αίσθηση ματαιότητα, φυλάκισης στο κόσμο της ύλης, τάσεις φυγής από τη πραγματικότητα και θυματοποιήσης στις προσωπικές σχέσεις. Θα πάρω ξανά μια προς μια της ερμηνείες που έχουμε ήδη χτίσει και θα επιχειρήσω να προσθέσω και τον Ποσειδώνα. Ξανά θα κρατήσω μια αίσθηση αναλογίας και ισορροπίας για τις ανάγκες του παραδείγματος αλλά στην πραγματική ζωή, ο Ποσειδώνας θα αναγκάζει κατά περιόδους το άτομο να παραιτείται από ή να αμφισβητεί τις γνώσεις που έχει συγκεντρώσει ή τις απόψεις που έχει ενστερνιστεί και αποτελούν μέρος της ταυτότητας του...
 
- Η πρακτική και δραστήρια διάνοια μου (Ερμής στον Αιγόκερω) πρέπει να εξελίσσεται συνεχώς (Ουρανός) σε πιο σοβαρή και ώριμη (Κρόνος) και γι' αυτό μου εξάπτουν τη περιέργεια (Ερμής) οι σοβαρές (Κρόνος) ριζοσπαστικές, εκκεντρικές (Ουρανός) συζητήσεις με επίκεντρο τη πολιτική, πνευματική ή θρησκευτική ουτοπία (Ποσειδώνας), οι πιο σοφοί/ηλικιωμένοι άνθρωποι (Κρόνος) που ήταν πρωτοπόροι/επαναστάτες (Ουρανός) στο τομέα των τεχνών (Ποσειδώνας) ή κοινωνικά φτασμένες προσωπικότητες (Κρόνος) που προσέβαλαν στο τομέα τους ή με το τρόπο ζωής τους τα χρηστά ήθη ή τη νόρμα (Ουρανός) αλλά απορρίφθηκαν ή δεν αναγνωρίστηκε ποτέ η αξία τους εν ζωή (Ποσειδώνας).
- Είναι υποχρέωση μου (Κρόνος) να σκέφτομαι (Ερμής) πως θα ξεπεράσω τα όρια (Ουρανός) που με δεσμεύουν στον υλικό κόσμο (Ποσειδώνας)
- Είναι χρέος μου (Κρόνος) να αξιοποιήσω το μυαλό μου (Ερμής) για να καινοτομήσω ή να αναδείξω την κοινωνική αδικία (Ουρανός) μέσα από τη τέχνη μου ή την ανιδιοτελή προσφορά μου (Ποσειδώνας)
- Θέλω να με σέβονται (Κρόνος) με θρησκευτική προσήλωση (Ποσειδώνας) για τις ξεχωριστές, εκκεντρικές, σοκαριστικές (Ουρανός) απόψεις μου (Ερμής)
- Η απόρριψη (Κρόνος) των σκέψεων/απόψεων μου (Ερμής) με αγχώνει/ταράζει σε σημείο να εκρήγνυμαι (Ουρανός) ή να περιθωριοποιούμαι από το περιβάλλον μου (Ουρανός) με αποτέλεσμα να πέφτω σε κατάθλιψη ή να έχω τάσεις φυγής (Ποσειδώνας).
- Πρέπει να αποδείξω την αξία (Κρόνος) του μυαλού μου (Ερμής) με το να γίνομαι όλο και πιο συνειδητοποιημένος άνθρωπος (Ουρανός) και να χαρίζω στους Άλλους (Ποσειδώνας) τις γνώσεις μου.
 
Τα πολλά γίνονται ένα
 
Όπως γίνεται αντιληπτό θα μπορούσα να συνεχίσω να παράγω ερμηνείες με αυτό το τρόπο και με άλλους πλανήτες. Μπορείς σαν άσκηση να δοκιμάσεις να φτιάξεις τέτοιες ερμηνείες για την ίδια συστάδα πλανητών με επίκεντρο τον Κρόνο ας πούμε αυτή τη φορά. Δεν υπάρχει τελειωμός στις προτάσεις που μπορείς να φτιάξεις. Όμως ελπίζω να έχω αναδείξει το σημαντικό στοιχείο της ερμηνείας μιας συστάδας πλανητών: οι ενέργειες αναμιγνύονται με τέτοιο τρόπο που δεν μπορούν να διαχωριστούν η μια από την άλλη και έτσι δημιουργούν ένα υψηλό βαθμό προκατάληψης/εστίασης αλλά και υψηλή ικανότητας εμβάθυνσης. Υψηλή προκατάληψη γιατί όλη η συστάδα λειτουργεί μαζί. Στο παράδειγμα που δώσαμε ο Ερμής διεγείρεται μόνο με θέματα που άπτονται των ενεργειών των πλανητών που συμμετέχουν και ιδιαίτερα στο τομέα του ωροσκόπιου που εμφανίζεται η συστάδα. Είναι σαν να μην έχουν τόση σημασία άλλες περιοχές της ζωής όσο αυτή. Υψηλή ικανότητα εμβάθυνσης γιατί η συστάδα δίνει απαραίτητα έμφαση και ενδιαφέρον σε ένα στοιχείο, μια ποιότητα, ένα ζώδιο, μια περιοχή του ωροσκόπιου. Όσο πιο πολύ εμπλέκομαι με ένα θέμα τόσο υψηλότερο βαθμό εξειδίκευσης μπορώ να αποκτήσω. Έτσι ένας γενέθλιος χάρτης που κυριαρχεί μια συστάδα πλανητών, μας δίνει μια σημαντική αποκάλυψη. Μας δίνει χαρακτήρες που μπορούν να αφοσιωθούν, να προοδεύσουν, να εξελίξουν και να εμβαθύνουν σε ένα συγκεκριμένο τομέα με τρομερή ένταση. Συχνά δεν έχουν τάση προς την ευρυμάθεια (εκτός κι αν η συστάδα είναι σε μεταβλητό ζώδιο), αλλά μπορούν να κατακτήσουν τη κορυφή στο τομέα που τους ενδιαφέρει.
Τέλος να αναφέρω για όποιον/α θέλει το ψάξει περισσότερο ότι σε μια συστάδα σημαντικό ρόλο παίζει ο προοδευμένος χάρτης, ειδικά αν στη συστάδα συμμετέχουν προσωπικοί πλανήτες (Ερμής, Αφροδίτη, Άρης). Με την πάροδο των χρόνων στο γενέθλιο χάρτη η συστάδα θα αρχίσει να χωρίζεται και να σπάει και έτσι θα έχουμε ένα σταδιακό καταμερισμό των ενεργειών και αυτός ο καταμερισμός είναι το κλειδί για να ξεκλειδώσουμε την σημασία των πλανητών και στο γενέθλιο χάρτη. Για παράδειγμα αν η Αφροδίτη είναι ο πιο προωθημένος πλανήτης της συστάδας (δηλαδή ο τελευταίος) θα προοδεύσει ενδεχομένως πολύ γρήγορα μακριά από αυτή, άρα δεν είναι και τελικά και ο πιο σημαντικός στην γενέθλια ερμηνεία. Αν πάλι έχουμε την Αφροδίτη και τον Ερμή σε μια συστάδα και περικλείονται από δύο εξωκρόνιους πλανήτες (δηλαδή πχ μια σειρά της μορφής Κρόνος - Ερμής - Αφροδίτη - Ποσειδώνας) τότε στο προοδευμένο χάρτη θα προοδεύσουν έξω από τη συστάδα κάποια στιγμή. Αυτά όμως είναι ακόμη πιο εξεζητημένα θέματα.
 
Ελπίζω να σου έδωσα κάποιες προεκτάσεις και σκέψεις για την ερμηνεία των συστάδων. Ελπίζω να σου κέντρισα το ενδιαφέρον να παίξει μαζί τους και έτσι να εντρυφήσεις περισσότερο στα θέματα της Αστρολογίας.